(Η Γείτων και η επόμενη ημέρα σε σχέση με τις Προεδρικές Εκλογές των Η.Π.Α.)
Σημ. : Θα ήθελα να προσέξετε πάρα πολύ, να σκεφτείτε και να μην βιαστείτε να εξαγάγετε συμπεράσματα ή να σχολιάσετε (με το μυαλό σας) ελαφρά τη καρδία· και όπως πάντα μην συγχέετε τις ψυχρές εκτιμήσεις από τις προσωπικές προτιμήσεις.
Το σημερινό πικ νικ στα Βαρώσια, πέραν της συναισθηματικής πικρίας, την οποίαν όλοι μας αισθανόμαστε εμπεριέχει έναν βαθμό φαιδρότητας (και έναν βαθμό… ανησυχίας). Απλά δεν χρειαζόταν. Η Τουρκία κατέλαβε τα εδάφη με την εισβολή το 1974 και θα μπορούσε ακόμα και να κατεδαφίσει ολόκληρη την πόλη, χωρίς να μπορεί κάποιος άλλος να αντιδράσει (εκτός από μία πολεμική εμπλοκή της Ελλάδος). Αλλά αυτή η περίπτωση δεν “παίζει”.
Ο αρχηγός της γείτονος, εάν δεν το έχετε κατανοήσει είναι στην πραγματικότητα… “σύμμαχος” με τον τρόπο του και εάν ξεπεράσουμε τις (επίσης) συναισθηματικές και συμβολικές κινήσεις του (Αγία Σοφία, Ορουτς Ρέις, Βαρώσι και… πικ νικ) ουσιαστικά δεν υπάρχει κάποια πολιτική, η οποία να επιδρά περισσότερο από όσα έχουν ήδη συμβεί στο παρελθόν.
Εκείνο όμως, το οποίο θα πρέπει να προσέξουμε είναι η πιθανή αλλαγή στην ηγεσία των Η.Π.Α. Δεν έχει ερμηνευθεί σωστά (κατά τη γνώμη μου). Υπάρχει η αίσθηση πως η σχετική “φιλία” των δύο ανδρών έπαιζε ρόλο υποστηρικτικό στη γείτονα. Όχι. Η ουσία ήταν πως ο νυν Πρόεδρος δεν επενέβαινε στα της περιοχής μας και αυτό άφηνε ελεύθερο πεδίο δράσης… άλλων· και εξυπηρετούσε.
Εάν τώρα αλλάξουν τα πράγματα, όπως φαίνεται (τυπικά κρατώ επιφυλάξεις μέχρι την επικύρωση του εκλογικού αποτελέσματος) θα υπεισέλθουμε σε μία εποχή σοβαρότερης επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Και από τους αρχηγούς των τεσσάρων κρατών (Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ – Τουρκία, δεν συμπεριλαμβάνω την Αίγυπτο ή τη Συρία) μαντέψτε ποιος είναι ο πλέον χειραγωγήσιμος. (Τ). Αυτό δεν πρόκειται να το αφήσει ανεκμετάλλευτο η Αμερικανική διπλωματία και δεν αισθάνομαι πως θα είναι κατ΄ ανάγκην προς όφελος των υπολοίπων.
Άρα το επόμενο διάστημα δεν είναι κρίσιμο για άλλους, παρά μόνον για τους τρεις (Ε-Κ-Ι), αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους, από όσους έχουν γραφεί! Από εκεί και πέρα θα πρέπει να ανασχεδιαστεί το σκεπτικό και οι διπλωματικές κινήσεις με πολύ μεγάλη διεισδυτική ικανότητα στο μέλλον (και χωρίς συναισθηματισμούς). Όπου υπάρχουν δυσκολίες, υπάρχουν και ευκαιρίες και δεν βλέπω κανέναν περιορισμό, ώστε να μην ισχύσουν. Απλώς πρέπει να υπάρχει πολύ διευρυμένος ορίζοντας αντίληψης και κυρίως εμπεριστατωμένες και σταθερές θέσεις. Να καθίστανται σαφείς. Ο κίνδυνος είναι η ενδοτικότητα και οι ψευδαισθήσεις και όχι τα Κυριακάτικα πικ νικ.
Διαβάστε πάλι την σημείωση της πρώτης παραγράφου!
Take it or leave it.
