Χθες έγραψα πως όταν είσαι σε αδιέξοδο, το μόνο το οποίο σου απομένει να κάνεις είναι να προχωρήσεις. Προφανώς αυτό αποτελεί ένα παράδοξο. Αδιέξοδο σημαίνει πως έχεις εμπρός σου ένα αδιάβατο εμπόδιο, ένα αδιαπέραστο τοίχος και δεξιά και αριστερά σου επίσης είτε αδιάβατα εμπόδια είτε πανύψηλα και απρόσιτα τείχη.
Ωραία λοιπόν! Το αδιέξοδο όμως έχει μία ελεύθερη δίοδο: αυτήν από την οποίαν ε ι σ ή λ θ ε ς !
Συνεπώς τι κάνεις;
Επιστρέφεις στην αρχή όπου ήσουν, προτού όμως μάθεις για το αδιέξοδο, το οποίο τελικά υπήρχε και συνάντησες! Η κίνηση εδώ προς τα πίσω δεν είναι οπισθοδρόμηση. Μηδενίζεις τις καταστάσεις έχοντας την εμπειρία και προχωράς από άλλον δρόμο. Βέβαια τότε θα συναντήσεις άλλου είδους εμπόδια, τα οποία κυρίως αφορούν τις προκαταλήψεις και τις παραδοχές σου.
Αναγνωρίζοντας όμως την εσφαλμένη οδό, η οποία σε οδήγησε στο αδιέξοδο και ξετυλίγοντας τη ροή αντίστροφα επιστρέφεις στο σημείο αφετηρίας σου και τότε είσαι έτοιμος και πάλι για την αναζήτηση και το νέο σου ταξίδι.
Διότι:
“Το ΛΑΘΟΣ σου θα σου δείξει πιο είναι το σωστό!”
Σημ. Μετά τη χθεσινή μου μνημειώδη αποτυχία (monumental failure, χα!) αυτό αποφάσισα να κάνω σήμερα το πρωί! Όλα από την αρχή σαν να μην άρχισε ποτέ η προηγούμενη ημέρα!
