Το κόστος γεώτρησης μία πετρελαιοπηγής στο Τέξας είναι από 650 χιλιάδες έως 1 εκ. δολάρια με το δεύτερο νούμερο πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα. Το ποσοστό επιτυχίας είναι 10-15%. Ως εκ τούτου πρέπει να τρυπήσεις σε 10 σημεία, ώστε να έχεις πιθανότητα να αντλήσεις πετρέλαιο από μία πετρελαιοπηγή.
Χάριν ευκολίας οι υπολογισμοί:
10 προσπάθειες Χ 1 εκ. η κάθε μία = 10 εκ. δολάρια.
Έστω ότι είσαι τυχερός και πέτυχες μία. Μπορεί και περισσότερες, μπορεί όμως και καμία (και τα 10 εκατομμύρια σου έγιναν… μαύρες τρύπες)!
Μία μέσης απόδοσης πετρελαιοπηγή αποδίδει περίπου 100 βαρέλια την ημέρα. Με τιμή 40 δολάρια το βαρέλι όλα τα κόστη συμπεριλαμβανομένων έχεις 40 Χ 100 = 4,000 δολάρια την ημέρα Χ 360 ημέρες = 1,440,000 δολάρια ετησίως.
Άρα σε 7 περίπου χρόνια έχεις αποσβέσει το κεφάλαιό σου και αρχίζουν τα κέρδη.
Σωστά;
Σωστά!
Ναι αλλά με μία προϋπόθεση: πως το βαρέλι θα πωλείται 40 δολάρια.
Εάν έχουμε μία πολεμική σύγκρουση στον Περσικό Κόλπο ετοιμάσου να πλουτίσεις για τα καλά, αφού το βαρέλι θα φτάσει τα 100 έως 120 ή και τα 150 δολάρια!
Εάν ξεσπάσει όμως μία πανδημία COVID-19 η ζήτηση θα πέσει κατακόρυφα και στα 15 δολάρια το βαρέλι. Ατύχησες!
Στη δεύτερη περίπτωση θα καθίσεις με αντίσκηνο έξω από τον Λευκό Οίκο και θα ζητάς τα κεφάλαιά σου πίσω, διότι ξέσπασε κάτι εντελώς απρόβλεπτο, όπως ο COVID-19; Φυσικά και όχι· ούτε να τολμήσεις να το σκεφτείς αυτό.
Γιατί;
Διότι θα σου απαντήσει ο Πρόεδρος πως όταν ο στόλος μας ναυμαχούσε εκεί και σκοτώνονταν οι στρατιώτες μας και κέρδιζες 150 δολάρια το βαρέλι, τότε γιατί ΔΕΝ ήλθες να προσφέρεις κάτι από τα επιπλέον κέρδη σου;
Τώρα γιατί διαμαρτύρεσαι;
Αγαπητές μου φίλες και φίλοι αυτή είναι η πεμπτουσία των επιχειρήσεων και του “επάρατου” καπιταλισμού, ως οικονομικού συστήματος. Αρέσει δεν αρέσει.
Η νοοτροπία στην Ελλάδα μακράν απέχει των προηγουμένων. Διότι η Ελλάδα ποτέ δεν βίωσε πραγματικό καπιταλισμό, ώστε να γνωρίσει εκτός από τα πάμπολλα κακά του και κάποια από τα καλά του (έστω αυτά τα f@cking λίγα). Και μονίμως καρκινοβατεί σε μία ερμαφρόδιτη κατάσταση φτώχειας μεταξύ κρατισμού, διαπλεκόμενων συμφερόντων, κομματισμού και ποιος γνωρίζει και τι άλλο ακόμα.
Διότι αρνείται να αποδεχθεί μία βασική και σπουδαία αρχή της ζωής (και όχι του καπιταλισμού ή του οποιοδήποτε –ισμού):
Πως είναι η ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ εκείνη, η οποία σε απελευθερώνει!
Σημ.: Λίγο ωμό το άρθρο, αλλά νομίζω με αντιλαμβάνεστε όσον αφορά το σκεπτικό μου. Mercy, please!
