Νομίζετε πως έχετε προβλήματα, σωστά; Χμ. Δεν είναι τόσο απλό. Για να δούμε κάποια διαφορετικά προβλήματα και να ερμηνεύσουμε τις πραγματικές προθέσεις της Γείτωνος:
Πραγματικό ζητούμενο: “Θέλω να παραμείνω στην εξουσία για πάντα!”
Σφοδρή επιθυμία: “Δεν μου αρκεί το όνομά μου να δοθεί σε μία γέφυρα, ένα αεροδρόμιο ή μία διώρυγα. Θα ήθελα και κάτι λαμπρότερο, όπως οι προκάτοχοί μου. Ας πούμε το μισό Αιγαίο, αφού η δόξα των παραλίων της Ιωνίας και της Κων/λης ανήκει στον Κεμάλ, ενώ της μισής Κύπρου ανήκει σε άλλον (Ετζεβίτ).”
Πρόβλημα: “Είμαι φοβερά δειλός.”
Αντι-πρόβλημα: “Αφού ο Κεμάλ και ο Ετζεβίτ τα κατάφεραν γιατί όχι ΚΑΙ εγώ;”
Εδώ υπεισέρχεται ο εγωισμός και η ματαιοδοξία, διότι συγκρίνονται ανόμοια μεγέθη, (σχόλιο δικό μου).
Ο συλλογισμός συνεχίζεται:
“Εάν επιτεθώ ΕΓΩ και κερδίσω, όλη η δόξα θα μου ανήκει… Αλλά εάν δεν έλθουν τα πράγματα όπως θα ήθελα, θα έχω την τύχη του Μεντερές (συνελήφθη μετά από πραξικόπημα και καταδικάστηκε σε θάνατο δι΄ απαγχονισμού μεταξύ των άλλων και για το πογκρόμ του 1955, τα λεγόμενα Σεπτεμβριανά).”
Άρα θα πρέπει να ΜΟΥ επιτεθούν. Εφευρίσκω λοιπόν ένα θέμα και το προβάλω ως δίκαιο, σύμφωνα με τις υφιστάμενες συνθήκες. Ποιο είναι αυτό; Η μη στρατικοποίηση κάποιων νησιών. Συνεπώς στη διεθνή κοινότητα θα είμαι δικαιωμένος, ενώ ούτε στο εσωτερικό θα με κατηγορήσει κανείς.
Συμπέρασμα: θα προκαλέσω την Ελλάδα με μία πράξη, η οποία δεν θα μπορεί να μείνει αναπάντητη.”
Σωστά μέχρι εδώ;
Σχεδόν!
Ο συλλογισμός είναι ακριβώς αυτός. Αλλά αυτή η ζωή ρε γμτ έχει και μερικά άλλα μικρά θέματα.
“Επειδή μπορεί να έχω εκλεγεί, αλλά έχω και πάρα πολλούς δικούς μου εχθρούς, οι οποίοι περιμένουν με μένος να με εκδιώξουν και να μην σκέφτομαι και τι άλλο, τι θα συμβεί εάν οι διαταγές μου ΔΕΝ τηρηθούν και οι δικοί μου επιλέξουν προσχηματικά μία σχετικά ανώδυνη ήττα ή κάτι άλλο, ως αφορμή, ώστε να επιτύχουν με στρατιωτικό πραξικόπημα την πτώση μου; Είναι οι δικοί μου, πραγματικά δικοί μου ή μήπως δεν είναι;
Άρα το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς η Ελλάδα, αλλά ΚΥΡΙΩΣ οι… δικοί μου.
Τι κάνω λοιπόν και μάλιστα σε μία μοναδική, συμβολική χρονική συγκυρία, όπως το έτος 2022 – 100 έτη μετά το 1922;”
Προβλήματα που έχει ο Κόσμος καλοκαιριάτικα!
Δικό μου σχόλιο: Ο συλλογισμός είναι ακριβώς αυτός και μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Εξυπηρετεί θαυμάσια το συγκεκριμένο καθεστώς, μόνο πως το εσωτερικό μέτωπο δεν είναι ασφαλές και αρραγές. Και φυσικά υπάρχουν και μερικές άλλες παράμετροι, διότι από την εμπειρία της ζωής τα πλάνα μας, όσο καλο-σχεδιασμένα και να είναι μπορεί να εξελιχθούν εντελώς διαφορετικά και τούτο από “κάτι” απρόβλεπτο… (το οποίο ενδεχομένως να είναι και το να μη γίνει… τίποτα)!
Τελικά τι θα κάνουμε το καλοκαίρι; Με κράνη και εξοπλισμό ή με μαγιώ και ξαπλώστρες στις Ελληνικές παραλίες του Αιγαίου μας;
Κάπου χρειαζόμαστε κι εμείς οι… Προφήτες!
Ο Προφήτης Teucris ομιλεί ως… Σίβυλλα
(Σιβυλλική Προφητεία #101 της 29-06-2022)
