(την πρόταση θα την ολοκληρώσω στο τέλος του άρθρου)
Λοιπόν! Έχω στο νου μου ένα σενάριο στο οποίο κάποιος από τους ναυαγούς του Τιτανικού (15 Απριλίου 1912) καταφέρνει να επιβιώσει μόνος του επάνω σε μία σχεδία για κάτι περισσότερο από τρία έτη. Δεν έχει σημασία πώς έζησε, αλλά υποτίθεται πως τρεφόταν από γλαροπούλια και ψάρια και πως είχε μαζί του και μία κουβέρτα και κάποια βασικά εξαρτήματα, όπως μαχαίρι, πετονιά και ένα δοχείο για να συλλέγει βρόχινο νερό. Όπως και να έχει το ζήτημα, περί φανταστικής ιστορίας πρόκειται, οπότε δεν ασχολούμαστε με πραγματικά γεγονότα.
Τελικά στις 6 Μαΐου του 1915 εντοπίζεται από το υπερωκεάνιο “Λουζιτάνια” της γραμμής Νέας Υόρκης – Λίβερπουλ. Η χαρά του απερίγραπτη! Ένα θαύμα!
Την επομένη (7 Μαΐου 1915) το υπερωκεάνιο τορπιλίζεται από το Γερμανικό υποβρύχιο U-20 και βυθίζεται. Χάθηκε μαζί με άλλους 1198 ανθρώπους από τους συνολικά 1959 επιβάτες, ενώ στον Τιτανικό ήταν ένας από τους περίπου 1500 διασωθέντες από τους συνολικά 2224 επιβάτες και πλήρωμα.
Ποτέ δεν γνωρίζεις από τι χειρότερο σε έσωσε η κακή σου τύχη και ποτέ δεν γνωρίζεις σε τι… χειρότερο (και πάλι) ενδέχεται να σε οδηγήσει η καλή σου τύχη!
Συμπέρασμα: άσε την τύχη σου στην ησυχία της και δέξου την πραγματικότητα, όπως εκτυλίσσεται αντέχοντας και την κακή, αλλά και την καλή της πλευρά. Ισχύει σχεδόν για όλα, εκτός από την περίπτωση απώλειας αγαπημένων σου ανθρώπων.
Σημ. 1: το άρθρο βασίζεται στην φράση του σπουδαίου συγγραφέα Cormac McCarthy “ “You never know what worse luck your bad luck has saved you from”.
Σημ. 2: ο συγκεκριμένος έγραψε όλα τα έργα του μεταξύ 1960 και 2009 σε μία απλή γραφομηχανή Olivetti Lettera 32. Όταν ο χρόνος της παρήλθε την αντικατέστησε με μία ολόιδια! Το μέσον είναι το μυαλό και όχι το εργαλείο γραφής, τουλάχιστον στους συγγραφείς.
Σημ. 3: η φωτογραφία είναι άσχετη… αλλά γιατί ήθελα να τη συσχετίσω με τα προηγούμενα; Ποτέ δεν γνωρίζεις από ποια φωτογραφία σε έσωσε η κακή σου λήψη!
