Έχω γράψει και στο παρελθόν πόσο σημαντικά είναι τα σενάζ στα κτίρια, τα οποία αποτελούνται από διακριτά δομικά υλικά και δεν είναι χυτά.
Όλα τα κτίσματα από οπλισμένο σκυρόδεμα (béton armé) είναι χυτά. Χύνουμε μέσα σε ένα καλούπι ένα τρόπον τινά υγρό (ρευστό) υλικό και αυτό μόλις στερεοποιηθεί αποτελεί τον φέροντα οργανισμό μας. Δεν επεκτείνομαι σε λεπτομέρειες για το πώς λειτουργεί αυτό…
Στις κατασκευές όμως, όπου το δομικό μας υλικό είναι διακριτό, όπως τούβλα, πλίθες, πέτρες ο φέρων οργανισμός χτίζεται με τα υλικά αυτά και τα συνδετικά κονιάματα. Όλα καλά μέχρι εδώ αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται και κάτι ακόμα, ώστε να προστατεύει αυτόν τον οργανισμό από τις σεισμικές φορτίσεις (δυνάμεις)…
Παρένθεση: Στο σημείο αυτό σκεφθείτε τα μεταλλικά κτίρια, στα οποία το κλειδί είναι οι συνδέσεις μεταξύ των στοιχείων τους (δοκών-υποστυλωμάτων-πλαισίων). Τέλος της παρένθεσης.
Αυτό το κάτι ακόμα είναι το σενάζ. Στην πραγματικότητα φανταστείτε τα σενάζ ως ισχυρά ενισχυτικά νεύρα μέσα στον τοίχο μας. Εάν μάλιστα είναι οριζόντια και κατακόρυφα, δημιουργούν ένα είδος κλωβού…
Στις φωτογραφίες δείτε ότι σας προανέφερα και μαντέψτε τι κρατά τους τοίχους και κατ’ επέκταση και τα κτίρια αυτά όρθια… Προσέξτε ειδικά τον μοναχικό (πλέον) τοίχο με τα ξύλινα πλαίσια στα παράθυρα. Τολμήστε να τα αφαιρέσετε και…
Σημ. 1: Είναι εντυπωσιακό το πως επιβιώνουν κάτι ταπεινά κτίσματα (έχοντας αυτά τα ξυλοσέναζα) από κάποια άλλη υπερήφανα αλλά όχι προσεκτικά κατασκευασμένα κτίρια. Το ίδιο ισχύει και με τους ανθρώπους στις πολύ δύσκολες καταστάσεις. Επιβιώνουν όσοι διαθέτουν εσωτερικούς μηχανισμούς υψηλής αντοχής (δεν μπόρεσα να αντισταθώ σε αυτήν την παρομοίωση).
Σημ. 2: Τα κτίρια ευρίσκονται όλα στην Άνω Σκοτίνα του Ολύμπου στην Πιερία (συνιστώ τη διαδρομή από Παλαιό Παντελεήμονα).
Σημ. 3: Η χελωνίτσα του Ολύμπου έχει κελυφωτό φέροντα οργανισμό, ο oποίος δεν κινδυνεύει καθόλου από τους σεισμούς. Όχι όμως και από τους αετούς και τα γεράκια…
