Η Αιτωλοακαρνανία είναι κάπως περίεργη περιοχή. Έχει μεγάλη διαφορά όσον αφορά τη φυσική της ομορφιά από την Πελοπόννησο αν και τους χωρίζει μόνο μία στενή λωρίδα θάλασσας. Επειδή η μεγάλη πόλη της Δυτικής Ελλάδας είναι η Πάτρα απορροφά κατά μία έννοια την ενεργητικότητα μίας πανάρχαιας και πάμπλουτης περιοχής.
Η γέφυρα ευνόησε σε έναν πολύ μικρό βαθμό την ένωση και ούτε έγινε αυτό, το οποίο φανταζόμαστε πριν την κατασκευή της. Δε γνωρίζω Αχαιούς, οι οποίοι να αποφασίζουν να την εντάξουν στους σχεδιασμούς τους. Συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Το αντίτιμο εν τω μεταξύ είναι πολύ υψηλό για καθημερινές μετακινήσεις, όσο και εάν αυτό “δικαιολογείται” ( από τη φύση του έργου.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να σκεφτείτε για μια στιγμή (σαν όνειρο, σαν ψέμμα), πώς θα λειτουργούσατε εάν ΔΕΝ υπήρχαν διόδια πουθενά ή ήταν έστω αμελητέα και εάν η τιμή της βενζίνης ήταν 10-20 λεπτά το λίτρο, ενώ τα αυτοκίνητα δεν βαρύνονταν με όλους αυτούς τους γελοίους φόρους και τα τέλη.
Think of it!
Σε 5 το πολύ χρόνια (αυθαιρετώ τώρα, δεν προκύπτει από κάποια μελέτη) το όφελος από την κινητικότητα των πολιτών θα ήταν κατά τη γνώμη μου υπερ-πολλαπλάσιο από τα προηγούμενα παν-βλακώδη έσοδα (βεβαίως και οι πολίτες να ήθελαν να… κινηθούν και όχι να τα περιμένουν όλα από το… Κράτος) -ωχ! τι κακή λέξη έγραψα!- Πιπέρι!
Σας φαίνεται παράλογο; Χμ… Κι όμως υπάρχουν χώρες, όπου συμβαίνει -ή μάλλον συνέβαινε στο παρελθόν πολύ περισσότερο- αυτό και μάλιστα τυχαίνει μία να είναι και η ισχυρότερη όλων. Και θα σας υπενθυμίσω πως αυτή η μία “γεννήθηκε” επειδή κάποιοι στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού επέβαλλαν παράλογους φόρους στο τσαγάκι…
Ας μην όμως μετατρέπω τις μυρωδιές και τους φυσικούς ήχους του… φωτός σε πολιτική. Χαρείτε μία πέτρα στο φυσικό της περιβάλλον, προτού οι “κακοί” (the bad guys) την κομματιάσουν και την μετατρέψουν σε κτίσμα και απολαύστε τα δώρα της φύσης χωρίς φόρους!