Υπάρχουν δεκάδες “απελπισμένοι” managers εκεί έξω…
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όταν έχεις ένα …πρόβλημα είναι ότι συνήθως είσαι μέσα στο πρόβλημα. Αυτό έχει σαν συνέπεια να είσαι μέρος του προβλήματος, ενώ για την επίλυση του θα έπρεπε να είσαι μέρος της λύσης του.
Πως θα φαινόταν λοιπόν η επένδυση στην Ελληνική αγορά ακινήτων με τα μάτια ενός “στυγνού” hedge fund manager;
Ας ξεχάσουμε την εσωτερική κατάθλιψη και ενδεχομένως μιζέρια με την οποία κρίνουμε τα γεγονότα και ας δούμε την κατάσταση “αλλιώς”.
Σκεφθείτε τι εικόνα θα είχατε για την Ελλάδα αν είσαστε ένα γνωστό όνομα διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν στα χέρια τους ένα σημαντικό κεφάλαιο (δισεκατομμυρίων δολαρίων μερικές φορές) και εναγωνίως ψάχνουν τρόπους απόδοσης. Φαντάζομαι να καταλαβαίνετε την αντίστοιχη αγωνία τους (και αφόρητη πίεση), την οποία δέχονται από τους κατόχους αυτών των κεφαλαίων προκειμένου να επιτύχουν μεγάλες αποδώσεις, (σκεφτείτε το διπλά αν νομίζετε ότι η ζωή τους είναι στρωμένη με άνθη και σκεφθείτε τρεις φορές τον απίστευτο ανταγωνισμό, τον οποίο αντιμετωπίζουν).
Δύο είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να προσεγγίσουν το ζήτημα αυτό:
- Είτε να εντοπίσουν αποδοτικές μορφές υπαρχόντων επενδύσεων,
- Είτε να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ αποδοτικές μορφές επενδύσεων εκ του μη όντως (ελπίζω τώρα να κατανοείτε τα ρητά του site: aut viam inveniam aut faciam και creatio ex nihilo).
Ευρισκόμενοι στα γραφεία τους στην Νέα Υόρκη ή στο Λονδίνο και έχοντας εμπρός τους την υδρόγειο σφαίρα Α Ν Α Ζ Η Τ Ο Υ Ν εναγωνίως τρόπους.
Ε Ν Α Γ Ω Ν Ι Ω Σ !
Εκτιμούν τις καταστάσεις και πράττουν ανάλογα.
Στην πρώτη περίπτωση ψάχνουν ήδη υπάρχουσες μορφές αποδοτικών επενδύσεων, καλά κρυμμένες (διότι ουδείς έχει διάθεση να αποκαλύψει τις χρυσοφόρες πηγές του και να τις μοιραστεί με άλλους), ενώ στην δεύτερη ψάχνουν τρόπους ναδημιουργήσουν μορφές αποδοτικών επενδύσεων.
Φυσικά μιλάμε για ανθρώπους. Όσο ικανός και να είναι ένας άνθρωπος, όση μόρφωση, διορατικότητα ή τύχη και να διαθέτει υπόκειται στους σκληρούς νόμους της φύσης και κυρίως στον έναν και μοναδικό:
errare humanum est
Όχι μόνον αυτό. Κανείς δεν είναι δυνατόν να έχει την ικανότητα να τα βλέπει όλα, να τα αντιλαμβάνεται και να τα γνωρίζει όλα. Κανείς.
Μην περιμένετε ωστόσο οποιοσδήποτε βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση να μην αντιλαμβάνεται ότι οι μεγάλες ευκαιρίες είναι κρυμμένες είτε στα εντελώς “αόρατα” σημεία είτε σε περιοχές που υφίστανται μεταβολές. Η Ελλάδα (έστω και με αυτόν τον δυσάρεστο τρόπο) είναι σημείο μεταβολών. Συνεπώς για τους οξυδερκείς ή λίγο περισσότερο παράτολμους διαχειριστές κεφαλαίων είναι ειδικά αυτήν την περίοδο υπό επιτήρηση. Αυτό το γνωρίζετε από την συμπεριφορά τους στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές. Αντίστοιχα συμβαίνουν και στην αγορά ακινήτων. Η διαφορά έγκειται στο ότι ενώ τα ομόλογα, τα έντοκα γραμμάτια κ.ο.κ. είναι εύκολα διαχειρίσιμα (διότι εκφράζονται κατά βάση από έναν αριθμό), τα ακίνητα είναι πολύ πιο πολύπλοκα επενδυτικά προϊόντα, διότι υπεισέρχονται πολλοί και άγνωστοι κατά βάση παράγοντες.
