Σκεφτείτε πως είσαστε ένα μικρό ή μεσαίο ψαράκι ή έστω χταποδάκι σε έναν ωραίο ύφαλο στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού. Ο ύφαλος είναι μεγάλος και αρκετά πλούσιος σε τροφή και ευκαιρίες. Δε λέω υπάρχουν και άλλοι περισσότερο πλούσιοι ύφαλοι, αλλά εσείς σε αυτόν γεννηθήκατε, τι να κάνουμε τώρα;
Λίγα μίλια παραπέρα ένα πετρελαιοφόρο χτύπησε κάποιον άλλον ξένο ύφαλο και το πετρέλαιο άρχισε να ρυπαίνει και τον δικό σας. Απόρροια τούτου ήταν πως ο ύφαλος έπαψε να είναι τόσο άφθονος. Αντιθέτως! Η τροφή άρχισε να σπανίζει.
Τότε εμφανίστηκαν τα λεγόμενα πετρελαιόψαρα. Αυτά ζουν κυρίως από το πετρέλαιο, το οποίο χύνεται στη θάλασσα. Το κακό όμως είναι πως αποκτούν μία τεράστια όρεξη, όταν συμβαίνει αυτό και τρώνε και άλλα ψάρια, μαρίδες, γαρίδες ακόμα και τον ίδιο τον ύφαλο! Και όχι μόνο αυτό, επειδή το πετρέλαιο δεν είναι και το πλέον άφθονο στον ωκεανό, πανικοβάλλονται, διότι πιστεύουν πως εάν δεν τα φάνε όλα τώρα θα πεθάνουν της… πείνας!
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Τα ψαράκια του υφάλου πανικοβάλλονται ΚΑΙ αυτά, όχι όμως για το πώς θα παχύνουν και θα χορτάσουν, αλλά πώς θα επιβιώσουν! Και αρχίζουν να κάνουν κάθε είδους ανοησίες (να μην γράψω μία άλλη καλύτερη λέξη).
Στις ράχες των πετρελαιόψαρων διαβιούν παρασιτικά και τα γλυφτόψαρα (λέγονται και παπαγαλόψαρα ή βλαμμενόψαρα). Αυτά είναι ειδικά στο να πείθουν όλα τα υπόλοιπα πως το πετρέλαιο ΔΕΝ υπάρχει, πως τα ψάρια του υφάλου είναι ανίκανα και γι ΄αυτό δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν και πως το καλύτερο, το οποίο έχουν να κάνουν είναι να αφεθούν να φαγωθούν από τα πετρελαιόψαρα! Τα γλυφτόψαρα παρεμπιπτόντως διακρίνοντα για την μεγάλη διάρκεια της ζωής τους. Όλα τα υπόλοιπα να πεθάνουν, γλυφτόψαρα, έστω και ένα ζευγάρι, θα επιβιώσουν.
Μόλις σας περιέγραψα τις σημερινές κοινωνίες και γιατί όχι και της Ελλάδος.
Τα πετρελαιόψαρα εν τω μεταξύ δεν είναι τόσο ισχυρά, όσο νομίζουν τα άλλα μικρά εύπιστα ψαράκια. Κάθε άλλο! Αλλά τα γλυφτόψαρα πείθουν τους πάντες πως αυτό δεν ισχύει. Και ο νεο-Μεσαίωνας ανατέλλει.
Τα πετρελαιόψαρα και γλυφτόψαρα δεν έχουν πολιτική χροιά. Είναι εκεί όπου τα πηγαίνει το ρεύμα. Τούτο, διότι κατάγονται από το γένος των ερπετοειδών του είδους χαμαιλέοντα. Όποιο το περιβάλλον και το χρώμα τους.
