Λοιπόν! Για να δούμε μερικές ακόμα οδηγίες χρήσεως και ρυθμίσεις του μυαλού μας:
- Πώς κάνεις κάτι μικρότερο;
Η βασική λογική, η οποία διέπει τον τρόπο σκέψης είναι η μείωση, το λιγότερο, το μικρότερο. Η πολιτική, οι κοινωνικές απαιτήσεις, πολλά ακόμα κυριαρχούνται από τη σκέψη του να το μειώσω αυτό, το οποίο με ενοχλεί ή με εμποδίζει. Να κόψω στη μέση το κλαδί να το κάνω μικρότερο. Σύμφωνοι, είναι μία άποψη. Υπάρχει όμως και μία άλλη. Να κάνω τη δική μου κατάσταση μεγαλύτερη. Ένας ουρανοξύστης ΔΕΝ γίνεται μικρότερος, εκτός εάν τον κατεδαφίσεις. Μικραίνει μόνο όταν εσύ κατασκευάσεις δίπλα του έναν άλλον υψηλότερο.
- Ζούσαμε παραπάνω από τις δυνατότητές μας.
Άθλιος μύθος! Το ακριβώς αντίθετο: ζούσαμε και ζούμε πολύ (μα πάρα πολύ) ΚΑΤΩ από τις δυνατότητές μας. Διότι αγαπημένες μου φίλες και αγαπημένοι μου φίλοι, όπως πάμπολλες φορές έχω γράψει: η ΔΙΚΗ ΣΟΥ απογοήτευση ΚΕΡΔΟΣ για κάποιον άλλον! Συνεχίστε το παιγνίδι τους!
- Ο εμποδισμός του Κράτους.
Το κράτος (μαζί με τα παρελκόμενά του) είναι η γραφειοκρατική εικόνα της κοινωνίας. Του δίνεις εξουσία και αυτό μετά χαράς σε εξουσιάζει. Ξεχάστε το. Σίγουρα επεμβαίνει σε πάρα πολλά, αλλά κάποιος του δίνει αυτή τη δύναμη. Κράτος είσαι ΕΣΥ. Μήπως θυμόσαστε ποια ή ποιος ήταν υπουργός σε όποιο υπουργείο πριν από μία πενταετία ή ποια ή ποιος ήταν πρωθυπουργός πριν από δεκαπέντε έτη; Αμφιβάλλω. Πού είναι όλοι αυτοί; Πουθενά! Οι περισσότεροι είναι κάπου χαμένοι ως λήμμα στην Wikipedia. Κι όμως! Ένας νόμος τους σε επηρεάζει. Πολύ αξία έδωσες σε κάτι, το οποίο δεν άξιζε. Γιατί όμως βρέθηκε αυτή ή αυτός εκεί σε αυτή τη θέση πρέπει να σε προβληματίζει. Κάποιος του άνοιξε το δρόμο και αυτός ήσουν εσύ. Μην διαμαρτύρεσαι λοιπόν, εκτός εάν του κόψεις τα ψεύτικα φτερά.
- Να δω τι κάνουν οι άλλοι.
Μόλις πάψεις να σκέφτεσαι αυτή τη φράση έχεις ήδη κάνει το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός. Διότι οι… άλλοι κάνουν ΠΑΝΤΑ λάθος! Δεν είσαι οι άλλοι, είσαι ΕΣΥ.
