Όπως πολλές φορές έχω γράψει, όταν αναλύεις ένα φαινόμενο, μία κατάσταση δεν μπορεί σαν σκέφτεσαι όπως ο… εαυτός σου· ούτε οι προσωπικές σου απόψεις και ακόμα χειρότερα επιθυμίες θα πρέπει να θολώνουν την πραγματική εικόνα, την οποίαν προσπαθείς να διακρίνεις.
Στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση διέλαθε της προσοχής των αναλυτών μία λεπτομέρεια. Πως η τέως ΥΠ.ΕΞ., η οποία διεκδικούσε την προεδρία δεν μπορούσε να πείσει για ένα και μόνο λόγο:
Δεν αντέδρασε στον δημόσιο διασυρμό του συζύγου της (δεν εννοώ εάν ήταν ορθό αυτό, το οποίο συνέβη).
Το θέμα είναι πως απέκτησε δημοσιότητα. Σε μία πραγματικά βαθιά συντηρητική Αμερική δεν πείθεις εάν αποδεχτείς μία κατάσταση και δεν αντιδράσεις. Ανεξαρτήτως του ποια μπορεί να ήταν η Χίλλαρυ ΔΕΝ αντέδρασε. Θεώρησε πως ήταν σώφρων να παραμείνει σε μία κατάσταση, η οποία ήταν προσβλητική για την ίδια. Πώς θα έπραττε λοιπόν εάν συνέβαινε κάτι τηρουμένων των αναλογιών προφανώς στη χώρα της;
Τονίζω και πάλι, πως στην Αμερική μπορεί να είσαι άμεμπτος σε όλα σου, αλλά να γνωστοποιηθεί μία “λεπτομέρεια”, ένα τυχαίο παραστράτημα οποιαδήποτε μορφής. Ένα κυβερνητικό τηλεφώνημα από ιδιωτικό τηλέφωνο. Η κοινή γνώμη μπορεί για αυτό να σε καταδικάσει και όχι για κάτι πολύ σοβαρότερο.
Στην παρούσα εκλογική αναμέτρηση η Μελάνια έχει σημαντικότατη επιρροή. Αντιπροσωπεύει πλέον (διότι το 2016 δεν ήταν) την πρώτη Κυρία, όντας μία κοπέλα από μία φτωχή περιοχή της Ευρώπης, τη Σλοβενία. Με πατέρα κομμουνιστή, όχι όμως και χαμηλής κοινωνικής τάξης, με τα προσόντα της και τις ικανότητές της στο χώρο του μόντελινγκ και την φυσική ομορφιά της κατάφερε το όνειρο. Το όνειρο κάθε Αμερικανίδας, όπως και το ανάλογο όνειρο-πρότυπο αντιπροσωπεύει για πολύ μεγάλη μερίδα πολιτών και ο σύζυγος της.
Η Αμερική με αυτό τον τρόπο έχει δομηθεί. Μία τεράστια αναλογία Αμερικανών δεν αναρωτιέται για τίποτε άλλο πέραν της εκπλήρωσης ενός ονείρου· και προσέξτε! Με κάθε μέσον θεμιτό ή αθέμιτο.
Η κρίσιμη μάζα, η οποία υπάρχει και σε πολλά άλλα κράτη και έχει αποκτήσει και φωνή (στριγγλιά και υστερία θα το ονόμαζα καλύτερα), εκτιμά πως εκεί κρύβεται το όνειρο. Και στην Ελλάδα το αντίστοιχο συμβαίνει, μη νομίζετε.
Έως ότου ή όποτε ανακοινωθούν τα αποτελέσματα οποιαδήποτε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Αλλά αυτές οι εκτιμήσεις του 10% διαφοράς νομίζω ότι ήταν ευσεβείς πόθοι παρά αντανάκλαση της πραγματικότητας. Δυστυχώς δεν είμαι αυτή τη στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να έχω μία αμεσότερη αντίληψη.
Και όπως πολύ ορθά λέγεται: “κοντός ψαλμός αλληλούια”.
Όλα τα προηγούμενα για την πληρέστερη ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος.