Η Ελλάδα από την άλλη πλευρά, όσο άσωτη χώρα και να είναι (;) έχει εκπληκτική θέση είναι πανέμορφη και πασίγνωστη. Το Σουρινάμ ίσως να μην το γνωρίζετε ακόμα κι αν αυτή τη στιγμή (ως παράδειγμα το αναφέρω) μπορείτε να επιτύχετε αποδώσεις κεφαλαίων της τάξεως του 500%, την Ελλάδα όμως την γνωρίζουν όλοι.
Την τεράστια ευκαιρία λοιπόν που μας παρουσιάζεται αν δεν την αξιοποιήσουμε τώρα δεν πρόκειται παρά σε επόμενες δεκαετίες ενδεχομένως σε επόμενη “κρίση” αλλά αυτή θα αφορά επόμενες γενιές.
Φυσικά δεν εννοώ επ’ ουδενί να πουλήσουμε Ελληνικά ακίνητα. Αυτό κι αν δεν είναι συμπεριφορά ασώτου. Ούτε αποτελεί σώφρονα πολιτική να εκμεταλλευθούμε την (ας υποθέσουμε υπαρκτή κληρονομιά ενός πλούτου, ο οποίος δεν παρήχθη από εμάς, αλλά απλώς βρέθηκε) προκειμένου να …ξεχρεώσουμε, (αντιπαραβάλετε έναν ακαμάτη, ο οποίος έμαθε ότι κληρονόμησε ένα ακίνητο στο Σύνταγμα και η πρώτη του σκέψη είναι: γιατί δεν μου το έλεγαν τόσον καιρό να το πουλήσω για να ξεχρεώσω; Φυσικά και δεν του το έλεγαν διότι θα το είχε ήδη …εξαφανίσει και τώρα που το έμαθε μόνο αυτό σκέφθηκε. Σκεφθείτε εσείς πως θα τον χαρακτηρίζατε). Ούτε πρόκειται κανείς να αγοράσει κάτι τέτοιο διότι αυτά τα κεφάλαια δεν ψάχνουν για μορφές τοποθέτησης ή εξασφάλισης (δείτε τι εννοώ), αλλά για (όχι πάντα) υψηλές και (όχι πάντα) άμεσες αποδώσεις. Υπάρχουν επενδυτικά κεφάλαια προσανατολισμένα στην ασφάλεια και στην σταθερή κατά το δυνατόν και μακροχρόνια απόδοση. Αυτά χρειάζεται να προσεγγίσουμε. Την πρόταση εμείς την κάνουμε στον “απελπισμένο” Manager, ο οποίος δεν γνωρίζει πώς να κινηθεί. Δεν περιμένουμε να έλθει ο ίδιος, (βέβαια να είστε σίγουροι πως και αυτό συμβαίνει, αλλά από μικρότερο αριθμό). Ούτε όλοι έχουν ως κριτήριο το εντελώς άμεσο (και επισφαλές) κέρδος της δεδομένης διαφοράς των επιτοκίων. Χρειάζονται βοήθεια και ουσιαστικές προτάσεις για μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα. Ούτε όλα τα κεφάλαια είναι αυτής της μορφής ή τύπου. Υπάρχουν κεφάλαια από Οργανισμούς και όχι κατ’ ανάγκην από ιδιώτες.
Αν μη τι άλλο και εν κατακλείδι η κεντρική ιδέα έγκειται στην μη (κατά το πλείστον) ανέφικτη και κακή πρακτική της πώλησης, αλλά στην εξεύρεση τρόπων απόδοσης ενόσω κατέχουμε το ακίνητο. Όσον αφορά τη χρηματοδότηση κανείς δεν λέει όχι στις τεκμηριωμένες και προ-εξασφαλισμένες (κατά το δυνατόν) προτάσεις.
Αυτά τα κεφάλαια χρειαζόμαστε εμείς, αυτή την βοήθεια χρειάζονται από εμάς.
Η Teucris από την πρώτη στιγμή επιμένει πως αυτό που συνέβη, συνέβη, (τέλος τα μνημόσυνα και τα μοιρολόγια) και πως η παθητική και λογιστική στάση αποτελεί την χειρότερη επιλογή. Η τεράστια ευκαιρία μας είναι να εκμεταλλευθούμε στο έπακρο την εξαιρετικά ευνοϊκή συγκυρία (διαβάστε την ενότητα “Ο Άτυχος Ιδιοκτήτης Βενζινάδικου στην Ε.Ο.”) και να δημιουργήσουμε εμείς τις συνθήκες που επιθυμούμε.
Υπάρχουν δεκάδες “απελπισμένοι” managers εκεί έξω…
Περισσότερα οσονούπω…