Και επειδή κάθε ημέρα ακούω πολύ πόνο και κλάμα και η αγορά έξω στενάζει, ενώ από τις ειδήσεις των συναλλαγών και επιχειρηματικών κινήσεων εκατομμυρίων ευρώ, οι οποίες προβάλλονται με τρόπο εντελώς φυσιολογικό, δημιουργούνται κάποιες ενδιαφέρουσες προκαταλήψεις, επισημαίνω παρακάτω τι ΔΕΝ ισχύει:
- ‘Ο,τι ΕΣΥ είσαι υπεύθυνος για όλα! Προφανώς είσαι υπεύθυνος για τις πράξεις σου, όχι όμως και για την πετρελαιοκηλίδα, η οποία σκέπασε τον ύφαλό σου· και όντως η αφροσύνη πάντα καλά κρατεί, αλλά έως την κηλίδα υπάρχει απόσταση. Εάν τώρα ασχολείσαι με το εάν το πετρελαιοφόρο έπεσε μόνο του από στραβό καπετάνιο στον ύφαλο ή το έριξε ο πλοιοκτήτης για να εισπράξει την ασφάλεια χάνεις το χρόνο σου. Όποια η αιτία το πετρέλαιο είναι στον ύφαλό σου και σε πνίγει. ΑΥΤΟ είναι το πρόβλημά σου ΤΩΡΑ και πρωτίστως.
- Μην υποβιβάζεις τον αστακό σε μαρίδα για να νοιώσεις καλύτερα. Δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο. Θα τον χρειαστείς κάποια στιγμή και θα το “παίζει” μαρίδα λόγω της υποτίμησης του. Η ζωή δεν είναι δίκαιη, πουθενά δεν το γράφει αυτό, τουλάχιστον με τα ανθρώπινα δεδομένα.
- Ό,τι τα πετρελαιόψαρα είναι το… μέλλον! Στον πόλεμο λέγεται πως καλός στρατιώτης είναι ο ζωντανός μάχιμος και όχι ο νεκρός ήρωας. Στόχος σου είναι ξεκάθαρα η επιβίωση με το μυαλό σου σωστό και ποτέ δεν γνωρίζεις πώς μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα. Εάν τώρα κινείσαι υπό καθεστώς πανικού και συνθηκών και όχι στόχου έχεις απλά… τελειώσει. Τα πετρελαιόψαρα αφού δεν αφήσουν τίποτα θα εύρουν άλλον ύφαλο και θα επανα-επιδράμουν, αλλά δεν θα υπάρχεις να το δεις ΕΣΥ (και ούτε το λάθος σου θα καταλάβεις).
- Δεν κάνεις οικονομία στους πόρους σου λόγω μιζέριας, αλλά εφαρμόζεις συνετή πολιτική περιορισμού και αλλαγής συνηθειών με συγκεκριμένο στόχο. Αλλά ΜΗΝ ξεχνάς και τις μαρίδες να τις φροντίζεις και αυτές, ας πεινάς λίγο περισσότερο, διότι μετά δεν θα υπάρχει κανένας άλλος για τροφή για τα αδηφάγα πετρελαιόψαρα, παρά μόνον εσύ! Τα πετρελαιόψαρα είναι άπληστα και τα θέλουν ΟΛΑ από εσένα: ΜΗΝ τους τα δώσεις. Προέχει να κρατηθείς δυνατός στο πνεύμα.
- Μόλις εισχωρήσει το μίσος και ο φθόνος μέσα σου, τα πετρελαιόψαρα πίνουν ψαρο-σαμπάνιες στο όνομά σου! Θρέφεις την επόμενη δουλεία σου. Η καθαρή σκέψη δεν έχει συναισθήματα.
- Ο παραδίπλα, πλουσιότερος –όπως νομίζεις ύφαλος- δεν είναι σε καλύτερη μοίρα. Δεν αλλάζεις ύφαλο, νοοτροπία αλλάζεις.
Μετά τα προηγούμενα μία… αστακομακαρονάδα εκτιμώ πως θα είναι ό,τι καλύτερο! Εάν μπορείς να την παραγγείλεις είσαι ήδη από τους τυχερούς προνομιούχους (και ίσως δεν το έχεις κατανοήσει). Αλλά μην “ανησυχείς” τα πετρελαιόψαρα το έχουν ήδη!
