Επειδή το ζήτημα αυτό έχει αναχθεί σε κυρίαρχο πυλώνα της κυβερνητικής πολιτικής ας δούμε τι ακριβώς υποκρύπτει.
Πρόκειται για καθαρή απάτη και μάλιστα ύπουλη. Έχει συσχετιστεί δολίως η ελάφρυνση του χρέους με την ανάπτυξη. Η κυβέρνηση επιδιώκει (και το επιτυγχάνει) την φτωχοποίηση και ούτε κατά διάνοια την ανάπτυξη. Επειδή δεν πρόκειται να υπάρξει προφανώς οικονομική ανάπτυξη αλλά ούτε και ελάφρυνση έχουμε έτοιμο και τον φταίχτη και την αιτία.
Το χρέος είναι ένας αριθμός. Και ό,τι αναγάγεται σε αριθμό είναι επιλύσιμο. Τα χρέη εξωφλούνται όταν κερδίζεις περισσότερα και αναπτύσσεσαι και όχι το αντίστροφο. Ούτε αποτελούν πάντοτε ένδειξη αποτυχίας. Πολλές φορές μάλιστα ισχύει το αντίστροφο.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι εντελώς διαφορετικό. Δυστυχώς έχει γίνει αποδεκτό από την πλειοψηφία της κοινωνίας και δεν διαβλέπω καμία αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό μέχρι την τελική κατάρρευση σε μία πενταετία (2021).
Ποτέ τα νούμερα και οι αριθμοί δεν αποτελούν πρόβλημα. Ο άνθρωπος και η νοοτροπία όμως είναι. Το Ελληνικό πρόβλημα είναι πρόβλημα ήθους και τίποτα άλλο (όπου το ήθος εμπεριέχει και την παιδεία).
Συνοψίζοντας:
“Όταν η χαρά της προσωπικής επιτυχίας και προόδου γίνει μεγαλύτερη από την ηδονή της καταστροφής του άλλου”,
τότε και μόνον τότε θα υπάρξει πραγματική αλλαγή και έξοδος από την γελοία αυτή κρίση.
