Σήμερα το πρωί ως γνήσιος… αριστοκράτης (oh mon Dieu!) συνέχισα την ακριβή μου συνήθεια του να τροφοδοτώ το αυτοκίνητό μου με το πολύτιμο υγρό της βενζίνης. Βλέπετε εμείς οι αριστοκράτες δεν μπορούμε να στερηθούμε εύκολα τα γούστα μας. Τέλος τα πούρα Cohiba, τέλος τα Yves Saint Laurent, τα Armani κλπ όχι όμως και η… Shell (λέμε τώρα)!
Ελπίζω να αντιλαμβάνεσθε το χιούμορ μου, διότι ο πατέρας μου στα νιάτα του, μελετούσε ενώ… έβοσκε τα γιδοπρόβατα του παππού μου. Από την άλλη πλευρά της μητέρας μου, άλλου είδους μελέτη…
Στην καθιερωμένη πρωινή συζήτηση με τον αγαπητό μου φίλο και γείτονα ιδιοκτήτη πρατηρίου η κουβέντα περιεστράφη στο γνωστό δίλημμα περί ευρώ ή δραχμής. Του εξήγησα πως κατά τη γνώμη μου αυτό είναι ένα ψευδο-δίλημμα, το οποίο υποκρύπτει την πραγματική του φύση, η οποία είναι ουσιαστικά φτωχός ή… φτωχός; Φυσικά το ορθό ερώτημα είναι πλούσιος ή φτωχός και δεν έχει καθόλου να κάνει με το είδος του νομίσματος.
Πρόκειται για ένα “ύπουλο” ψευδο-δίλημμα, το οποίο σου επιβάλλεται (όχι κατ’ ανάγκην εκ προθέσεως, μάλλον εξ ανοησίας) και σου απενεργοποιεί τις δυνάμεις δράσεως τις οποίες διαθέτεις, νομίζοντας πως εάν αλλάξει ονομασία το νόμισμα θα αλλάξει και η κατάσταση σου. (Ωραία, η ονοματολογία έχει νόημα, όταν υπάρχει και η ανάλογη πρόθεση δράσης).
Επειδή πιστεύω απόλυτα, πως το κοινό καλό και η ύπαρξη ευτυχισμένων και χαρούμενων ανθρώπων γύρω μας είναι κεφαλαιώδους σημασίας θα ήθελα να επισημάνω κάποιες “επικίνδυνες” εκφράσεις, οι οποίες δεν αντηχούν καλά στα αυτιά μου και θα ήθελα να τις τροποποιήσετε και να δοκιμάσετε το Τευκρο-πείραμα (να με έχετε συνέχεια χε,χε,χε,χε στο μυαλό σας) και εάν δεν δείτε ουσιαστική διαφορά προς το καλύτερο σε όλα να μου… τρυπήστε την μύτη!
(Δεν λέμε πως γίναμε… Αφρική; Ας φορέσω τότε έναν χαλκά)!
“Μακάρι”
Για το “μακάρι” έχω γράψει και στο παρελθόν. Είναι απλά ευχή και ως… άγνωστoν, ως ευχή είναι γεννημένη να παραμείνει ευχή! Διαγράψτε την από το λεξιλόγιό σας! Δεν υπάρχει μακάρι. Υποκρύπτει πως κάποιος άλλος θα κάνει κάτι για εσάς ή πως θα γίνει κάτι από μόνο του. Όχι αγαπητοί μου φίλες και φίλοι! Η ευχή αποτελεί αρνητική δράση. Forget it!
“Τι μας ετοιμάζουν” – “Να δούμε τι θα γίνει” – “Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα” – κλπ παραλλαγές
Αυτά τα άκουσα σήμερα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από την αγαπητή ταμία του Σούπερ Μάρκετ (άλλη μία ακριβή μου αριστοκρατική συνήθεια, oh la la)! Της εξήγησα φυσικά της κοπέλας, πως το μέλλον σου το ορίζεις αποκλειστικά εσύ ο ίδιος. Όταν φυσιολογικά αντέτεινε πως είσαι μέσα σε ένα κοινό περιβάλλον και οι επιλογές σου δεν είναι ικανές να τροποποιήσουν τα κοινά δεδομένα της πρότεινα να σκεφτεί πως:
“Ένας κούκος φέρνει την άνοιξη”…
Τότε με ερώτησε:
“Ειλικρινά τα πιστεύετε αυτά;”
Όχι! Δεν τα πιστεύω! Τα εφαρμόζω…
Κάπου την στενοχώρησα και λίγο, διότι μετά μου είπε πως δεν έμαθε ποτέ αρχαία -εντάξει δεν της θύμωσα, κάθε άλλο-, αλλά της εξήγησα πως εάν περισσότεροι γνώριζαν την δύναμη της σκέψης με αυτή την γλώσσα τώρα θα εξέλειπαν τα μνημόνια και τα σχετικά…
Χμ…
Ο Ισοκράτης, όπως και ο Παρμενίδης αγαπητοί μου φίλες και φίλοι είχαν ήδη επισημάνει προ πολλού καιρού (διότι από κάπου τα έμαθα τα προηγούμενα, δεν τα σκέφθηκα ο ίδιος), πως η χρήση και μόνον καλών εκφράσεων χωρίς καν να τις πιστεύεις, στο τέλος δημιουργούν την δική τους αλήθεια και προκαλούν την ανάλογη πραγματικότητα. Ο δε τρόπος χρήσης της γλώσσας καταδεικνύει και τη χρήση του μυαλού και του τρόπου σκέψης…
“Γλώσσα σε σύγχυση ισοδυναμεί με σκέψη σε σύγχυση”… (Παρμενίδης).
Τώρα μάλιστα θυμήθηκα και μία σχετική έκφραση όπως:
“Εάν οι δόλιοι γνώριζαν τα πλεονεκτήματα της εντιμότητας θα ήσαν έντιμοι από… δολιότητα”!
Από την ώρα, όπου το αποτέλεσμα είναι θετικό, ποσώς με απασχολεί το βαθύτερο κίνητρο…
Λοιπόν! Επειδή ειλικρινά πιστεύω στο συνολικό καλό και πως εάν ο κάθε ένας από εμάς γίνεται καλύτερος, ευτυχέστερος, πλουσιότερος, όλοι θα ωφεληθούμε και η κοινωνία μας θα βελτιωθεί οσονούπω (και τότε θα γελάσετε με τα σημερινά “προβλήματα” των θλιβερών ανέμπνευστων πολιτικών μας -συνολικώς, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων κατά καιρούς) Τευκρο-πειραματιστείτε!
Εφαρμόσατε τα προηγούμενα με γέλιο και διάθεση και κατόπιν τα συζητάμε…
Στις φωτογραφίες, η οποίες προέρχονται από τις αποβάθρες των πορθμείων στο Ρίο (στις 10 Μαΐου, όταν ο καιρός ήταν βροχερός), προσέξτε τις… αλυσίδες, οι οποίες καλύπτονται από το λιγοστό νερό, στο οποίο μάλιστα αντανακλάται ο ουρανός και φαίνεται τόσο όμορφο και ρομαντικό. Αυτές είναι οι εκφράσεις και μέσα τους οι ελεύθερες αλυσίδες… Πετάξτε το νερό τουλάχιστον να βλέπετε την πραγματικότητα…
