Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Τι Είναι και Ποια η Δομή των Επενδύσεων υπό το Φάσμα του COVID-19

Με τον όρο επένδυση εννοούμε οτιδήποτε θα μας αποφέρει κάποιο όφελος στο μέλλον είτε υλικό είτε άυλο. Σύμφυτο χαρακτηριστικό της επένδυσης είναι το κόστος της (επίσης υλικό ή άυλο).

Η επένδυση χωρίζεται σε τρία μέρη:

Α. Τη σύλληψη της ιδέας και του στόχου, καθώς και του τρόπου με τον οποίον θα προκύψει το όφελος σε συνάρτηση όμως με το κόστος της,

Β. Την υλοποίηση αυτή καθ΄ εαυτή και

Γ. Την προώθησή της, ώστε να αποφέρει το προσδοκώμενο όφελος.

Το Α, όπως βλέπετε είναι πολύ περισσότερο από μία σκέψη. Είναι ολόκληρο το σχέδιο και εμπεριέχει εκτός των προηγουμένων και τη σπουδαιότερη, συνήθως άγνωστη ή απρόβλεπτη παράμετρο, η οποία δεν είναι άλλη παρά ο βαθμός κινδύνου (ρίσκο).

Με τον όρο “επένδυση” στην Ελλάδα συνήθως αντιλαμβανόμαστε μεγάλης εμβέλειας projects. Αλλά και ένας πλούσιος γάμος, ένα πανεπιστημιακό πτυχίο, η αγορά ενός ακινήτου με στόχο την αξιοποίηση, η αγορά μετοχών, η έναρξη μίας επιχείρησης είναι και αυτά επενδύσεις.

Στις “επενδύσεις” ανήκουν και οι γνωριμίες, η συμμετοχή σε τηλεοπτικό reality, μία επί τούτου καριέρα και ουκ έστιν τέλος. Στη ζωή μου πάντως κατάλαβα πως όλα είναι ή εμπεριέχουν δύο στοιχεία: επένδυση και διαπραγματεύσεις.

Εάν μπορέσετε να συγκεκριμενοποιήσετε με ακρίβεια τα προηγούμενα έχετε σημειώσει ένα τεράστιο βήμα προς την επιτυχία. Θα είμαστε όλοι ευτυχείς εάν αυτό ήταν και το μοναδικό μας έργο. Δυστυχώς (ή… ευτυχώς) η ζωή δεν είναι μονολιθική και αναγκαστικά θα πρέπει να αποφασίσουμε – ορίσουμε και να αποδεχθούμε κάποιες αυθαίρετες παραδοχές ή εκτιμήσεις, οι οποίες όπως πάντα είναι διαφορετικές στη σκέψη μας και διαφορετικές στην πράξη.

Ένας πλούσιος γάμος –επί τούτου- είναι μία πολύ ωραία επένδυση, αλλά πρέπει να αποδεχθούμε να ζήσουμε, με έναν άνθρωπο, τον οποίον δεν θέλουμε. Ένα πτυχίο απαιτεί κόπο και χρόνο και ειδικά ο χρόνος δεν αναπληρώνεται.

Και βεβαίως εκτός όσων νομίζουμε οι παραδοχές μας εμπεριέχουν εγγενώς την αβεβαιότητα της ζωής και μπορεί όλα να οδηγηθούν σε εντελώς διαφορετικούς δρόμους. Εδώ θα προσθέσω με δική μου ευθύνη και την “τύχη”, χωρίς όμως να της δίνω κάποιον ορισμό. Μία αποτυχία δεν σημαίνει και ανικανότητα.

Μέχρι αυτό το σημείο, εκτός από την προτελευταία πρόταση δεν έγραψα κάτι, το οποίο δεν γνωρίζετε. Αλλά δεν γράφω για όσα γνωρίζουμε, αλλά για όσα δεν γνωρίζουμε. Και επειδή δεν τα γνωρίζουμε ό,τι γράφω εμπεριέχει την αβεβαιότητα και το “τυχαίο”. Ακόμα και το να επενδύεις στην “τύχη” ΚΑΙ αυτό επένδυση είναι! Η λογική δε σημαίνει πως είναι ο μοναδικός δρόμος. Η λογική είναι ένας δρόμος και πολλές φορές αποκλείει πολύ καλύτερους, οι οποίοι όμως είναι φαινομενικά παράλογοι ή αδύνατοι.

Επανέρχομαι τώρα στην… λογική.

