Σημ.: Όπως πάντα όταν πρόκειται για πολιτικές αναλύσεις γράφω εντελώς ψυχρά την άποψή μου, ανεξαρτήτως προσωπικών μου προτιμήσεων. Ως εκ τούτου οι συλλογισμοί μου είναι υποκειμενικοί και αναπόδεικτοι προφανώς, αλλά και εντελώς ειλικρινείς. Ελπίζω να το έχετε εμπεδώσει αυτό.
Μετά την εκλογή του νέου αρχηγού στο ΚΙΝ.ΑΛ. (πρ. ΠΑ.ΣΟ.Κ.) πολλές αναλύσεις έχουν αρχίσει να βλέπουν το φως. Μία βασική παράμετρος, η οποία παρουσιάζεται στις δημοσκοπήσεις είναι η σημαντική άνοδος στα ποσοστά του ΚΙΝ.ΑΛ., τα οποία φαίνεται να προέρχονται από τις τάξεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Για να δούμε τι εκτιμώ (το τονίζω).
Το ποσοστό της λεγόμενης Δεξιάς στην Ελλάδα είναι μία σχεδόν… παγκόσμια σταθερά: 30-35% βρέχει-χιονίσει. Ένας μόνον πρώην Πρωθυπουργός έφερε την… άνοιξη και κατάφερε το ακατόρθωτο, να την φέρει κάτω από 20%! (Βουλευτικές Μαΐου 2012). Με τις αμέσως επόμενες λίγους μήνες αργότερα το ποσοστό επέστρεψε στην… κανονικότητα!
Το υπόλοιπο ποσοστό χαριτολογώντας θα το γράψω, αλλά το πιστεύω είναι… ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την ευρεία έννοια! Κάποιος μάλιστα φίλος μου στο παρελθόν μου είχε δηλώσει: “Οι Έλληνες είναι ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ολυμπιακός”! Βέβαια οι αναγνώστες μου των άλλων ομάδων θα θέλουν να με κάψουν, αλλά αφήστε το για άλλη φορά. Το 65% ανήκει στα προηγούμενα και το 35% σε όλους τους άλλους και αναφέρομαι αριθμητικά –και με χιούμορ-!
Μέσα σε αυτό όμως το υπόλοιπο 65% είναι πολλοί. Και όπου είναι πολλοί το 35% έχει το επάνω χέρι ή μάλλον την επάνω ψήφο. Το 1981 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατάφερε και συγκέντρωσε πολύ μεγάλο τμήμα του και φυσικά κέρδισε.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τώρα αποτελείται από τεσσάρων ειδών ψηφοφόρους:
Α. Πρώην ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι οποίοι δεν ήθελαν με τίποτα να ψηφίσουν Ν.Δ. και οι οποίοι παραμένουν ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Β. Μία κατηγορία, η οποία ιδεολογικά είναι προς τα Αριστερά, η οποία εκτιμώ πως είναι μικρή σε αριθμό.
Γ. Μία κατηγορία, η οποία μετακινείται αναλόγως συνθηκών και η οποία θα επιλέξει τη βέλτιστη επιλογή, όσον αφορά την εξυπηρέτηση των δικών της επιδιώξεων (κυρίως πρώην ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εδώ) και τέλος –και πολύ προσοχή στο τελευταίο-:
Δ. Καθαρά φανατικοί οπαδοί του αρχηγού του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.! Αυτή είναι μία κατηγορία από μόνη της, η οποία θα ακολουθήσει και θα υποστηρίξει σφόδρα οποιαδήποτε απόφαση του αρχηγού της. Είναι προσωποπαγής κατηγορία, η οποία δεν επηρεάζεται ούτε από επιχειρήματα, ούτε από τίποτα. Θέλει τον συγκεκριμένο και είναι μία σχέση ψυχικού-συναισθηματικού δεσμού.
