Μετά από ένα έτος τι φαίνεται να μένει στο συλλογικό ασυνείδητο σε σχέση με τον Covid-19 και την πανδημία; Τίποτα! Και όχι μόνον αυτό, αλλά και πολλά βήματα όπισθεν φαίνεται να έχουν γίνει παγκοσμίως. Γιατί;
Διότι η πανδημία ενώ αρχικά φάνηκε να αντιμετωπίζεται ως ένα ανθρωπιστικό φαινόμενο, τελικά μετατράπηκε σε ζήτημα οικονομίας. Και πλέον αντιμετωπίζεται (υποτίθεται) με οικονομικούς όρους ως εάν επρόκειτο για οικονομική κρίση. Το τελευταίο είναι αποτέλεσμα και όχι αίτιο.
Το αίτιο είναι η αντίδραση της φύσης στη συμπεριφορά του ανθρώπου, η οποία όχι μόνον δεν άλλαξε, αλλά χειροτέρεψε χαρακτηριστικά.
Όλα “ωραία” λοιπόν, μόνο πως και ο Covid-19 υστερεί… χαρακτηριστικά σε οικονομική αντίληψη.
