Πολύ συχνά είναι πολύ δύσκολο να μάθεις από μία τρέχουσα μέση κατάσταση· ή να αξιολογήσεις αυτήν την κατάσταση. Το νερό στην υγρή του μορφή λίγα αποκαλύπτει. Αρχίζει όμως να ξεδιπλώνει τις πραγματικές του ιδιότητες όταν μετατρέπεται είτε σε ατμό είτε σε πάγο. Τότε αυτό, το οποίο φαινόταν άπιαστο ή ευκίνητο, μόλις αλλάξει κατάσταση φαίνεται να χάνεται ως ατμός ή να αποκτά στερεά δομή όταν παγώνει.
Αυτές είναι συμπεριφορές και ιδιότητες όταν τείνει μία κατάσταση στα όρια. Όταν θέλεις να διαπιστώσεις τι πραγματικά ισχύει οφείλεις να την εξωθήσεις στα άκρα. Σκεφτείτε τι θα συνέβαινε εάν το νερό δεν μετατρεπόταν σε ατμό με την υψηλή θερμοκρασία, αλλά ούτε και πάγωνε. Θα ήταν πάντα νερό σε υγρή μορφή. Ο Κόσμος μας όμως δεν θα ήταν καθόλου ο ίδιος.
Ένας Κόσμος χωρίς σύννεφα, χωρίς βροχή, χωρίς παγετώνες. Και παντού νερό.
Αναλύοντας λοιπόν οτιδήποτε μας ενδιαφέρει θα πρέπει να σκεφτόμαστε πώς θα ήταν στις ακραίες του μορφές. Τότε θα κατανοήσουμε την “κανονική” του.
Ποιο είναι το ωραίο;
Πώς μπορεί τα άκρα να είναι πολύ καλύτερα ή να μας συμφέρουν πολύ περισσότερο απ΄ ότι η κανονική κατάσταση. Τότε η βέλτιστη τακτική είναι να εξωθήσουμε την κατάσταση προς τα εκεί. Το επικίνδυνο όμως είναι πως τα άκρα συμπίπτουν κατά μία έννοια, αλλά με αντίστροφα αποτελέσματα και ενώ προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ατμό στο τέλος καταλήξουμε με πάγο· ή το αντίστροφο.
Σπουδαία μέθοδος με εφαρμογή σε κάθε τομέα. Και άκρως ισχυρό αναλυτικό εργαλείο.