Αφού λοιπόν ξεκαθαρίσατε και συγκεκριμενοποιήσατε τα του Α με τις παραδοχές και την αβεβαιότητα συνεχίζετε με την υλοποίηση. Εδώ άλλοτε είναι εύκολα τα πράγματα, άλλοτε δύσκολα. Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ περισσότερο εύκολο το τμήμα αυτό, διότι περιλαμβάνω στο Α μέχρι και το σημείο έναρξης.

Σε μία τουριστική επένδυση με όλα τακτοποιημένα, οι εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις μπορεί να είναι (είναι!) το μεγαλύτερο εμπόδιο. Αυτό ανήκει στο Α. όχι στο Β. Το να κατασκευάσεις το έργο είναι το εύκολο κομμάτι. Αυτό εννοώ.

Το Γ είναι και το σημείο της… κρίσης της. Πως θα αξιολογηθεί και θα αποδώσει. Ή τι πρέπει να κάνετε για να την προωθήσετε να αποφέρει τα προσδοκόμενα οφέλη. Αυτό είναι το δεύτερο δυσκολότερο τμήμα της μετά το Α. Θεωρητικά και αυτό ανήκει στο Α αλλά και πάλι τα σχέδια διαφέρουν από την εφαρμογή, γι΄ αυτό και το εξετάζω ανεξάρτητα.

΄Όπως λοιπόν καθίσταται σαφές, διότι δεν έχω γράψει κάτι περισσότερο από μία τυπική ανάλυση, το σημείο, το οποίο είναι καθοριστικό είναι οι παραδοχές. Με δεδομένα όλα τα υπόλοιπα σωστά (ΚΑΙ αυτό παραδοχή είναι) πώς επιδρά η πανδημία και οι επιπτώσεις της στη φύση των επενδύσεων;

Προσέξτε! Δεν είναι οι συνθήκες, εκείνες, οι οποίες καθορίζουν τη συμπεριφορά μας. Η συμπεριφορά μας είναι μία και αναλλοίωτη. Οι τακτικές μας τροποποιούνται. Και η περίπτωση του COVID-19 δεν είναι κάτι περισσότερο από τις συνθήκες πριν και μετά τους παγκοσμίους πολέμους στην Ευρώπη ή την πετρελαϊκή κρίση του 1973 ή την επανένωση της Γερμανίας ή την κατάρρευση της Σοβιετικής ’Ένωσης και των ανατολικών κρατών ή την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

Όταν επήλθε η κατάρρευση -για να δώσω ένα απτό παράδειγμα- στις ανατολικές χώρες, αμέσως φάνηκε η μεγάλη ευκαιρία στα ακίνητα. Ήθελε γρήγορες κινήσεις και μετρητά και φυσικά τόλμη. Από τα προηγούμενα μου έλειπαν τα… μετρητά! Ωστόσο δύο γνωστοί μου πολύ μεγαλύτερης ηλικίας τότε, εκτίμησαν το σκεπτικό και επένδυσαν σε κεντρικότατα ακίνητα πρωτεύουσας ανατολικής χώρας. Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια τα μεταπώλησαν σε πολλαπλάσια τιμή, από αυτήν της αγοράς.

Τα χρήματα και τότε τα είχαν πολλοί, αλλά είτε δεν διείδαν την δυναμική των νέων κρατών είτε δεν τόλμησαν. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα. Το 2020 είναι ένα έτος ορόσημο. Δυστυχώς είναι και πολύ θλιβερό έτος, διότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή ταλαιπωρούνται από τον COVID-19. Η ροή συνεχίζεται και αναγκαστικά θα εξετάζουμε και το περιβάλλον μας.

Οι επενδύσεις αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, διότι αποτελούν την αδήριτη ανάγκη βελτίωσης της ζωής και ακόμα περισσότερο… Πώς επιδρά η πανδημία;

Η συνέχεια στα επόμενα…

Σημ. Πρόκειται για σειρά άρθρων με αντικείμενο τον τίτλο. Κατά τη γνώμη μου έχουν μεταβληθεί πάρα πολύ τα δεδομένα και δεν έχει γίνει αυτό ευρέως αντιληπτό. Μία ακατανόητη εμμονή με την… “κανονικότητα” θα οδηγήσει σε τυρβώδεις συνθήκες στο μέλλον. Οι Ρωμαίοι (επενδυτές) το εξέφραζαν ξεκάθαρα:

Non progredi est regredi
(Εάν δεν προχωράς, τότε πηγαίνεις όπισθεν).

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)