Τι είναι αυτό, το οποίο μας αρέσει στην πέτρα; Γιατί ένα πετρόχτιστο σπίτι, μια ξερολιθιά ή κάτι αντίστοιχο είναι τόσο επιθυμητό;
Αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα, το οποίο δεν έχω απαντήσει ακόμα…Μάλλον είναι καταγεγραμμένο στο DNA μας και δεν περιμένω να δω την ίδια επιθυμία και σε έναν από την Σαχάρα, ούτε από την Βόρεια Ευρώπη… Αλλά σίγουρα είναι και αυτό υπό διερεύνηση, αφού δεν μπορώ να αγνοήσω την επιθυμία πολλών για αγορά πέτρινων σπιτιών στην χώρα μας.
Μία πιθανή εξήγηση, την οποία μπορώ να δώσω αφορά την αντοχή στο χρόνο. Η παραμονή σε έναν τόπο κάτι χιλιάδες χρόνια έχει την αίσθηση του ριζώματος σε τέτοιο βαθμό, ώστε μόνο ένα “φυσικό” (πλάγια γράμματα) δομικό υλικό αυτής της μορφής μπορεί να αποδώσει. Βλέπετε πως η πλίθα ξεραίνεται και καταστρέφεται εύκολα, το ξύλο καίγεται, το σίδερο σκουριάζει, η πέτρα όμως…
Το μάρμαρο πέτρα είναι με την ευρεία έννοια, συνεπώς όλα τα μνημεία μας επέζησαν λόγω του αθάνατου αυτού υλικού. Προφανώς και το μπετόν είναι εξ’ ίσου αγαπητό, διότι και αυτό πάλι ένα υπό-προϊόν πέτρας είναι…Μην ξεχνάτε πως βασικότατο αν όχι το βασικό υλικό παραγωγής του τσιμέντου είναι η Θηραϊκή Γη… (καταλαβαίνετε φαντάζομαι οι μη μηχανικοί πως αναφέρομαι στο ηφαιστειακό υλικό της Σαντορίνης).
Η λέξη τώρα “πετρόχτιστο”, ίσως αποδίδει καλύτερα από το “πέτρινο”, το οποίο παραπέμπει και σε άλλου είδους συνειρμούς (μάλλον αρνητικούς) -πέτρινα χρόνια κλπ-.
Το πρόβλημα είναι πως η τέχνη χάθηκε… Δεν υπάρχουν πολλοί Έλληνες πετράδες. Φυσικά δεν σημαίνει τίποτα αυτό, απλώς είναι κρίμα, μία τέχνη με μεγάλη παράδοση και μαστοριά να εκλείψει. Οι καλουπιτζήδες υπάρχουν (γιατί η εξέλιξη ήταν από την πέτρα στο μπετόν -οπλισμένο σκυρόδεμα κατά τον πολύ πιο όμορφο Ελληνικότερο όρο-) και πρέπει να γνωρίζετε πως όντως υπάρχει εξαιρετικό δυναμικό στον τομέα αυτόν.
Τα τελευταία χρόνια λόγω της βαθειάς ύφεσης δυστυχώς πολλοί απογοητεύθηκαν και εγκαταλείπουν το χώρο και αναρωτιέμαι τι θα γίνει… Βλέπετε η ξυλεία είναι ζωντανή και αν δεν χρησιμοποιείται καταστρέφεται…
Ίσως αυτό να είναι και το καλύτερο μάθημα για τα χρήματα…
Ότι δεν χρησιμοποιείται χάνεται, πάει φεύγει… Το ίδιο και τα χρήματα. Στην τράπεζα, στα στρώματα, στην αδράνεια, “σαπίζουν”, χάνονται…
Ίσως περιμένατε κάτι διαφορετικό ξεκινώντας την ανάγνωση αυτού του άρθρου… Ίσως πως χτίζεται, πως το ένα, πως το άλλο… Για όλα αυτά μπορείτε να διαβάσετε τις άλλες ενότητες, “Όλα για τα Πέτρινα Σπίτια“…
Περισσότερο ήθελα να αναφέρω την σημασία της λέξης του τίτλου… και πως την ακούω και την σκέφτομαι…
Πάντως δείτε και μια ξερολιθιά… Δείτε την τέχνη και την μαστοριά και θα καταλάβετε…
Χτίστε τα χρήματά σας σαν αυτή…
