Διαβάζω ωραία και ενδιαφέροντα άρθρα από ανθρώπους με μεγάλη μόρφωση στις ελάχιστες εναπομείνασες ενημερωτικές ιστοσελίδες. Δεν τίθεται κανένα ζήτημα όσον αφορά το σκεπτικό και την επιχειρηματολογία τους. Και προφανώς εάν κάποια/ος έχει διαφορετική άποψη ή εκτίμηση θα διευρύνει σίγουρα τον ορίζοντα της σκέψης του.
Πού -κατά μία έννοια- “πάσχουν”;
Στο ό,τι αναλύουν το… παρελθόν ή έστω το παρόν. Το γράφω αυτό, διότι όταν ανοίγεις να διαβάσεις μία εφημερίδα έχεις εμπρός σου την εικόνα του παρελθόντος. Τα γεγονότα ΗΔΗ έγιναν και μετατρέπονται σε ειδήσεις, ενώ η αρθρογραφία αναλύει άλλα εν εξελίξει.
Αυτό ναι μεν είναι λογικό αλλά χάνεις τη μύτη της βελόνας. Η αρθρογραφία πρέπει να ερεθίζει τη φαντασία σου και να σου παρέχει λαβές για το μέλλον. Ωραίες οι αναλύσεις για του τι και πως και γιατί έγινε ή γίνεται κάτι, αλλά θα ήταν πολύ καλύτερα εάν πολύ νωρίτερα είχε προβλεφθεί κάπως αυτό το κάτι. Και δεν χρειάζεται να είναι συγκεκριμένο, αυτό είναι ανόητο. Αλλά την ιδέα του μελλοντικού γεγονότος μπορείς αρκετές φορές να υποψιάζεσαι.
Να προετοιμάζεσαι και για αυτό το ενδεχόμενο ή να το έχεις κάπως προβλέψει. Διότι ναι μεν το μέλλον είναι εντελώς αβέβαιο και απροσδιόριστο αλλά καμιά φορά σε φιλοδωρεί με σπέρματα αληθείας από έναν άλλον χρόνο.
Αυτά κάπως σαν ένα γενικό σχόλιο. Παρεμπιπτόντως αυτός ήταν και ο λόγος της ενότητας των προφητειών.
