Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Συγκλονίζομαι

Με… συγκλονίζει η… συγκλονιστική χρήση του ρήματος του τίτλου ειδικά στο γ΄ ενικό πρόσωπο. Η άκριτη χρήση λέξεων τις αποδυναμώνει και τις καθιστά ανενεργές επί της ουσίας και άχρηστες όταν πρέπει να λειτουργήσουν. Το ίδιο ισχύει για τις φράσεις κλισέ “δραματικές στιγμές ζουν οι κάτοικοι…” ή “οι κάτοικοι είναι σε απόγνωση”.

Η διάσωση μίας γατούλας από την Πυροσβεστική Υπηρεσία από ένα δένδρο είναι μία πράξη ευαισθησίας και άκρως επαινετή. Ο πυροσβέστης όμως, ο οποίος διέσωσε τη γατούλα δεν “συγκλονίζει” με την περιγραφή του, απλά μας εξιστορεί το περιστατικό και όλοι μας το χαιρόμαστε, αλλά δεν… συγκλονιζόμαστε. Ο ίδιος άνθρωπος όμως, εάν μέσα από τις φλόγες έσωζε μία οικογένεια με κίνδυνο της ζωής του και αυτό συνέβαινε λίγες μόλις στιγμές πριν την κατάρρευση του κτιρίου και πάλι θα περιέγραφε μία πολύ έντονη ιστορία. Αλλά συγκλονιστική θα ήταν εάν δεν συνέβαινε αυτό και τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα.

Οι “δραματικές στιγμές” και η “απόγνωση” είναι επίσης φράσεις, λέξεις, οι οποίες χρησιμοποιούνται κατά κόρον. Πώς θα μπορούσε να περιγραφεί η κατάσταση των κατοίκων μίας πόλης την ώρα ενός βομβαρδισμού; Ή της έκρηξης ενός ηφαιστείου δίπλα τους;

Και σίγουρα δεν μπορεί μία τρίωρη διακοπή της ηλεκτροδότησης να δημιουργεί δραματικές στιγμές σε μία περιοχή ή η βλάβη των τηλεπικοινωνιών για δύο ώρες να προκαλεί απόγνωση…

Βέβαια τώρα, γιατί το γράφω αυτό; Θα μπορούσε άνετα κάποια/ος να μου αντιτείνει τη φράση “πιάς΄ τ’ αυγό και κούρευτο” και δίκιο θα είχε. Οι λέξεις όμως έχουν τεράστια (εδώ δεν υπερβάλω) δύναμη. Όταν χρησιμοποιούνται λάθος, διότι το εγγενές νόημα τους δεν μεταβάλλεται, δημιουργούν συμπεριφορές ακραίων καταστάσεων. Διότι εάν η διακοπή της ηλεκτροδότησης και των τηλεπικοινωνιών δημιουργεί συνθήκες “δραματικές” και φέρνει τους κατοίκους σε “απόγνωση” τι θα γίνει εάν ξεσπάσει, ας υποθέσουμε πόλεμος με την Τουρκία; Ποιες λέξεις θα έχουν απομείνει να περιγράψουν τις τότε συνθήκες; Δεν… υπάρχουν και μετά από το “συγκλονίζει” οι επόμενες θα είναι ο “πανικός” και η “παράνοια”, όπως σε έναν βαθμό συμβαίνει σήμερα με την πανδημία.

Σας αφήνω ΕΚΤΑΚΤΩΣ όμως τώρα, διότι έχω να αντιμετωπίσω ένα ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ περιστατικό (ξέχασα πριν από λίγο τη μπαταρία του μπάνιου ανοιχτή) και θα μου έλθει ο λογαριασμός νερού, θα ζήσω ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ στιγμές ανοίγοντας τον φάκελο και μόλις διαβάσω του νούμερο θα βρεθώ σε ΑΠΟΓΝΩΣΗ!

Περιμένω να διαβάσω λοιπόν: “Συγκλονίζει ο Τεύκρος με ανάρτησή του στο Facebook, περιγράφοντας πώς ξέχασε τη βρύση του μπάνιου ανοιχτή”!

OMG (να το γράψω να ξεσπάσω)!

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)