Αφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου αποτέλεσε μία ανάρτηση της αγαπημένης φίλης Ελένης Χοντολίδου Eleni Hodolidou. Ως εκ τούτου της το αφιερώνω και ελπίζω να της αρέσει.
Δίνεται πολύ μεγάλη σημασία στα πλεονεκτήματα του λεγόμενου (στα Αγγλικά) early bird, μία έκφραση, η οποία συνηθίζεται πολύ στην Αμερική χωρίς να μπορώ να την μεταφράσω επακριβώς.
Θα την εννοούσα σαν το “πρωινό πουλί.” το πουλί δηλαδή εκείνο, το οποίο ξυπνά και ξεκινά νωρίτερα από τα άλλα και συνεπώς πετυχαίνει ευκολότερα να εύρη ένα διαθέσιμο σκουληκάκι για πρωινό γεύμα!
Ωστόσο υπάρχει μία σοβαρότατη αντίφαση. Το early worm (πρωινό σκουλήκι) έχει την ακριβώς αντίθετη τύχη από το early bird.
Πρώτος ο Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούζβελτ, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ το είχε επαρκώς επισημάνει:
“I think we consider too much the good luck of the early bird and not enough the bad luck of the early worm.”
(Νομίζω πως δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία στην καλή τύχη του πρωινού πουλιού και όχι αρκετή στην κακή τύχη του πρωινού σκουληκιού).
Συνεπώς παρουσιάζεται μία σοβαρότατη αντίθεση όσον αφορά το ίδιο ζήτημα. Είναι όμως αντίθεση;
Στη ζωή μου έχω ψαρέψει μόνο μία φορά. Και έχω πιάσει μόνο ένα ψάρι! Η πολύ καλή παρέα τότε με την οποία ήμουν, δεινοί ερασιτέχνες ψαράδες είχαν την εξής άποψη για όσα ψάρια έπιαναν:
“Πιάνουμε τους μ@λ@κες. Τα ψάρια, τα οποία είναι είτε απρόσεκτα είτε λαίμαργα”. Ειδικά τα δεύτερα ήταν εντυπωσιακά. Μικρότερα ψάρια έπιαναν μεγαλύτερα ενώ δεν μπορούσαν ούτε να τα καταβροχθίσουν. Το είδα με τα μάτια μου.
Κάπως αντίστοιχα υποψιάζομαι (εικασίες κάνω) θα ισχύει και με τα σκουλήκια. Ποιος μας διαβεβαιώνει πως τα πρωινά σκουλήκια είναι τα έξυπνα; Τα πρωινά πουλιά ναι. Τα έξυπνα σκουλήκια είναι τα late worms (τα αργοπορημένα σκουλήκια).
Και σε αυτό το σημείο κρύβεται μία σπουδαία αλήθεια, την οποία έχω πάμπολλες φορές παρατηρήσει στους ανθρώπους. Το ότι κάποιοι κάνουν κάτι και πετυχαίνουν δεν προϋποθέτει κάποιον κανόνα επιτυχίας. Πετυχαίνουν σύμφωνα με την δική τους ιδιοσυγκρασία. Η μίμηση άλλων προκειμένου να επιτύχουν τους οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Γεύμα στο πουλάκι.
Το πιο ωραίο όμως έγκειται στο late bird (το αργοπορημένο πουλί). Αυτό δεν θα συναντήσει το πρωινό σκουλήκι, διότι αυτό θα το έχει ήδη καταναλώσει το πρωινό πουλί. Θα συναντήσει όμως το αργοπορημένο σκουλήκι.
Και το τεμπέλικο πουλί θα φάει το εξυπνότερο και πλέον σόφρων σκουλήκι.
Συμπέρασμα: η ζωή δεν εξηγείται με ανθρώπινους όρους. Και δεν φαίνεται να είναι και τόσο άδικη. Διότι και το έξυπνο πρωινό πουλί κινδυνεύει από την άυπνη μπερμπάντισσα γάτα, η οποία νωρίς – νωρίς θέλει να βάλει κάτι στο στόμα της για να κοιμηθεί την υπόλοιπη ημέρα!
Κοιμηθείτε ή ξυπνήστε όποτε θέλετε! Μην σας απασχολεί αυτό. Το αποτέλεσμα να σας απασχολεί!
