Αυτόνομο σημείωμα σε σχέση με το προηγούμενο άρθρο (Ο Αντρέϊ Ταρκόφσκυ σχετικά με το σινεμά).
Ο Έρβιν Πανόφσκυ έλεγε κάτι πολύ σωστό:
Ενώ είναι αλήθεια πως η “εμπορική” τέχνη διατρέχει πάντοτε τον κίνδυνο να τελειώσει τις μέρες της σαν μια πόρνη, είναι εξ΄ ίσου αλήθεια πως και η “ποιοτική” τέχνη κινδυνεύει να πεθάνει σαν γεροντοκόρη.
Όταν σχεδιάζεις ένας κτίριο δεν αρκεί να είναι όμορφο. Πρέπει να είναι και λειτουργικό. Σκεφτείτε ένα σπίτι χωρίς πόρτες και παράθυρα αλλά με εντυπωσιακή μορφή. Η τέχνη οφείλει να εφευρίσκει τρόπους να προσεγγίζει το κοινό της. ΑΥΤΟ είναι κατά τη γνώμη μου το δυσκολότερο πρόβλημα. Και όπως ο αρχιτέκτων οφείλει να εφευρίσκει τις λύσεις, αντίστοιχα και ο καλλιτέχνης πρέπει να μπορεί να δημιουργεί χωρίς την ύπαρξη απαγορευτικών προϋποθέσεων. Ευέλικτος καλλιτέχνης λοιπόν.
Άρα ούτε πόρνη ούτε γεροντοκόρη. Υπάρχουν χιλιάδες ενδιάμεσες πολύ όμορφες και εξ΄ ίσου ή μακράν καλύτερες και συναρπαστικότερες καταστάσεις.
