Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Το Αξίωμα Απαξίωσης των Ωφελημένων

Αξίωμα Απαξίωσης: Οτιδήποτε είτε από καλή πρόθεση είτε κατά λάθος προσφέρεται σε ένα  πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση σε κάποια περιχαρακωμένα στεγανά, λοιδορείται και απαξιώνεται από εκείνους, οι οποίοι θα είχαν τα μεγαλύτερα οφέλη, ΕΑΝ το αξιοποιούσαν.

Παραδείγματα:

  • Τα Spam e-mails

Μία τεράστια πρόοδος στην επικοινωνία μεταξύ των επιχειρήσεων τελικά κατέληξε να αχρηστευθεί. Ενώ προηγουμένως με τη διαφήμιση σε διάφορα μέσα χρειαζόσουν τεράστια ποσά να ενημερώσεις το αγοραστικό κοινό, ξαφνικά με τα e-mails με μηδενικό ή ελάχιστο κόστος μπορούσες να έχεις πρόσβαση σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό δυνητικών πελατών.

Κάτι με τη γελοιότητα των προσωπικών δεδομένων, κάτι με την πλημμυρίδα μηνυμάτων-σκουπιδιών πλέον απαιτείται η συγκατάθεση για να σταλεί ένα ενημερωτικό e-mail. Θεωρητικά και στο τηλεοπτικό περιβάλλον έπρεπε να ερωτάται ο κάθε θεατής εάν επιθυμεί να παρακολουθήσει μία διαφήμιση, όπως και σε κάθε έντυπο να υπάρχει ένα λεπτό φύλλο χαρτιού, στο οποίο θα αναγράφεται η ίδια ερώτηση. Και εάν κάποια τα αγοράζεις, άρα κατά κάποιον τρόπο σιωπηρά αποδέχεσαι το περιεχόμενό τους κάποια (πάρα πολλά) όχι.

Ωραία λοιπόν! Πλήρωσε τώρα χιλιάδες ευρώ για μία τηλεοπτική διαφήμιση ή μία έντυπη καταχώρηση, αφού το δωρεάν δεν σου ήταν αρεστό.

  • Η Χρηματοπιστωτική Επέκταση

Η παροχή δανείων είναι μία κατάκτηση των τελευταίων δεκαετιών (όχι πολλών). Στη χώρα μας άνθησε λίγο μετά το 2000 και πολύ σύντομα κατέρρευσε. Τι πιο λογικό να σου παρέχεται ένα μεγάλο ποσό, το οποίο δύνασαι να αξιοποιήσεις καταλλήλως για να αποκτήσεις κάτι ή να δημιουργήσεις κάποια μονάδα ή επιχείρηση, η οποία διαφορετικά θα ήταν αδύνατον να υλοποιηθεί. Αιώνες πέρασαν με ανθρώπους στην απόλυτη ένδεια, διότι δεν είχαν καμία πρόσβαση στη χρηματοδότηση.

Όχι όμως! Φυσικά και υπάρχει και η παράμετρος της αφροσύνης, αλλά το ανεκδιήγητο “ζούσαμε παραπάνω από τις δυνατότητές μας” επικράτησε ως λογική. Ό,τι αθλιότερο, όσον αφορά την προσέγγιση στη ζωή.

Ζήσε λοιπόν τώρα πολύ παρακάτω από τις δυνατότητες σου (ενώ οι άλλοι, οι οποίοι στο εμφύτευσαν, ζουν πολύ παραπάνω από τις δικές τους, με τις πλάτες σου όμως)!

  • Τα (Λεγόμενα) Κοινωνικά Δίκτυα

Το να αρθρογραφήσεις και να εκφράσεις την άποψή σου σε κάποιο καθιερωμένο (καλώς ή κακώς) έντυπο ή ειδησεογραφικό μέσον ή να έχεις πρόσβαση στο κοινό ήταν εντελώς αδύνατον. Ανοίγουν τα στεγανά με τα διάφορα κοινωνικά δίκτυα και τι συνέβη; Γέμισε ο τόπος μίσος, fake news, μπαρούφες και κάθε άλλο είδος και τελικά οι ελάχιστες πολύ αξιόλογες δημοσιεύσεις και γνώμες  χάθηκαν μέσα στον ωκεανό της λάσπης.

Ούτε ΚΑΙ αυτό αξιοποίησες.

  • Ο Μύθος της Τεχνικής Αρτιότητας

Αυτό μεταφράζεται απλά ως σκουπίδια σε άριστη συσκευασία ή περιτύλιγμα. Η τεχνική αρτιότητα ανακαλύφθηκε για να καταστρέψει το περιεχόμενο. Οτιδήποτε! Κάτι, το οποίο μπορούσες να δημιουργήσεις με ελάχιστο κόστος και τεχνικά μέσα και να προσφέρεις στην κοινωνία θεωρήθηκε τεχνικά ανεπαρκές. Ενώ ένα σκουπίδι των 100 εκ. ευρώ είναι αξιόλογο. Ισχύει και στα εστιατόρια και στα πολυτελή ακίνητα και οπουδήποτε το ζητούμενο είναι να αποκρυβεί η ουσία (και να μην μπορείς ΕΣΥ να το υλοποιήσεις).

Πλήρωσε τώρα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ή εκατομμύρια για ένα τεχνικά άρτιο αποτέλεσμα, αφού πείστηκες πως δεν σου χρειάζεται αυτό το δώρο της τεχνολογίας και της λογικής.

  • Η Δημοκρατία

Κάποιοι κάποτε σκέφτηκαν να έχεις λόγο. Και εφεύραν την Δημοκρατία. Αλλά εκείνοι, οι οποίοι δολίως συσκέπτονταν σε έπεισαν πως όχι δεν είναι χρήσιμη για την κοινωνία. Χρειάζεσαι έναν ισχυρό αρχηγό με πυγμή, διότι ΑΥΤΟΣ (ή και ΑΥΤΗ) γνωρίζει τι επιθυμείς και θα σε καθοδηγήσει. Μπορεί βέβαια να σε στείλει και στον άλλον Κόσμο, αλλά με… καθοδήγηση!

Πολύ ωραία λοιπόν! Ψήφισε τώρα τον δικό σου νεο-δικτάτορα και δεν θα χρειαστεί να ανοίξεις το στόμα σου ποτέ! Είδες; Οικονομία λόγου και σκέψης!

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)