Ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα μυστικά κατά τη γνώμη μου αποτελεί η τέχνη της ταχυδακτυλουργίας. Μερικά νούμερα είναι τόσο εκπληκτικά, ώστε να αναρωτιέσαι μήπως οι ταχυδακτυλουργοί διαθέτουν μεταφυσικές δυνάμεις. Αυτό όμως ποτέ δεν με έπειθε, διότι εάν όντως διέθεταν δεν θα χρειάζονταν να εκτελούν παραστάσεις για το κοινό.
Το ότι μερικοί είναι εξαιρετικά επιτυχημένοι παρουσιαστές (illusionists είναι η πολύ όμορφη Αγγλική λέξη) δεν σημαίνει πως είναι και πραγματικοί… μάγοι! Κάθε άλλο!
Οπότε δεν φοβήθηκα να αναζητήσω παντού στοιχεία. Κι επειδή διαθέτω τύχη βρέθηκαν κάπου στο εξωτερικό σημειώσεις περίπου 1100 σελίδων με όλα τα μαγικά (σκίτσα, επεξηγήσεις κλπ).
Άφθονη τύχη διαθέτω αλλά καθόλου χρήματα και το ποσόν, το οποίο μου ζητήθηκε ήταν έξω από κάθε σκέψη. Αλλά όπως έχω γράψει και στο παρελθόν τα βιβλία δεν με ενδιαφέρουν ως αντικείμενα αλλά ως περιεχόμενο (εντάξει με ενδιαφέρουν και ως αντικείμενα, αλλά όχι σε λατρευτικό επίπεδο) και έπεισα τους φίλους μου να μου στείλουν φωτοτυπία των σημειώσεων (δωρεάν) και όχι προφανώς το αυθεντικό υλικό. Οι έμποροι εστιάζουν στο αντικείμενο και όχι στο περιεχόμενο γι’ αυτό και κερδίζουν.
Και με αυτόν τον περίεργο τρόπο λοιπόν περιήλθαν στα χέρια μου, ας πούμε όλα τα μυστικά των ταχυδακτυλουργών!
Όλα; Όχι!
Πάρα πολλά από τα κλασσικά νούμερα ναι, διότι οι σημειώσεις είναι παλιές αλλά κάποια νεώτερα, όπως τα εντυπωσιακά του David Copperfield (David Seth Kotkin) δεν περιλαμβάνονται. Ο τελευταίος μάλιστα πολύ πρόσφατα (τέλη Απριλίου του 2018) αναγκάστηκε από Δικαστήριο των Η.Π.Α. να αποκαλύψει το Νούμερο 13 -νομίζω- κατόπιν μηνύσεως ενός εκ των συμμετεχόντων του κοινού. Στην εκτέλεση μιάς υποτιθέμενης εξαφάνισης – μεταφοράς ένας θεατής – τουρίστας τσακίστηκε και μετά απαιτούσε αποζημίωση από τον ταχυδακτυλουργό! (Μου φαίνεται ανήθικο αυτό).
Τι κάνεις όμως όταν βρεθείς με μία “καυτή πατάτα”, όπως συνηθίζεται να λέγεται; Και μάλιστα μία “πατάτα”, η οποία δεν τρώγεται. Διότι με την ταχυδακτυλουργία δεν σκοπεύω ποτέ μου να ασχοληθώ αλλά ούτε και να καταστρέψω την μαγεία από τα μάτια των ανθρώπων;
Ξεφύλλισα τις σημειώσεις είδα πως είχε όλα όσα θα ήθελα να μάθω, αλλά δεν διάβασα ούτε γραμμή. Γνώριζα πλέον ότι μπορώ να γνωρίζω, αλλά δεν ήθελα να μάθω!
Και φυσικά επειδή η περιέργεια σκότωσε την γάτα σκέφτηκα πως δεν θα ήθελα ούτε καν να τις έχω, διότι κάποια στιγμή θα ήθελα να τις διαβάσω. Αλλά ούτε ήθελα και να τις χάσω.
Αυτή είναι μία πολύ απόκοσμη αίσθηση.
Η γνώση του να γνωρίζεις ότι μπορείς να μάθεις (έχεις την απάντηση σε έναν σφραγισμένο φάκελο) αλλά δεν θέλεις να μάθεις (έχεις το φάκελο αλλά δεν θέλεις να τον ανοίξεις) είναι κάτι ανεξήγητο αλλά ταυτόχρονα και συναρπαστικό.
Σκεφτείτε εάν άλλος φάκελος περιλαμβάνει και άλλα θέματα εκτός των προηγουμένων.
ΑΥΤΟ ακριβώς είναι για εμένα Ταχυδακτυλουργία
