Στο θαυμάσιο από πλευράς πληροφοριών βιβλίο “Χρονικό της Σκλαβωμένης Αθήνας”, το οποίο γράφτηκε το 1841 από τον Παναγή Σκουζέ (πρόγονο της γνωστής οικογενείας, εξ΄ ου και ο λόφος Σκουζέ) αντιγράφω επακριβώς:
(Επιμέλεια Γ. Βαλέτα, ΑΘΗΝΑ 1948, ΕΚΔΟΣΗ «Α.ΚΟΛΟΛΟΥ»)
“Την αυτήν χρονιάν, ήρθε το θανατικό, η πανώλης, εις τα 1788. Άρχισαν και επόθαιναν έξη, πέντε, τρεις την ημέρα. Εσκόρπισεν η πόλις. Οι τούρκοι μόνον έμειναν. Δεν την εφοβόντουσαν, κατά τη θρησκεία τους, λέγοντας, όπου και αν πάνε, θα τους εύρει ο θάνατος, <αν> είναι γραφτό…”
(Δεν τήρησα, τόνους και πνεύματα του αρχικού κειμένου).
Υψηλής εφαρμογής στωική φιλοσοφία από τους Τούρκους ή απλά ανευθυνότητα για τη ζωή;
