Τα κεράσια μου αρέσουν πολύ ως φρούτα. Κυρίως τα λεγόμενα πετροκέρασα δηλαδή όχι αυτά με το βυσσινί χρώμα αλλά με το κίτρινο-κόκκινο. Μέχρις εδώ πολύ καλά. Έχουν όμως ένα μειονέκτημα. Είναι πολύ μικρά σε μέγεθος. Και επειδή η προσλαμβανόμενη απόλαυση όταν τρώγονται ένα-ένα είναι μικρή προτιμώ να επιλέγω περισσότερα. Αυτό έχει ως συνέπεια τη συμπύκνωση της γεύσης και το κεράσι μετατρέπεται από ένα μικρό φρούτο σε κάτι πολύ μεγαλύτερο.
Αλλά και πάλι υπάρχει και εδώ ένα μειονέκτημα. Τα κεράσια έχουν κουκούτσια και μάλιστα το κουκούτσι τους καταλαμβάνει και μεγάλο όγκο σχετικά με το μέγεθος του καρπού.
Άρα κάθε φορά θα πρέπει να μετράω από πριν τα κεράσια ώστε να υπολογίζω πόσα κουκούτσια θα υπάρχουν. Λάθος εδώ δεν συγχωρείται. Ή θα καταπιείς το περιπλανώμενο κουκούτσι ή θα σπάσεις κάποιο δόντι.
Ως εκ τούτου την ώρα εκείνη το σημαντικότερο δεν είναι η απόλαυση της βρώσης αλλά η προσοχή στο… μέτρημα μήπως ξεχαστείς και συμβεί κάτι από το παραπάνω.
Προφανώς δεν διαχειρίζομαι σωστά το κεράσι. Εάν η φύση ήθελα κάτι διαφορετικό θα το δημιουργούσε σε άλλο μέγεθος και όχι με διάμετρο ενός εκατοστού ΚΑΙ με ένα τεράστιο αναλογικά κουκούτσι μέσα του.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τις χαρές και τις επιτυχίες. Είναι ακριβώς όπως τα κεράσια. Έχουν όλες μέσα τους ένα σκληρό και επικίνδυνο κουκούτσι και πρέπει να έρχονται μία-μία και να “καταναλώνονται” (αξιοποιούνται) με προσοχή. Η απληστία των πολλών επιτυχιών οδηγεί στην απομάκρυνση της απόλαυσης και στην κυριαρχία του μετρήματος και όχι της ουσίας.
Ναι και εάν δεν υπάρχουν πολλές επιτυχίες;
Ένα και μόνο ένα κεράσι αρκεί για να καταλάβεις και να νοιώσεις τη γεύση της ενώ μέσα της ελλοχεύει πάντα και κάποιος πολύ σοβαρός κίνδυνος (κουκούτσι). Αλλά μην ξεχνάς πως από αυτό το σκληρό της κουκούτσι θα φυτρώσει ένα άλλο δένδρο (μία κερασιά) με πλήθος καρπών (επιτυχιών)!
Και εάν δεν υπάρχει ούτε το ένα κεράσι (καθόλου απίθανη εκδοχή αυτή), τότε τι κάνεις;
Πάρε κάτι πολύ πικρό (μην προσπαθήσεις να το αποφύγεις) για να νοιώσεις βαθιά (πολύ βαθιά) την αποτυχία μέσα σου ώστε ποτέ να μην την ξεχάσεις. Τότε εάν δοκιμάσεις κάτι έστω ελάχιστα γλυκύτερο θα είναι σα να δοκίμασες κεράσι. Κάνε το όμως!
