Αυτήν την περίοδο του εγκλεισμού και της γενικότερης αναταραχής, για κάποιον ανεξήγητο (ή μήπως όχι; ) λόγο μου έρχονται συνεχώς στο μυαλό μου και επίμονα κάποιες σκόρπιες σκέψεις. Σας τις παραθέτω:
1. Ο θάνατος των πολλών ουκ έστι θάνατος
Το έχω γράψει νομίζω και στο παρελθόν. Αυτή η κατάσταση θα πάρει πολλούς στο λαιμό της. Πάρα πολλούς. Και δεν εννοώ εκείνους, οι οποίοι θα περάσουν σε άλλη διάσταση (μπορεί κι εγώ μαζί, who knows?). Εννοώ πως από οικονομικής απόψεως, τίποτα δεν θα θυμίζει το προ μόλις… δεκαπενθημέρου κλίμα της αγοράς. Δε γνωρίζω πόσο καλά το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά τα νέα δεδομένα δεν θα είναι… δεδομένα. Συνεπώς μην στενοχωριέστε και πολύ για το πώς θα εξελιχθούν. Την υγεία σας να προσέχετε, να είσαστε γεροί και αισιόδοξοι και τα υπόλοιπα γίνουν δε γίνουν… δεν έχει και μεγάλη σημασία. Εσείς όμως σίγουρα ΔΕΝ ξαναγίνεστε!
2. Μεταξύ των τυφλών βασιλεύει ο μονόφθαλμος (in the land of the blind, the one-eyed man is king)
Είναι βλέπετε και Αγγλική παροιμία και γι΄ αυτό την έγραψα και εις την Αγγλικήν. Παρεμπιπτόντως μία άλλη Αγγλική παροιμία ή μάλλον μία φράση, την οποίαν οι Άγγλοι χρησιμοποιούν με εξαιρετική επιτυχία στη διπλωματία τους είναι και το “διαίρει και βασίλευε”, το οποίο νομίζω διατύπωσε για πρώτη φορά ο Ιταλός Νικολό Μακιαβέλλι στον “Ηγεμόνα” του. Ο συνδυασμός και των δύο συμβουλεύει, πως εάν δεν μπορείς να τους τυφλώσεις όλους για να βασιλεύσεις, φρόντισε τουλάχιστον να τους κάνεις να αντιμάχονται μεταξύ τους. Διαλέγετε λοιπόν μέθοδο και παίρνετε.
Ωστόσο εδώ εγώ το γράφω με την έννοια, πως σε δύσκολες περιόδους έχει πολύ μεγάλη σημασία η ειδίκευση. Να γνωρίζεις “κάτι” και να μπορείς και να το προσφέρεις στους άλλους. Άρα λοιπόν ο θάνατος των πολλών –και μπορεί να είσαι εσύ ένας από τους πολλούς- δεν σε καθιστά και ανίκανο να επιτύχεις. Κάπου θα είσαι μονόφθαλμος (ας πούμε τώρα) εκεί όπου οι άλλοι θα είναι τυφλοί. Πολύ ελπιδοφόρα σκέψη.
3. Enron Corporation
Πώς γίνεται τώρα να μου έρχεται και στο νου αυτή η περιβόητη εταιρεία σε σχέση με τα προηγούμενα; Εάν δεν τη γνωρίζετε είναι (μάλλον ήταν) μία περιβόητη απατεωνο-εταιρία, η οποία προκάλεσε το τρίτο σε οικονομικό μέγεθος σκάνδαλο στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν υπήρξε απατεωνιά, την οποίαν να μην εφήρμοσε· και με μεγάλη επιτυχία. Κάποια στιγμή όμως το 2001 έσκασε η φούσκα και απλούστατα μετέτρεψε σε πάμπτωχους τους 29 χιλιάδες υπαλλήλους της, κάτι δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχους (από τα συνταξιοδοτικά επενδυτικά προγράμματα), μετόχους, επενδυτικό κοινό, κλπ και παρέσυρε στην κατάρρευσή της και μία εκ των πέντε μεγαλυτέρων λογιστικών εταιρειών, την Arthur Andersen και όλα αυτά για μόλις… 74 δισεκατομμύρια δολάρια (το 2001).
Πώς συνδέεται με τα προηγούμενα; Ιδού πώς: Το γνωστό περιοδικό Fortune της απένειμε τον τίτλο της πλέον… καινοτόμου εταιρείας της Αμερικής επί 6 συνεχόμενα χρόνια έως μόλις πριν το σκάνδαλο! Όντως ήταν, αλλά στην απάτη! Πολλά λοιπόν μοντέλα επιτυχίας, τα οποία έχετε/είχατε στο νου σας και εκστασιαζόσαστε έως τώρα, “Enron” είναι, αλλά με άλλο όνομα!
