Κάθε φορά κατά την οποίαν βλέπω αυτές τις φωτογραφίες μου, μία σκέψη ενστικτωδώς μου έρχεται στο μυαλό. Εάν δεν υπήρχε τίποτα άλλο γύρω μας και έπρεπε να επιλέξω τι θα επέλεγα: την ελιά ή τα κτίρια;
Μα, τι ερώτημα είναι αυτό; Συγκρίνεται τώρα η ταπεινή ελίτσα με τα εμβληματικά κτίρια, από τα πλέον εξέχοντα μίας πρωτεύουσας του Κόσμου; Χμ… Ίσως ισχύει, αλλά θα βελτιώσω (και δυσκολέψω) λίγο το δίλημμα εάν προσθέσω και τη φράση “μαζί με το περιεχόμενό τους”.
Και οι μεν ελιές περιέχουν σταγόνες λαδιού και τον πυρήνα τους (φορέα και της ζωής), τα δε κτίρια… ανθρώπους! Και κάπου εδώ το περίεργο και αυτονόητο αρχικά ερώτημα-δίλημμα χάνει την αθωότητά του. Διότι άνθρωποι σημαίνουν και προβλήματα.. Διότι να γνωρίζετε όλα τα προβλήματα έχουν αιτία τους τον άνθρωπο. Φυσικά εκτός των προβλημάτων θα επιλέγατε και πολύ καλά στοιχεία, διότι ΚΑΙ τα καλά προέρχονται από τον άνθρωπο και βεβαίως και φυσικό πλούτο. Ενώ η ελίτσα;
Η ελιά ωστόσο έχει ένα απρόσμενο πλεονέκτημα. Από αυτές τις τρεις ελιές δημιουργείς έναν ελαιώνα! Και είναι κατάδικός σου και παράγει συνεχώς πλούτο. Και χρειάζεται μόνον τη φροντίδα σου. Ο αγώνας εστιάζεται μεταξύ εσού και της φύσης· και η φύση ναι μεν είναι αμείλικτη αλλά είναι δίκαιη. Η δικαιοσύνη της μπορεί να είναι ακραία και να σου καταστρέψει ακόμα και τον ελαιώνα σου. Αλλά είναι διαφορετικό αυτό από το να σου τον καταστρέψει ο άνθρωπος.
Το κτίριο αμέσως με την κατοχή του (μαζί και με το περιεχόμενο του) θα σε τυλίξει σε έναν τεράστιο κυκεώνα. Και αντί να έχεις στο νου σου πως θα επεκτείνεις τον ελαιώνα σου θα πρέπει να αναλώνεσαι πώς να διατηρείς ισορροπίες. Ωστόσο και αυτό μπορεί να είναι στο χαρακτήρα σου. Να είσαι ανταγωνιστικός, κτητικός και να σου αρέσει και αυτό. Κανένα πρόβλημα. Μπορεί να κερδίσεις μπορεί και να χάσεις. Εάν αποδέχεσαι τους κανόνες ο δρόμος είναι ανοικτός.
Η ελιά χρειάζεται κάποιο χρόνο (εδώ βέβαια χρησιμοποιείται μεταφορικά, άλλωστε θα έπρεπε πολύ καιρό να περιμένεις). Αλλά και η δεύτερη αυτή εκδοχή σημαίνει πως φρόντισες τους επόμενους, αρκεί να αισθάνεσαι μέρος της ανθρωπότητας και συνέχειά της.
Πάντως μην είσαι τόσο σίγουρος ότι η επιλογή είναι αυτονόητη. Διότι και το κτίριο χάνεται, καταστρέφεται και φθείρεται. Και η απόδειξη; Η συγκεκριμένη ελιά είναι 15 αιώνων (!), (1500 ετών) ενώ τα κτίρια…
Και πόσο πλούτο έχει παράγει το πρώτο και με τι αξία και πόσο τα δεύτερα…
Την ελιά ή τα κτίρια λοιπόν;
Α! Μία σημείωση όμως! Από το περιεχόμενο των κτιρίων ένας και μόνον ένας άνθρωπος μπορεί να ανατρέψει τον Κόσμο όλον. Άρα αμέσως το δίλημμα καθίσταται αμφίρροπο: Ελιά ή… Άνθρωπος;
Εάν σκεφτείς με αυτόν τον τρόπο, τότε επένδυσε στον άνθρωπο!
– Η ελιά ευρίσκεται όντως στο συγκεκριμένο σημείο στην Αθήνα (διαβάστε την επιγραφή)…
