Σήμερα με… θριαμβευτικό τρόπο αναγγέλλεται η επίτευξη συμφωνίας (τρίτου μνημονίου δηλαδή), η οποία θα βυθίσει τα επόμενα χρόνια την χώρα σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και στασιμότητα (για την πλειοψηφία των πολιτών της)…
Είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό, το οποίο ακούω συχνά… Πως είναι δυνατόν το σκληρότερο μνημόνιο να υπογράφεται και να προωθείται σθεναρά από μία (αριστερή) κυβέρνηση;
Επίσης υπάρχει μία συλλογιστική περί του ήθους πολλών κυβερνητικών στελεχών και τη συμπεριφορά τους. Επικρέμεται το εύλογο ερώτημα πως είναι δυνατόν αριστερός και να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Αυτή είναι μία ορθή λογική, η οποία θα έπρεπε να διέπει κάθε σοβαρά σκεπτόμενο άνθρωπο.
Ωστόσο ο συλλογισμός βασίζεται σε τρεις παραδοχές, οι οποίες κατά τη γνώμη μου δεν ισχύουν:
1. Η πρώτη αφορά την ονοματολογία. Έχω ήδη αναφερθεί σε αυτό το ζήτημα στο παρελθόν στο άρθρο μου “Πως να Γίνετε Πρωθυπουργός”. Εκεί αναλύω με μεγάλη λεπτομέρεια τι ακριβώς ισχύει. Επιγραμματικά αναφέρω, πως η αριστερά είναι ένας πολύ εύκολος στόχος άλωσης, διότι βασίζεται στα ιδεαλιστικά κίνητρα και την καλοσύνη πολλών ανθρώπων• ανθρώπων, οι οποίοι πιστεύουν σε ανώτερα ιδανικά. Αυτό αποτελεί πρόκληση για οπορτουνιστές, οι οποίοι εκμεταλλεύονται ακριβώς αυτή την αφέλεια των πολλών προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία. Αντιθέτως οι λεγόμενοι δεξιοί, πολύ περισσότερο πραγματιστές, πείθονται δυσκολότερα από “αγνές” προθέσεις σωτήρων, ενώ η ακροδεξιά δεν κρύβει τον πραγματικό της χαρακτήρα και με σαφήνεια δηλώνει πως στόχος της είναι η κατάληψη της εξουσίας και η κατάλυση της δημοκρατίας και με βίαιο τρόπο. Είναι μία απεχθής, αλλά ειλικρινής δήλωση. Όχι όμως αυτή των (δήθεν) αριστερών…κανένας εξ’ άλλου απατεώνας δεν λέει την αλήθεια. Όνειρα και ελπίδα εμπορεύεται.
Μην ξεχνάτε πως η ιστορία δεν έχει ακόμα καταλήξει ποιός εκ των δύο ήταν το χειρότερο τέρας της σύγχρονης εποχής: ο Χίτλερ ή ο Στάλιν;
Θα μου επιτρέψετε εδώ να σας εκφράσω τη γνώμη μου:
Ήταν ο Στάλιν, διότι αν μη τι άλλο, αυτός εξόντωσε τον ίδιο του τον λαό, σε αντίθεση με τον Χίτλερ, ο οποίος εξόντωσε “άλλους”… Ωστόσο επειδή “ποιοτικά” υπερέχει ο Χίτλερ με τα κρεματόρια (υπερέβη ακόμα και τον Ταμερλάνο, ο οποίος “έχτιζε” πυραμίδες με τα κομμένα κεφάλια των ηττημένων) η πλάστιγγα γέρνει σε αυτόν.
2. Η συμπεριφορά του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης του δεν είναι καθόλου “ξένη” στην μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων της. Οι μη ψηφίσαντες τον ΣΥΡΙΖΑ νομίζουν πως εξαπάτησε τον Ελληνικό λαό. Αυτό είναι λάθος. Ο πρωθυπουργός είναι “παιδί” τους και τον χαίρονται και ούτε εξαπατημένοι αισθάνονται, ούτε προδομένοι. Είναι ακριβώς το ίδιο…
Βλέπετε το πλουσιόπαιδο του Yale μακράν απέχει από τα πρότυπα του Έλληνα της φτωχολογιάς και του καταφερτζή και ο σημερινός πρωθυπουργός εκφράζει τα τελευταία στερεότυπα. Εξ΄ άλλου η μόρφωση, η το ήθος και η παιδεία δεν αποτελούν τις τελευταίες δεκαετίες το ιδανικό πολλών νεο-Ελλήνων. Ούτε ίσως και η συνέπεια των λόγων.
Περισσότερη σημασία (μακράν) έχει ποιός λέει τι και όχι τι ακριβώς λέει. Συνεπώς όλα δικαιολογούνται ακόμα και εάν πρόκειται για συμμαχίες άνευ προηγουμένου, συμπεριφορές με απόλυτη ανηθικότητα ή ανεντιμότητα και πλήρης ασυνέπεια.
