Ακόμα και εάν έχουμε παρακολουθήσει πολύ προσεκτικά την εξέλιξη της υπόθεσης είναι αδύνατον να καταγράψουμε με τον φακό τις σκέψεις. Όχι ότι σκεφτόμαστε αλλά ΤΙ σκεφτόμαστε. Ωστόσο μπορούμε να καταγράψουμε θαυμάσια το προϊόν των σκέψεων μας, δηλαδή την απόφαση!
Ισχύει και στην πραγματική ζωή.
Στα δύο ενσταντανέ η Τζίνα στην πρώτη φωτογραφία σκέφτεται, αλλά δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα από το πλέγμα και τη δομή των συνειρμών της, αν και από την υπόθεση φανταζόμαστε το δίλημμά της. Στη δεύτερη γνωρίζουμε ξεκάθαρα την απόφασή της!
Ο εννοιολογικός κινηματογράφος (conceptual cinematography) αποσκοπεί κυρίως σε αυτό: στην επικοινωνία και οπτικοποίηση εννοιών, οι οποίες είναι πολύ δύσκολο να αποδοθούν μέσω διαλόγων.
Ο όρος εννοιολογική κινηματογραφία είναι ένας μάλλον αδόκιμος όρος (ακόμα), διότι η ύλη υπερτερεί στην αντιληπτότητά της από τις αφηρημένες έννοιες, αλλά σε αυτό το σημείο νομίζω πως είμαστε στην αιχμή. Και ίσως αυτό να ΜΗΝ σημαίνει κάτι, αλλά μπορεί ΚΑΙ να σημαίνει κάτι, ωστόσο εάν αναζητήσετε τον όρο (conceptual cinematography) είτε στο Google είτε στο Bing θα διαπιστώσετε πως η πρώτη εμφάνιση αφορά εμάς.