Αυτό φάνηκε και με τις επιλογές του, οι οποίες σε άλλη περίπτωση θα προκαλούσαν σύγκρυο. Αλλά είπαμε, εδώ δεν τίθεται θέμα (καλώς ή κακώς) επιχειρημάτων ή οτιδήποτε άλλο. Είναι πίστη σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο.
Τους τελευταίους είναι αδύνατον να τους μετακινήσει οποιοσδήποτε. Άρα το πρώτο και βασικό ερώτημα είναι πόσοι από την κατηγορία Δ αναλογούν σε ποσοστό στην εκλογική δύναμη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Έχω εκτίμηση αλλά δεν θα την δημοσιοποιήσω (ε, κάποια… επαγγελματικά μυστικά).
Η δεύτερη κατηγορία επίσης είναι αμετακίνητη, αλλά όπως έγραψα προηγουμένως είναι μικρή σε αριθμό.
Το ΚΙΝ.ΑΛ. και ο νέος αρχηγός του όμως εύκολα θα προσεγγίσει την πρώτη κατηγορία, αλλά αρκετά πιο δύσκολα την τρίτη. Θα πρέπει να πείσει πως μπορεί να κερδίσει σημαντική δύναμη, ώστε να αποτελέσει ισχυρό παίκτη στις μεθεπόμενες εκλογές (οι επόμενες θα διεξαχθούν με απλή αναλογική και οι αυτοδυναμίες είναι δύσκολες, αλλά όχι και οι μεθ’ επόμενες). Βέβαια έχουμε καιρό ακόμα, διότι πριν το 2023 και στην ώρα τους εκλογές δεν βλέπω. Οπότε πολλά μπορεί να τροποποιηθούν έως εκείνη την ημέρα.
Για τις εσωκομματικές εκλογές θεωρώ πως υπήρχαν συμφωνίες, δεν θα γράψω τίποτα όμως τουλάχιστον τώρα. Βλέπετε όμως πως ένας εξαιρετικά απρόβλεπτος παράγοντας μετέβαλλε τη δομή των υποψηφίων. Τα σχέδια των ανθρώπων καταλύονται όταν μεσολαβεί ο Θάνατος. Και δυστυχώς ο τελευταίος δεν έχει ούτε ώρα ούτε ημέρα ούτε και κάποιο κριτήριο, όπως εμείς οι άνθρωποι το αντιλαμβανόμαστε. Χτυπά αδιάκριτα και αμείλικτα.
Συνοψίζοντας λοιπόν ο αρχηγός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει τους δικούς του οπαδούς, κάτι το οποίο κανένας άλλος αρχηγός δεν διαθέτει. Εδώ όμως τελειώνει και το πλεονέκτημά του.
Ο νέος αρχηγός του ΚΙΝ.ΑΛ. έχει περιθώρια κινήσεων αλλά θα πρέπει και αυτός να τα κατακτήσει. Ποιο εύκολα τους πρώτους (κατηγορία Α), πολύ δυσκολότερα την κατηγορία Γ, η οποία είναι κατά τη γνώμη μου και η πολυπληθέστερη. Όχι τόσο εύκολο έργο πάντως, τη στιγμή κατά την οποίαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απέχει από την κυβέρνηση-εξουσία (αυτόνομα εννοώ) πέραν της δεκαετίας.
Ο νυν Πρωθυπουργός δεν επηρεάζεται ιδιαιτέρως, διότι ό,τι είχε θα το έχει σε ποσοστά και είναι θέμα άλλων παραγόντων, τα οποία δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε σε σχέση με τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Σημειώνω για άλλη μία φορά πάντως πως η επιστημονική προσέγγιση, σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο μου “Θεωρία των Παιγνίων και Πολιτική Στρατηγική” θα είναι εξαιρετικά χρήσιμη ενώ άτσαλες ή διαισθητικές κινήσεις δεν θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα (για κανέναν).
Παρατήρηση: Καθότι πρόκειται για ανάλυση, την οποίαν take it or leave it (ολικώς ή μερικώς) και είναι μόνον για ενημέρωσή σας δεν τίθεται θέμα σχολιασμών.
