Πόσες φορές επισκεπτόμαστε κάποιο σπίτι ή έναν χώρο ή ακόμα πιο συχνά δεχόμαστε μία πρόσκληση να συμμετάσχουμε σε μία συντροφιά και ενώ τα λόγια των προσκαλούντων μας διαβεβαιώνουν πόσο μας επιθυμούν, μέσα μας αισθανόμαστε ότι δεν ισχύει ακριβώς αυτό.
Είναι ένα πολύ γνωστό συναίσθημα, το οποίο βιώνουμε πολύ συχνά και μας δημιουργεί συγκρουσιακές καταστάσεις…
Η πραγματικότητα είναι πολύ απλή:
Δεν έχουν καμία σημασία τα λόγια, τα οποία λέγονται. Σημασία έχει αυτό το οποίο μας προκαλούν και αναφέρομαι στα συναισθήματα… Η αλήθεια είναι πάντα το δεύτερο. Τι νοιώθουμε και όχι τι ακούμε…
Αυτή η φοβερή συναισθηματική αντίφαση δημιουργεί εξ’ ορισμού πάρα πολλά προβλήματα… Ωστόσο την καλύτερη εφαρμογή της την ευρίσκει στην πολιτική και την διπλωματία…
Κάπως ανάλογα σκέφτηκαν οι ιδρυτές του Εθνικο-Σοσιαλιστικού Εργατικού (!) κόμματος το 1920 στην Γερμανία και αναφέρομαι στο Ναζιστικό κόμμα (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei)… Βλέπετε ΔΕΝ το ονόμασαν Εθνικο-Καπιταλιστικό κόμμα, ούτε και Διεθνο-Σοσιαλιστικό ή Διεθνο-Καπιταλιστικό… και όχι μόνον αυτό, αλλά συμπεριέλαβαν και την λέξη “εργατικό”! Είχαν απόλυτη επίγνωση σε ποιο κοινό στόχευαν… Παρεμπιπτόντως ο πρόδρομος του Ναζιστικού κόμματος ήταν το “Γερμανικό Εργατικό Κόμμα” (DAP –Deutsche Arbeiterpartei) από το 1919 έως το 1920! Εντελώς… κομμουνιστικό όνομα για ένα… φασιστικό κόμμα και με τον Αδόλφο Χίτλερ 55ο μέλος!
Το ίδιο ισχύει και με τα… δεξιά ή αριστερά ή κεντρώα ή βορινά, νότια κλπ κόμματα οπουδήποτε στον κόσμο… Τι νόημα έχει το όνομα; Οι προθέσεις μετρούν…
Αυτό το άρθρο το γράφω, διότι διαβάζω συνεχώς πως το σκληρότερο μνημόνιο ανήκει σε μία αριστερή κυβέρνηση… Χμ…
Δεν θα ασχοληθώ με το εάν ένα μνημόνιο είναι μία εξαναγκαστική πρόοδος ή ένα σύστημα λιτότητας ή οτιδήποτε άλλο. Ούτε θα αξιολογήσω εάν αποτελούσε προϊόν εκβιασμού ή ανάγκης ή επίσης οτιδήποτε άλλο…
Θα επισημάνω μόνο πως το μνημόνιο ήταν ο καλύτερος σύμμαχος της εκάστοτε αντιπολίτευσης να καταλάβει την εξουσία… Τότε και εκ των υστέρων οι πρώην αντι-μνημονιακοί λόγω κάποιου αγνώστου έως πριν από λίγο λόγου ή εθνικής αναγκαιότητας ή εξορθολογισμού μετασχηματίστηκαν σε άκρως μνημονικοί…
Το τι δηλώνει αγαπητές/οί μου φίλες και φίλοι ο οποιοσδήποτε, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα και τις προθέσεις του. Αυτή η τόσο -μα τόσο- απλή αλήθεια διαθέτει μία τόσο -μα τόσο- ισχυρή ψυχολογική βάση, ώστε να αποτελεί το ισχυρότερο μέσο επηρεασμού των ανθρώπων. Όταν μάλιστα συνδυαστεί και με δόσεις ελπίδας, ασχέτως αληθοφάνειας, τότε η συνταγή είναι ανίκητη. Και ο ουρανός να φαίνεται ξεκάθαρα πως πέφτει στο κεφάλι σου, εάν κάποιος, τον οποίο θέλεις να πιστεύεις φωνάζει πως είναι η ιδέα σου, θα είναι η… ιδέα σου!