Αυτή είναι η “λογική” και το σκεπτικό και τίποτα άλλο. Το εάν κάποια υπουργός αποσύρει τις καταθέσεις της ακριβώς λίγες ημέρες πριν τους ελέγχους κεφαλαίου δεν ενοχλεί, είναι αντιθέτως “μαγκιά”, διότι το ίδιο θα έκαναν και οι περισσότεροι ψηφοφόροι της…
3. Η επιστροφή στην φτώχεια δεν αποτελεί οπισθοδρόμηση για πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού, το οποίο στην πραγματικότητα ποτέ δεν ξέφυγε από αυτή την νοοτροπία. Επιπλέον η γνωστή στάση ζωής περί “ισότητας” προς τα κάτω δεν ενοχλεί, όσο η ανέλιξη κάποιων πολύ ψηλά… Ούτε και οι επιβαλλόμενοι περιορισμοί κεφαλαίων, αφού για τους περισσοτέρους αυτά είναι ψιλά γράμματα. Όλοι στη μιζέρια και είμαστε ευτυχείς…
Αυτό, το οποίο υλοποιεί η σημερινή κυβέρνηση είναι το ιδανικό, όπως το εξέφρασα προηγουμένως και αυτός είναι ο βασικός λόγος έλλειψης αντιδράσεων…
Το 61% του “ΟΧΙ” θ έ λ ε ι να πιστεύει ακράδαντα πως το “καλό” παιδί αγωνίστηκε και εξαναγκάστηκε από τους κακούς να υποκύψει και όχι πως η απόλυτη ανικανότητα και η εμμονή και προσκόλληση στην εξουσία είναι η αιτία… των επερχόμενων δεινών.
Επιπλέον, επειδή το “καλό” αυτό παιδί είναι και “μάγκας” (καταλήψεις γαρ) θα βρει τα “κόλπα” να “την κάνει”. Αυτό εξηγεί, πως κανείς πρακτικά δεν ασχολείται με τις τράπεζες και τα χρέη. Θα βρει “αυτός” τη λύση να μην πληρωθούν. Θα διαγραφούν ή κάτι άλλο.
Το ωραίο είναι πως μπορεί και να έχουν δίκιο… Δεν ψήφισαν κάποιον για να υποστηρίξει τους τραπεζίτες… αλλά κάποιον, ο οποίος με τρόπο θα κοροϊδέψει την τρόικα.. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο τα τεχνάσματα και οι πονηριές δεν εξαγριώνουν την πλειοψηφία.
Ούτε και οι πρωτοφανείς επιλογές προσώπων. Το “καλό” παιδί δεν θέλει γύρω του ικανούς… Όσοι λοιπόν εκπλήσσονται δεν έχουν κατανοήσει το σκεπτικό της παραμονής στην εξουσία.
Αυτοί (όμως) “ξέρουν”…
Ας μην εκπλήσσεται λοιπόν κανείς για οτιδήποτε συμβαίνει… Οι ρομαντικοί και ηθικοί ή ιδεολόγοι αριστεροί παραμένουν αποσβολωμένοι, αλλά ποιός τους υπολογίζει αυτούς; Αποτελούν το λαμπρό και αναγκαίο άλλοθι…
Τελειώνω με μία… φοβερή δήλωση ενός ιδιοφυούς φίλου μου, ο οποίος πολύ πρόσφατα μου είπε:
Η μεγάλη πλειοψηφία, ανεξαρτήτως του τι δηλώνουν είναι: ΠΑΣΟΚ και Ολυμπιακός!
Σημ. Όσοι… Ονειρεύονται διασπάσεις και εκλογές κλπ. είναι μακράν νυχτωμένοι. Η τετραετία θα ολοκληρωθεί, θα επανεκλεγεί για δεύτερη φορά αριστερά και κατά το μέσον της επόμενης τετραετίας θα αρχίσουν οι πρώτες ρωγμές. Αυτό, διότι τότε θα αρχίσει να εξαντλείται το οικονομικό απόθεμα ασφαλείας και η παραμονή στην εξουσία θα είναι περισσότερο επιθυμητή από τις εξυπηρετήσεις. Ε! Εκείνη τη στιγμή θα ακουστεί για πρώτη φορά η λέξη “εξαπάτηση”.
Για τους πολλούς δεν υφίσταται καμία έννοια αριστεράς απλώς ένα θεωρητικό όνομα προώθησης του μικροσυμφερόντων εις βάρος των αφελών. Το 2020 θα εμφανισθεί κάποιος καλύτερος “πωλητής” ονείρων (συμφερόντων) και το προηγούμενο καλό παιδί θα βρεθεί στον κάλαθο των αχρήστων. Δείτε σχετικά τον πρώην πρωθυπουργό του 44%.
Το 2023 λίγο πριν την ψήφιση του… πέμπτου μνημονίου με 288 ψήφους, το τότε “καλό” παιδί ενδεχομένως από την Μύκονο θα δηλώνει πως θα κάψει τα μνημόνια και οι αγορές θα χορεύουν bossa nova ενώ τα πλήθη θα παραληρούν…
…οι υπόλοιποι θα αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν…
Θα είναι όμως αργά (και πάλι) για δάκρυα Στέλλα.
