(Τι λέγουν Όμως);
Ίσως δεν έχετε προσέξει όσες και όσοι περπατάτε στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, πως περιμετρικά έχουν τοποθετηθεί κάποια ορειχάλκινα αγάλματα. Είναι επάνω σε μαρμάρινα βάθρα και ατενίζουν το αιώνιο άπειρο (αφού είναι αγάλματα) αλλά ωστόσο με τη στάση και το φόντο τους υποδηλώνουν κάποια νοήματα.
Μάλλον τα ίδια δεν έχουν ιδέα τι υπονοούν ή μάλλον τι αντιλαμβανόμαστε εμείς, διότι αυτά δεν έχουν φυσική αντίληψη! Η ζωή ακόμα και για τα αγάλματα είναι ευρηματική!
Τις πληροφορίες τις συνέλλεξα από το διαδίκτυο και όχι από τεκμηριωμένα βιβλία, ως εκ τούτου μία επιφύλαξη περί της ορθότητας τους, την διατηρώ.
Ο Παλαιστής
(Με φόντο τα κτίρια)
Προσωπικά κατάλαβα πως είναι δρομέας και πως το υποκρυπτόμενο μήνυμα είναι:
“Παιδιά, όπου φύγει-φύγει να γλυτώσετε!” – Πώς μας καταλαβαίνει!
Το Ζαρκάδι
(Με φόντο τη Βουλή)
Το ζαρκάδι παραπέμπει σε ένα ελεύθερο και δυναμικό ζώο με ταχύτητα και χάρη. Τώρα, με φόντο την Ελληνική Βουλή… μπερδεύτηκα!
Ο Ερμής
(Και η πατούσα του)
Δεν είχα σκοπό αυτή τη λήψη. Προέκυψε κατά λάθος, διότι έπρεπε να αποφύγω ένα παρατημένο μπουφάν στη βάση του και κάποιες διαφημίσεις εκεί γύρω. Και προέκυψε η… πατούσα.
Τι να σημαίνει άραγε; Θα σε λειώσω ή μήνυμα τύπου λιώστους τους! Ποιους όμως; Ιδού η απορία και ο Ερμής δεν διακρινόταν για την φιλαλήθειά του, αλλά διακρινόταν για την δολιότητά του. Ιδού η απορία!
Το Παιδί με τα Σταφύλια
(Με φόντο τη Μεγάλη Βρετανία)
Αυτό το θαυμάσιο άγαμα, όπως διάβασα, είναι του γλύπτη Δημητρίου Φιλιππότη από την Τήνο. Και υπάρχει και ο Λάζαρος Φυτάλης, επίσης από την Τήνο. Σπουδαίοι γλύπτες, τους οποίους ουδείς γνωρίζει διότι ΔΕΝ κατέστρεψαν τον τόπο, αλλά δημιούργησαν.
Ας είναι, δεν γράφω κάτι καινούργιο.
Αυτή η θέση του αγάλματος με ξεκάθαρο φόντο την Μεγάλη Βρετανία δεν θα μπορούσε να αναπαριστά καλύτερα την έκφραση της ευδαιμονίας και της απόλαυσης. Μόνο πως το άγαλμα δεν καταλαβαίνει πως δεν υπάρχουν Μεγάλες Βρετανίες παντού και ως εκ τούτου τα προηγούμενα δεν είναι για όλους. Αλλά θα κρατήσουμε την ομορφιά του μηνύματος και την διάθεση αυτή της παιδικότητας και χαράς, από τα ελάχιστα, όπως είναι ένα τσαμπί σταφύλι.
