Ερώτηση:
Πότε προοδεύει ένας άνθρωπος, μία κοινότητα, ένα έθνος, η ίδια η ανθρωπότητα;
Απάντηση:
Όταν κυριαρχεί ένα όραμα.. (Υπαρκτό ή ανύπαρκτο)
Η σφοδρή επιθυμία προς έναν στόχο οδηγεί στην πρόοδο.
Η εποποιία των ανακαλύψεων των ηπείρων έδωσε ώθηση στις επιστήμες και την τεχνολογία… Η κατάκτηση των πόλων, η πτήση, η ανακάλυψη των πηγών του Νείλου, η αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών για να αναφέρω εντελώς (μα εντελώς ενδεικτικά) ελάχιστα παραδείγματα απετέλεσαν την αφορμή για τεράστιες εξελίξεις…
Λέγεται πως οι πόλεμοι δημιουργούν… Ναι είναι αλήθεια στο βαθμό της επιτάχυνσης υλοποίησης των οραμάτων. Ο ίδιος ο Θάνατος δεν είναι δημιουργικός. Η προσδοκία της ζωής τον καθιστά…
Η Ελλάδα σήμερα δεν έχει κάποιο όραμα. Ούτε και η Ευρώπη. Το 1912 το όραμα μίας μεγάλης Ελλάδος οδήγησε στον διπλασιασμό της και την αλλαγή της πορείας της… Εάν το 1922 καταστράφηκαν τα παράλια της Ιωνίας, χωρίς το 1912 η Θεσσαλονίκη θα ήταν ακόμα Οθωμανική… Βλέπετε πάντα υπάρχουν οι δύο όψεις…
Το Ελληνικό όραμα σήμερα έχει εκφυλιστεί στην πληρωμή των φόρων και την επιβίωση.
Αυτή είναι και η μεγαλύτερη καταστροφή, την οποία επέφεραν τα μνημόνια και όχι η οικονομική δυσπραγία. Η ανικανότητα των κυβερνήσεων και των άπειρων από την πραγματική ζωή διεθνών οικονομολόγων οδήγησαν και οδηγούν σε ακόμα χειρότερες εξελίξεις…
Τα οράματα όμως χρειάζονται και μέσα υλοποίησης άλλωστε είναι “όνειρα” κι εμείς δεν θέλουμε (μόνο) να ονειρευόμαστε…
Στο εξαίρετο βιβλίο του “Το Τρίτο Κύμα”, ο σπουδαίος μελλοντολόγος Άλβιν Τόφλερ εντόπισε τις διαφορές στην εξέλιξη του πολιτισμού από την αρχαιότητα έως σήμερα. Η παραγωγή και διάθεση των προϊόντων ανήκε στο πρώτο κύμα και οι παραγωγοί είχαν την δύναμη. Η βιομηχανική επανάσταση οδήγησε στο δεύτερο κύμα και την μεταβίβαση της ισχύος στον δευτερογενή τομέα. Η διανομή ωστόσο ανήκει στο τρίτο κύμα.
Προσέξτε τα σούπερ μάρκετ. Το καλύτερο προϊόν και εάν παράγετε (εσείς) εάν δεν υπάρχει καθόλου ή δεν είναι προβεβλημένο στο καλύτερο τους ράφι απλά δεν θα πωληθεί…
Η πληροφορία παίζει τεράστιο ρόλο και εκτιμώ πως είμαστε ήδη στο τέταρτο κύμα του ελέγχου της πληροφορίας…
Προσέξτε τώρα (διότι οι έννοιες στο άρθρο είναι πολύ πυκνές):
Η τεχνολογία στο να δημιουργήσεις μία τηλεοπτική εκπομπή είναι δεδομένη και απόλυτα προσβάσιμη και προσιτή. Η διανομή της όμως όχι. Απαιτείται “αδειοδότηση” από την κυβέρνηση.
Το Face book το You Tube, τα Blogs και όλα τα σχετικά παρέκαμψαν σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό αυτό το θέμα, αλλά και πάλι οι κυβερνήσεις έχουν την δυνατότητα αδρανοποίησης τους…
Το 1920 στις Ηνωμένες πολιτείες ο καθείς μπορούσε να εκδώσει το δικό του νόμισμα. Με αφορμή το 1929 αυτό απαγορεύθηκε. Τώρα συμβαίνει στην Ευρώπη το ίδιο με το ευρώ…
Σε όλα υπάρχουν διαβαθμίσεις και εξελίξεις. Πολύ εύκολα από τη μία ημέρα στην άλλη μπορεί να χαθούν όλα και στον αντίποδα να δημιουργηθούν περιουσίες.
Που να στοχεύσουμε τώρα; Ποιό είναι το όραμα; Ποιά είναι τα επόμενα βήματα στον τουρισμό (για να αναφέρω ενδεικτικά έναν τομέα, στον οποίο δίνεται τεράστιο βάρος από την κυβέρνηση και την γενική διάθεση);
Η απάντηση απαιτεί δύο προαπαιτούμενα:
Το γιατί και το πως.
Φυσικά δεν αναφέρομαι στα προηγούμενα θεωρώντας πως διαθέτουμε κεφάλαια. Προσέξτε πάρα πολύ εδώ!
Άρα το πρώτο μας και κορυφαίο ερώτημα είναι πως θα αξιοποιήσουμε τα διαθέσιμα δεδομένα και θα αποκτήσουμε πρόσβαση υλοποιώντας τα σχέδια μας ή επενδύοντας χωρίς να διαθέτουμε χρήματα.
Το δεύτερο ερώτημα απαντάται κινηματογραφικά με τον καλύτερο τρόπο από την θαυμάσια φράση του Marlon Brando (Vito Corleone) στην ταινία “The Godfather” (“Ο Νονός”) του 1972:
“I’m gonna make him an offer he can’t refuse”
“Πρόκειται να του κάνω μία προσφορά, την οποία δεν μπορεί να αρνηθεί”
Στη συνέχεια τα ειδικά θέματα και οι τρόποι εφαρμογής…