Την στιγμή όδευσης προς τους θαλάμους αερίων οι σε λίγο “μόνο ψυχές” ήθελαν να πιστεύουν πως όδευαν για ένα λουτρό… Ασχέτως εάν τα μάτια τους έβλεπαν άλλα, ασχέτως με το τι ένοιωθαν, ΗΘΕΛΑΝ να πιστέψουν τα λόγια των εγκληματιών φρουρών…
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τις ιδεολογίες. Φυσικά καμία ιδεολογία δεν καλύπτει και το ατομικό ήθος… Άλλο μαζικότητα, άλλο προσωπικότητα. Αλλά σκεφθείτε:
Δεξιός, αριστερός ή ότι άλλο θέλετε δεν καθιστούν έναν άνθρωπο καλύτερο ή χειρότερο… Η τεράστια διαφορά αφορά τους διαφορετικούς εσωτερικούς μηχανισμούς αξιακών δομών και ανάδρασης και αυτά ισχύουν μόνο. Εάν μάλιστα το συνειδητοποιήσετε το δεξιά με το αριστερά αλλάζουν μόλις τα αναστρέψετε μέσα από έναν καθρέφτη… Είναι όπως το “πάνω” και το “κάτω” στην υδρόγειο… (εάν είναι αυτό δυνατόν)!
Μην εκπλήσσεστε όταν παρατηρείτε και πιο “ειδικευμένες” ιδεολογίες γιατί και τότε πάλι θα διαπιστώσετε πως και εκεί υπάρχει μία συγκεκριμένη διαδρομή σκέψης ή συμπλέγματος, η οποία οδηγεί σε συγκεκριμένες συμπεριφορές και πράξεις. Στην προκειμένη περίπτωση των πιο ακραίων ιδεολογιών οι εμφανιζόμενες εσωτερικές διαφοροποιήσεις ακριβώς -και εξ’ αιτίας αυτής της ομοιότητας τους- μεγιστοποιούνται και αποκτούν χαρακτηριστικά σφοδρότατης σύγκρουσης (διότι είναι πολύ κοντά η μία στην άλλη)…
(Αυτό εξηγεί και την χαρακτηριστική αγριότητα των εμφυλίων πολέμων)…
Κανείς δεν γνωρίζει τι κρύβεται στην ψυχή και την καρδιά κάθε ανθρώπου. Κανείς δεν γνωρίζει τα πραγματικά του κίνητρα… Οι πολύ ικανοί της ζωής τα αντιλαμβάνονται όμως… και επί πλέον μπορούν σε μεγάλο βαθμό να διεισδύσουν στον εσωτερικό κόσμο ενός ανθρώπου ακόμα και όχι σε όλο του το βάθος… (μερικοί μπορούν και σε αυτό)…
Στο σημείο αυτό να επισημάνω πως κανείς δεν γνωρίζει εξ’ άλλου τις μύχιες σκέψεις και τις πραγματικές προθέσεις ενός αρχηγού (και τια εντελώς διαφορετικά κίνητρα των πολύ στενών συνεργατών του) και κατά πόσον το ζητούμενο είναι η εφαρμογή μιας ιδεολογίας ή η προσωπική ανέλιξη… Εάν ισχύει το δεύτερο, τότε είναι αναμενόμενο να μην τηρείται τίποτα από τον κορμό της ιδεολογίας, την οποία υποτίθεται υπηρετούν, απλά όλα προσαρμόζονται στην διατήρηση της εξουσίας…
Οι ικανοί οπορτουνιστές δεν επιλέγουν με βάση κάποια αρχή, αλλά επιλέγουν “διαδρομή” ανέλιξης, συνεπώς έχει να κάνει με το πόσο εύστοχα λειτουργεί το κριτήριό τους…
Εάν συνδυασθεί και με μία δόση σκληρής αντιπαράθεσης, φόβου και πανικού, τότε το κοκτέιλ καθίσταται εκρηκτικό και άκρως αποτελεσματικό.
Τα προηγούμενα ισχύουν όμως και για κάθε λογής δραστηριότητες, όπως μέσα ενημέρωσης, επιχειρήσεις, οι ιδιοκτήτες των οποίων αντιλαμβανόμενοι τις γενικές τάσεις συντάσσονται ανάλογα επίσης προς ίδιον όφελος…
Τότε αρχίζει να αποκτά σαφήνεια και λογική η πραγματικότητα. Όσο πιο σύντομα γίνει αυτό αντιληπτό, τόσο μικρότερη θα είναι η έκπληξη…
Εξηγούμαι:
Ας υποθέσουμε πως οι οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού είναι αντιστοίχως 1,000,000 οι πρώτοι και 600,000 οι δεύτεροι… Εάν εξετάσετε το γιατί κάποιος υποστηρίζει τον Ολυμπιακό και γιατί κάποιος άλλος τον Παναθηναϊκό, κατ’ αρχήν ακατανόητο, θα διαπιστώσετε πως υπάρχουν κάποιες παρόμοιες εσωτερικές δομές και ένα παρόμοιο αξιακό σύστημα, το οποίο είναι κοινό ανά περίπτωση. Είναι το ίδιο με τον τρόπο “μετάφρασης” των γεγονότων. Τα γεγονότα είναι δεδομένα (εάν κάποιος βέβαια δεν τα διαστρεβλώσει). Ο τρόπος ερμηνείας τους όμως μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικός. Ακόμα και εάν πρόκειται για εντελώς ξεκάθαρα και αδιαμφισβήτητα θέματα… Είναι πολύ ισχυρός αυτός ο μηχανισμός…
Σκεφτείτε τώρα, πως εντοπίζετε τα χαρακτηριστικά αυτού του εσωτερικού συστήματος των οπαδών του Ολυμπιακού. Τότε μπορείτε να γίνετε ο αρχηγός του τρίτου κόμματος στην Ελλάδα… Εάν μάλιστα εντοπίσετε και το αξιακό σύστημα των Παναθηναϊκών και πείσετε τους πρώτους πως για όλα τα προβλήματα τους ευθύνονται οι δεύτεροι αποκτήσατε ένα πολύ ισχυρό και παθιασμένο κοινό.
