Διαβάζω κάποια σχόλια και ακούω περί εκλογών τον Μάιο του 2021 ή περίπου τότε. Το σκεπτικό είναι πως με την “επιτυχημένη” αντιμετώπιση του COVID-19 και του προγράμματος των εμβολιασμών (ας υποθέσουμε ότι όντως συμβαίνει αυτό και ανεξαρτήτως κυβέρνησης θα πρέπει να θέλουμε να συμβεί) ο πρωθυπουργός θα θελήσει να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα και να προκηρύξει εκλογές.
Επειδή το σύστημα θα είναι αναλογικό θα μπορέσει να είναι με ισχυρό ποσοστό, ώστε τις επόμενες, οι οποίες θα είναι πάλι με μη αναλογικό να εκλεγεί με αυτοδυναμία.
Έχω πάρα πολλές φορές γράψει πως κατ΄ αρχήν εάν θέλεις να είσαι αξιόπιστος και κατά το δυνατόν εύστοχος στις προβλέψεις σου δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σκέφτεσαι με τις δικές σου προτιμήσεις. Μόνο γεγονότα. Το ένα είναι αυτό. Το άλλο είναι να ψυχολογείς εκείνον (ή εκείνη), ο οποίος έχει την εξουσία της απόφασης. Και αυτός για το θέμα των εκλογών είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Οι δύο προηγούμενοι εναλλάξ των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων έσφαλαν βλακωδώς έως μνημειωδώς στις εκτιμήσεις τους. Ο μεν ένας πίστευε σε τρελά όνειρα και έλαβε το κόμμα του ένα εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό, από τα χαμηλότερα, τα οποία έχουν καταγραφεί ποτέ και μάλιστα δύο φορές (αναφέρομαι στο 2012 και τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας) ενώ ο επόμενος μετά από δύο επιτυχημένες Ρώσσικες εκλογικές ρουλέτες, (2015 Ι και ΙΙ, κυρίως τις δεύτερες μετά το τρίτο μνημόνιο) βιάστηκε να τις προκηρύξει πρόωρα, νομίζοντας πως θα ωφεληθεί ή θα διατηρήσει κάποιο πλεονέκτημα, αλλά αστόχησε· και ειλικρινά είναι ένα από τα ερωτήματά μου γιατί δεν περίμενε μέχρι τον Οκτώβριο, αφού ούτως ή άλλως μεσολαβούσε το καλοκαίρι, το οποίο ως γνωστόν στην Ελλάδα “κοιμίζει” λόγω ζέστης!
Ο νυν όμως έχει τεχνοκρατική αντίληψη (σχόλιο όχι χαρακτηρισμός) και το παράδειγμα των προηγουμένων ώστε να ΜΗΝ το διακινδυνεύσει. Διότι σε αυτή την περίπτωση μπορεί να μην του βγουν τα ποσοστά και δεν θα έχει κλείσει ούτε διετία. Μετά ποιος γνωρίζει πώς θα εξελιχθούν οι καταστάσεις και εάν ποτέ βρεθεί στην ίδια θέση. Ως εκ τούτου, όπως και να έχει το ζήτημα και με όποια εξέλιξη σε κάθε τομέα ΔΕΝ θα προκηρύξει εκλογές έως την λήξη της τετραετίας. Έως τότε πολλά επίσης μπορεί να έχουν συμβεί.
Τα ίδια έγραφα και πέρυσι τον Μάϊο του 2020 όταν και πάλι είχε ακουστεί παρόμοιο εκλογικό σενάριο.
Αλλά τι νόημα έχουν τα εκλογικά σενάρια; Ποιος τα διοχετεύει στον τύπο και γιατί; Αυτό είναι άγνωστον. Από ανοησίες, οι οποίες λέγονται και εκλαμβάνονται ως “ειδήσεις” από ωτακουστές, από αντιπάλους στον ίδιο (ισχύει και αυτό) ή διαφορετικό χώρο, από την αντιπολίτευση γιατί νομίζει πώς θα πιέσει ή γιατί θα το ήθελε πολύ και εκτιμά πως θα κερδίσει έως… οτιδήποτε. Αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε όμως τις επιπτώσεις και αυτές δεν είναι καλές κυρίως για όσους ανήκουν στην εκάστοτε αντιπολίτευση, διότι τα προηγούμενα αφορούν κάθε κυβέρνηση και κάθε αντιπολίτευση. Και οι κυβερνητικοί ανησυχούν μήπως χάσουν τις θέσεις τους αλλά εάν δεν προκηρυχθούν εκλογές οι αντίπαλοι θα απογοητευθούν. Διότι η προσδοκία (κάθε προσδοκία) εάν δεν επαληθευθεί δημιουργεί πολύ μεγαλύτερη απογοήτευση από το εάν δεν υπήρχε και ο απογοητευμένος είναι πάντοτε πολύ ευκολότερος στόχος.
Θα υπενθυμίσω και πάλι και ελπίζω να μην γίνομαι κουραστικός, πως παρόμοια είχα προβλέψει και γράψει (ευτυχώς τα δημόσια γραπτά μένουν) και για τον προηγούμενο πρωθυπουργό, δηλαδή πως οι επόμενες εκλογές μετά από αυτές του 2015 θα γίνονταν στο τέλος της τετραετίας, το 2019, απλά δεν περίμενα το πρόωρο κατά κάτι μήνες.
Ρυθμίστε είτε υποστηρίζετε την κυβέρνηση είτε δεν την αντέχετε τα εσωτερικά σας ρολόγια καταλλήλως. Είναι προσφορότερο αυτό… προκειμένου να επιτύχετε σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως συνθηκών τους στόχους σας· εκτός εάν αυτοί εξαρτώνται από το ποιος είναι στην εξουσία.
Σημ. Δεν γνωρίζω εάν άξιζε τον κόπο και το χρόνο αυτό το άρθρο, διότι έχουμε πολύ σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούμε. Ωστόσο επειδή “κυκλοφορεί” αυτό ως θέμα θεώρησα πως έπρεπε να το σχολιάσω.
