Όταν προσπαθείς να κατανοήσεις μία κατάσταση και να προβλέψεις την πορεία του, διαπιστώνεις πως φαινομενικά ασήμαντες παρατηρήσεις έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία, από επίσημα στατιστικά στοιχεία και δείκτες. Ένας περίπατος σε μία πόλη μία συγκεκριμένη ημέρα, μπορεί να σου αποκαλύψει πολύ περισσότερα από οτιδήποτε άλλο.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι δείκτες, οι οποίοι είναι πολύ μεγαλύτερης εμβέλειας και δείχνουν τις παγκόσμιες τάσεις. Μερικοί είναι αρκετά προφανείς. Θα αναφέρω έναν:
Το ύψος των ουρανοξυστών.
Δε θα επεκταθώ όμως ούτε θα αναλύσω αυτόν τον δείκτη σε αυτό το άρθρο. Θα αναφερθώ σε κάποιον άλλον, ο οποίος αποτυπώνει τις τάσεις και την προσέγγιση της ανθρωπότητας σε οριακές συνθήκες. Αυτός δεν είναι άλλος από την… επιτάχυνση των αυτοκινήτων από στάση.
Για πάρα πολλούς ανθρώπους δεν έχει κάποιο ουσιαστικό νόημα. Για πάρα πολλούς όμως έχει. Ο δείκτης αυτός μετρά το χρόνο σε δευτερόλεπτα, τον οποίον χρειάζεται ένα αυτοκίνητο ξεκινώντας από στάση να φτάσει τα 100 χλμ την ώρα. Πριν από δεκαπέντε περίπου χρόνια τα 10 δευτερόλεπτα ήταν ένας πολύ καλός χρόνος, με τα πολύ ακριβά εξωτικά σπορ μοντέλα να πλησιάζουν τα 5,5 δευτερόλεπτα. Σε μία 15ετία μόλις, εάν αναφερθείτε στα 5,5 δευτερόλεπτα θα είσαστε “εκτός”. Εάν ο χρόνος δεν είναι κάτω από 4 δευτερόλεπτα δεν θα νοιώσετε ενθουσιασμένοι. Και εάν είναι και κάτω από 3, τότε θα είσαστε στην αιχμή ΄του ανταγωνισμού. 2,1 – 2,9 δευτερόλεπτα είναι ουσιαστικά ο στόχος των βιομηχανιών. Και ξαφνικά μία γνωστή επωνυμία ανακοινώνει πως θα είναι και κάτω από τα 2 δευτερόλεπτα. 1,9 για την ακρίβεια! Περίπου… πύραυλος!
Αλλά τι σημαίνει αυτό;
Πάρα πολλοί από εμάς εκστασιαζόμαστε με αυτές τις επιταχύνσεις. Το 1,9 όμως πόσα περιθώρια βελτίωσης έχει; Και για ποιο σκοπό; Η απάντηση στο δεύτερο είναι ουσιαστικά η απόδειξη πως μία αυτοκινητοβιομηχανία τεχνικά μπορεί να επιτύχει αυτά τα αποτελέσματα. Η απάντηση στο πρώτο είναι μόνο και μόνο στον ανταγωνισμό μεταξύ κατόχων (πανάκριβων αυτοκινήτων) προκειμένου να καλύπτεται η ματαιοδοξία του ό,τι ένας είναι περισσότερο γρήγορος από κάποιον άλλον. Και δεν είναι ούτε καν ο ίδιος γρήγορος, το αυτοκίνητό του είναι. Αλλά προφανώς έχει τεράστια σημασία.
Το 1,9 δευτερόλεπτο για να γίνει 1,8 χρειάζεται τεράστιους πόρους. Το κάθε λιγότερο δέκατο του δευτερολέπτου μεταφράζεται σε τεράστια δαπάνη οικονομική και ανθρώπινων προσπαθειών. Είναι εκθετική η καμπύλη.
Δεν συνεχίζω με περισσότερες λεπτομέρειες, σίγουρα σε… 0 δευτερόλεπτα ΔΕΝ είναι με φυσικό τρόπο δυνατόν, ούτε πάντα το ανθρώπινο σώμα μπορεί να αντέξει αυτές τις καταπονήσεις. Σκεφτείτε πως στην άρση βαρών το όριο τίθεται από το όριο θραύσης του σκελετού του ανθρώπου. Εκτός εάν αντικατασταθεί ο σκελετός με χάλυβα υψηλής αντοχής, οπότε θα αναφερόμαστε μάλλον σε ρομπότ.
Εν κατακλείδι. Ο αγώνας δρόμου του δείκτη επιτάχυνσης οδηγείται στα όριά του (μαζί και η ματαιοδοξία) και όταν κάτι πλησιάζει στα όρια αρχίζουν να ισχύουν άλλοι νόμοι. Απειροελάχιστες μεταβολές προκαλούν τεράστιες αντιδράσεις. Και αρκεί ένα πέταγμα μιας πεταλούδας (το γνωστό παράδειγμα του χάους) προκειμένου να διαταραχθούν τα συστήματα.
Παρατηρείτε λοιπόν την εξέλιξη και… επιταχύνετε τις προβλέψεις σας!