Μην σας μπαίνουν ιδέες και εάν σας… μπαίνουν να σας στείλω παρακαλώ προηγουμένως τον αριθμό λογαριασμού μου, ώστε να το συζητήσουμε…
Βλέπετε λοιπόν πως το μοντέλο, ανεξαρτήτως ονοματολογίας ή μάλλον ονοματοδοσίας είναι ένα… Ενδυναμώνεται σε μέγιστο βαθμό όταν εντοπιστεί και ο αντίποδας. Μπορεί να είναι οι Παναθηναϊκοί στο προηγούμενο μας παράδειγμα, μπορεί να είναι όμως οι κομμουνιστές, οι μετανάστες, οι Εβραίοι, οι Βούλγαροι, οι φασίστες, οι αναρχικοί… οτιδήποτε είναι πιο πρόσφορο τη δεδομένη στιγμή.
Η στάση όσον αφορά τον πλούτο είναι επίσης ένα ισχυρότατο κίνητρο αξιακών δομών και λειτουργικής ανάδρασης… Αυτό διότι είναι και πολύ ορατό και οπτιοκοποιημένο…
Κατά την Γαλλική επανάσταση ήταν οι Αριστοκράτες λόγου χάριν, ενώ στην Γερμανία του 1920-30 οι Εβραίοι, οι ξένοι και το μεγάλο κεφάλαιο. Εξ’ ου και Εθνικο-Σοσιαλιστικό Εργατικό κόμμα!
Τα προηγούμενα ισχύουν και σε επίπεδο θρησκειών, εθνοτήτων και ότι άλλο φαντασθείτε…
Δεν χρειάζεται να αναλύσω περισσότερο τούς μηχανισμούς.
Θα εστιάσω όμως και σε ένα ενδιαφέρον εφεύρημα. Ενδεχομένως να με ερωτήσετε:
“Μα καλά, είναι όλοι αυτής της μορφής, δεν υπάρχουν αγνοί ιδεολόγοι ή έστω καθόλου αγνοί, αλλά με δεδομένη ιδεολογία και πιστεύω;”
Βεβαίως και υπάρχουν είναι η απάντηση! Ακριβώς αυτοί αποτελούν και το μεγάλο άλλοθι της πραγματικής αξιακής δομής. Εκτός από έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων χωρίς δεύτερες σκέψεις αλλά με ένα απλό ιδεολογικό σύστημα αξιών υπάρχουν και εμβληματικές φυσιογνωμίες, οι οποίες για κάποιον λόγο συντάσσονται με ένα σύστημα και ενισχύουν τα μέγιστα την υποτιθέμενη αξιοπιστία του. Κοιτάξτε γύρω σας και θα το διαπιστώσετε αμέσως… Αρκεί να είναι συμβατοί, άλλωστε δημιουργούν υποψίες, οι οποίες όμως θα δείτε πως και αυτές παρακάμπτονται από τον εσωτερικό μηχανισμό…
Τώρα αφού ολοκληρώσατε την ανάγνωση (θα ήθελα να πιστεύω) του ανωτέρω κειμένου, αναρωτηθείτε τι σκέψεις σας ήλθαν στον νου σας και πως αξιολογήσατε τα προηγούμενα. Εάν είχατε τη δυνατότητα να ακούσετε δέκα διαφορετικούς ανθρώπους με έκπληξη θα διαπιστώνατε πως 4 στους δέκα θα το αντιλαμβάνονταν με ένα συγκεκριμένο τρόπο, τρεις με κάποιον άλλον εντελώς αντίθετο και θα ακούγατε και τρεις ακόμα διαφορετικές έως εξωφρενικές απόψεις… (θεωρητική αναλογία προς χάριν του παραδείγματος)…
Σημασία δεν έχει τι γράφω αλλά τι θέλετε να καταλάβετε από αυτά, τα οποία διαβάζετε…
Σκληρό μεν, αληθές δε…
Ναι, αλλά με τις προηγούμενες οδηγίες γίνεσαι… πρωθυπουργός…
