Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Ο Mr. Big Short, η Μεγάλη Ύφεση και μια… Προφητεία!

Όσες και όσοι έχετε παρακολουθήσει την κιν/κή ταινία του 2015 “Το Μεγάλο Σορτάρισμα” (The Big Short) θα θυμόσαστε τον απολαυστικό Μάικλ Μπέρι να προβλέπει το μεγάλο κραχ του 2008 με τα υπερτιμημένα ακίνητα, να στοιχηματίζει εναντίον όλων και αφού δέχεται όλη την καχυποψία και ειρωνική συμπεριφορά –κοινώς bulling-  (μαζί και αγωγές) στο τέλος κερδίζει περιουσίες (αυτός αλλά και οι άπιστοι πελάτες του).

Δεν ήταν ο μόνος, ο οποίος “έβλεπε”. Και άλλοι είδαν και παρουσιάζονται και αυτοί στην εξαιρετικά διδακτική αυτή ταινία και ιστορία.

Το πρόβλημα με τις προβλέψεις είναι πως εάν δεν συμβαδίζουν με την γενική αίσθηση δεν καθίστανται πιστευτές. Οι… Προφήτες λοιπόν αντιμετωπίζουν ένα τεράστιο ζήτημα (ρωτήστε με, κάτι γνωρίζω)! Αυτό πολλές φορές σε αναγκάζει να παραμένεις σιωπηλός. Προτιμάς να ΜΗΝ το εκφράσεις παρά να υποστείς όλα τα προηγούμενα (ειρωνείες κλπ).

Αλλά στην περίπτωση τουλάχιστον του Μπέρι ο οργανισμός του το “σήκωνε” και δεν δίστασε να τολμήσει το τότε αδιανόητο. Τώρα διαβάζω πως και πάλι προβλέπει τα… χειρότερα και εκτιμά πως δεν πρόκειται για μία απλή ύφεση εντοπισμένη στα ακίνητα. Θα αφορά ΟΛΑ!

Και τώρα το μεγάλο ερώτημα: εάν έχεις προβλέψει (προσοχή, άλλο πρόβλεψη άλλο προφητεία), συνεχίζω, εάν έχεις προβλέψει ορθά, όπως ο Μπέρι, ο οποίος ποτέ δεν ισχυρίστηκε πως ήταν Προφήτης, την προηγούμενη ύφεση όσο ελάχιστοι, πόσο πιθανό είναι να έχεις προβλέψει και την επόμενη;

Αυτό είναι ένα πραγματικά πολύ δύσκολο ερώτημα. Η άποψή μου είναι πως δεν έχει απολύτως καμία σχέση και δεν παρέχει επίσης καμία εγγύηση μία επιτυχημένη πρόβλεψη του παρελθόντος με μία εκτίμηση του μέλλοντος. Οι προφητείες βέβαια διαφέρουν, διότι εκεί δεν σκέφτεσαι ο ίδιος, οι προφητείες “εμφυτεύονται” στο νου και δεν χωρά και καμία απόδειξη περί αυτού.

Προσωπικά αν και ΔΕΝ πρόβλεψα όχι το 2008, ούτε το… 0008 και επιπλέον υπέστην –και υφίσταμαι-  ως τιμωρία αυτή την απρονοησία μου (διότι τότε σκεφτόμουν άλλα, αφού το προσωπικό μου κραχ είχε ήδη αρχίσει από τον Οκτώβριο του 2005), τώρα δεν μπορώ να ισχυριστώ πως “κάτι” προβλέπω, διότι απλούστατα και να υποθέσουμε πως μπορώ, ΔΕΝ θέλω! Αυτό θα σας συνιστούσα και θα προσπαθήσω να σας το αποδείξω.

Εάν ευρεθείς στη μέση του ωκεανού νύχτα και με σφοδρή καταιγίδα γνωρίζεις σίγουρα δύο πράγματα: πως θα… ξημερώσει και πως κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα η καταιγίδα θα κοπάσει. Δεν γνωρίζεις όμως εάν σε… προσέξει κάποιος καρχαρίας, δεν γνωρίζεις εάν θα χτυπήσεις σε κάποιο χαμένο κοντέινερ, το οποίο επιπλέει, δεν γνωρίζεις εάν ένα περαστικό πλοίο σε χτυπήσει. Σημασία έχει να παραμείνεις ζωντανός.

Βέβαια η κόπωση μπορεί να είναι τόσο μεγάλη, ώστε μόλις ανατείλει ο ήλιος και κοπάσει η καταιγίδα να εγκαταλείψεις. Ή και εάν ακόμα είσαι με τις δυνάμεις σου ακμαίες ενδέχεται να παραμείνεις πολύ μεγάλο διάστημα στο υγρό στοιχείο και να χαθείς. Ή ακόμα να δεις στον ορίζοντα ένα νησί, να κολυμπήσεις και μόλις φτάσεις εκεί να σε περιμένουν… κανίβαλοι!

Τι θέλω να εκφράσω λοιπόν;

Τα πράγματα δύνανται να λάβουν οποιαδήποτε μορφή και κάθε εξέλιξη έχει τις πιθανότητες της. Κάνε εκείνο, το οποίο ΕΣΥ πιστεύεις και είσαι ικανός και εμπιστεύσου τη διαδικασία. Προσωπικά επενδύω στο πώς θα μπορώ να επιπλέω επάνω στα κύματα και ελάχιστα με απασχολεί το πού θα με οδηγήσουν. Διότι όποτε σκεφτόμουν με αυτόν τον τρόπο βρέθηκα αλλού γι΄ αλλού!

Συμπέρασμα: μου είναι εντελώς αδιάφορο τι θα συμβεί και δεν πρόκειται να προβώ σε καμία πρόβλεψη. Με ενδιαφέρει όμως πάρα πολύ να… “συντονίζομαι” με οτιδήποτε συμβαίνει. Και αυτή εκτιμώ πως είναι η καλύτερη προφητεία.

Ο Προφήτης αυτή τη φορά ΔΕΝ προφήτευσε ακριβώς
(Προφητεία #98 της 26-05-2022)

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)