Χθες το πρωί συνάντησα μία πολύ καλή μου φίλη με την οποία συζητήσαμε για διάφορα θέματα, τα οποία απασχολούν όλους τους ανθρώπους. Στην συζήτηση ελέχθησαν τρία πράγματα, τα οποία όπως μου είπε την βοήθησαν πάρα πολύ τη δεδομένη στιγμή.
Δεν γνωρίζω περισσότερα ούτε ποτέ μου θα ερωτούσα, αλλά είμαι εντελώς σίγουρος πως και η ίδια θα ήθελε να τα μοιραστούμε όλοι. Τα έχω γράψει κατά καιρούς, αλλά ας τα αναφέρω επιγραμματικά άλλη μια φορά, ελπίζοντας πως δεν θα σας κουράσω:
1. Όλα τα εμπόδια (μα όλα) είναι προκλήσεις για άνοδο. Όσο ισχυρότερο το εμπόδιο, τόσο μεγαλύτερη η πρόκληση. Δεν είναι ευχάριστα, (κάθε εμπόδιο είναι για… κακό), αλλά αυτή είναι η φύση και ο προορισμός του. Όσο μεγαλύτερη η αντίσταση, τόσο μεγαλύτερη και η άνοδος. Αλλά να δίνεις και ΕΣΥ ισχύ στους εσωτερικούς κινητήρες του εαυτού σου!
2. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να θεωρούνται (κατ΄αναλογίαν με το προηγούμενο) όχι εμπόδια αλλά γέφυρες. Δεν σου κλείνουν τον δρόμο, σου χτίζουν γέφυρες προκειμένου να διασχίσεις ένα ποτάμι. Ούτε το ποτάμι είναι το πραγματικό εμπόδιο. Είναι ο εαυτός σου και η αντίδραση σου. Σκέψου το αυτό και θα δεις.
3. Ανεξαρτήτως συνθηκών, κάνε το σωστό και αυτό, το οποίο πρέπει. Μην σε απασχολεί η κατάσταση σου τώρα. Ούτε εάν θεωρείς πως μπορείς να ελέγξεις το περιβάλλον σου η όχι. Ούτε… τι θα γίνει. Εσύ συνέχισε να κάνεις με συνέπεια αυτό, το οποίο πρέπει. Άσε το περιβάλλον να αντιδράσει το ίδιο.
Και το πολυαγαπημένο μου:
Όταν κυριαρχεί η αμφιβολία και η ανασφάλεια, όταν όλα σου φαίνονται τεράστια, αδύνατα και απίθανα, τότε πρόσθεσε σε απεριόριστες ποσότητες την βεβαιότητα! Αλλά όταν λέμε βεβαιότητα, εννοούμε… βεβαιότητα, όχι με αστερίσκους!
Α π ό λ υ τ η βεβαιότητα!
Σημ. Ευχαριστώ την πολύ καλή μου φίλη, η οποία μου έδωσε την αφορμή να γράψω και αυτό το άρθρο!
