Ουσιαστικά… κανείς! Ίσως και ποτέ να μην έχει ακούσει αυτό το όνομα. Αντιθέτως τη Ρώμη και την Αυτοκρατορία της τη θυμούνται άπαντες. Κι όμως! Η Καρχηδόνα ήταν ισχυρότερη αρχικά της Ρώμης. Ο στρατηγός της μάλιστα Αννίβας σχεδόν κατάφερε να την διαλύσει. Αλλά…
Αλλά μέσα σε διάστημα ενός αιώνα και με τρεις διαδοχικούς πολέμους (ο τελευταίος μάλλον ήταν αφορμή παρά αιτία) η Καρχηδόνα έπαψε να υφίσταται. Η ιστορία αναφέρει πως η Καρχηδόνα και η κοσμοπολίτισσα Κόρινθος έπεσαν την ίδια ημέρα το 146 π.Κ.Ε. Ωστόσο η Καρχηδόνα ήταν ανταγωνίστρια της Ρώμης, ενώ η Κόρινθος μόνο ένα σπουδαίο εμπορικό κέντρο της εποχής. Και ενώ οι Ρωμαϊκές λεγεώνες φάνηκαν και στις δύο περιπτώσεις σκληρές στην περίπτωση της Καρχηδόνας ήταν άτεγκτες.
Καρχηδόνιοι και Κορίνθιοι είτε σφαγιάστηκαν είτε αιχμαλωτίστηκαν και οι εναπομείναντες κατέληξαν σκλάβοι.
Και για την Καρχηδόνα ο θρύλος αναφέρει πως οι Ρωμαίοι έσπειραν τη γη με αλάτι, ώστε να μην φυτρώσει ποτέ τίποτα. Και δεν φύτρωσε και ελάχιστα ερείπια έχουν απομείνει πλησίον της περιοχής, όπου σήμερα ευρίσκεται η Τύνις.
Γιατί;
Διότι είναι στη φύση του ανθρώπου να μην ανέχεται τη δυαρχία. Οτιδήποτε αφορά αυτό. Είναι μία εγγενής ιδιότητα της φύσης. Η ιστορία βρίθει παραδειγμάτων, αλλά δεν χρειάζεται καν να τα αναζητήσετε. Παρατηρείστε γύρω σας, εάν δεν βιώνετε κάτι ανάλογο.
Η Κόρινθος, για να επανέλθω, δεν αποτελούσε ανταγωνιστική απειλή για τη Ρώμη· ήταν κάτι διαφορετικό. Γι΄ αυτό και επέζησε έστω με διαφορετικό τρόπο. Η Καρχηδόνα όμως ήταν η ανταγωνίστρια δύναμις. Έπρεπε να εξοντωθεί ολοκληρωτικά.
Η “τύχη” για τον ηττημένο θα είναι αυτή η εξόντωση να προέλθει –ας θεωρήσουμε- κατά κάποιον τρόπο φυσιολογικά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες με την πάλαι ποτέ κραταιά Σοβιετική Ένωση αναπόφευκτα θα συγκρούονταν. Η δεύτερη όμως υπερδύναμη αυτοδιαλύθηκε και ο πόλεμος δεν… πρόλαβε, (πόλεμος μπορεί να σημαίνει και άλλοι τρόποι εκτός της καθαρής βίας, όπως οι εξοπλισμοί εν προκειμένω). Η Κίνα είναι ανερχόμενη δύναμις και οσονούπω και η Ινδία. Ακόμα υπάρχει ωστόσο δρόμος, όχι πως δεν γίνεται όμως ΚΑΙ τώρα κάποιος πόλεμος.
Ο ναζισμός έπρεπε να ξεριζωθεί μέχρι την καρδιά του. Ούτε τα χαρακτηριστικά και σημαντικά κτίρια δεν έπρεπε να παραμείνουν ενώ ο ηγέτης του το ίδιο. Και αυτό συνέβη. Ήταν μονόδρομος.
Ο αντίπαλος σε αυτές τις περιπτώσεις του ανταγωνισμού για κυριαρχία πρέπει να εξαλειφθεί. Αυτό προστάζει η φύση. Και εδώ ο ανθρωπισμός δεν έχει θέση. Σκληρά τα λόγια, αλλά αναπόφευκτα. Διότι εκείνος, ο οποίος δείξει έλεος θα είναι το επόμενο θύμα.
“Carthago delenda est” (η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί), σύμφωνα με τη διάσημη φράση του Κάτωνα του Πρεσβύτερου.
Κανείς δε θυμάται πιά την Καρχηδόνα…
Σημ.: το άρθρο γράφεται υπό μορφήν πολιτικής ανάλυσης σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα.
Πηγή φωτογραφίας (public domain):
Carthage 1950 Le site des villas romaines vu d’avion
Collection personnelle Bertrand Bouret
