Ως γνωστόν η Λαϊκή Σοφία εκφράζεται κυρίως μέσω των δημοτικών τραγουδιών και των παροιμιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το:
“Καημένε Αθανασόπουλε τι σού ‘μελε να πάθεις
Από κακούργα πεθερά τα νιάτα σου να χάσεις”,
όπου η πεθερά τα πλήρωσε όλα ενώ αργότερα μαθεύτηκε πως ο Αθανασόπουλος μόνο… μπουμπούκι δεν ήταν. Κάθε άλλο!
Ας δούμε όμως πως εκφράζονται γνωστές παροιμίες στην πετρο-διάσταση. Μην ξεχνάτε πως ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα παγκοσμίως ήταν οι “Κυλιόμενες Πέτρες” ή όπως μάλλον τους γνωρίζετε ως… Rolling Stones!
Για πάμε λοιπόν:
-Η καλή η πέτρα από το νταμάρι φαίνεται
-Όποιος δεν θέλει να χτίσει τρεις μέρες καλουπώνει
-Από την πέτρα που δεν χτίζεις άστηνε στη μάντρα
(για όσους κλέβουν αδέσποτες πέτρες από μάντρες με σκοπό να χτίσουν… κάποτε)
-Κάλλιο πετρο-πελέκαγε παρά πετρο-αγόραζε
(μην αγοράζεις πέτρα ενώ μπορείς να την πελεκήσεις)
-Κάλιο πέτρα και στο χέρι παρά καλούπι και καρτέρι
-Άλλη η πέτρα του ποταμιού κι άλλη του νταμαριού
(η πρώτη με τις… καμπύλες θέλει πελέκημα για να… στραβώσει)
-Όπου ακούς πολλές πέτρες κράτα και μικρό καλέμι
(αυτή εμπεριέχει και πολιτικό μήνυμα)
-Τον πετρά και να τον δέρνεις τα χεράκια σου χαλάς
(όσο και να τον πιέζετε στον ίδιο χρόνο θα ολοκληρωθεί η εργασία)
-Ο καλός ο μηχανικός στην πέτρα φαίνεται
(ΔΕΝ ισχύει αλλά λέμε και καμία επιπλέον malaky)
Και η… λάθος:
-Στου πετρά την πόρτα όσο θέλεις βρόντα
(μην το επιχειρήσετε διότι κάποια πέτρα θα προσγειωθεί ανωμάλως εις την κεφαλήν σας)
Ομίλησε η πετρο-πείρα μέσω του καθιστού πετρο-βούβαλου!
