Σε περιόδους έντονων μεταβολών, όπως αυτή, την οποίαν διανύουμε σήμερα, η μόνη σώφρων τακτική είναι η κίνηση προς τα εμπρός. Προσέξτε! Δεν έχει σημασία η κατεύθυνση, διότι καμία δεν είναι σωστή ή λάθος. Αυτό δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Ούτε αρκεί μόνο η κίνηση. Κίνηση είναι να γυρίζεις γύρω-γύρω από τον εαυτό σου ή να ασχολείσαι με το παρελθόν και ό,τι έγινε.
Κίνηση προς τα εμπρός είναι να ανοίγεις καινούργιο δρόμο μέσα στη ζούγκλα, χωρίς να βλέπεις πέρα από τα φυλλώματα των φυτών εμπρός σου. Όχι στους ήδη ανοιχτούς δρόμους και μονοπάτια, τα οποία νομίζεις πως σου προσφέρουν σιγουριά και ασφάλεια.
Μπορεί να σε περιμένει ένα ξέφωτο με γάργαρο νερό και φρούτα, μπορεί να συναντήσεις μία φαινομενικά ήρεμη λίμνη γεμάτη όμως κροκοδείλους, μπορεί ένας καταρράκτης να σε εμποδίζει και να πρέπει να κάνεις διπλάσια διαδρομή, μπορεί να συναντηθείς με μία άγρια φυλή, η οποία είτε θα σε φροντίσει προσφέροντας σου τα πάντα είτε θα σε… μαγειρέψει.
Πρόσθεσε την αβεβαιότητα στη ζωή σου και κάθε σου βήμα θα είναι ακόμα πιο σταθερό και ακλόνητο.
