Ένα θαυμάσιο δείγμα αρχιτεκτονικής κτιρίου μικτής χρήσης σε ορεινό κεφαλοχώρι της Αρκαδίας (συγκεκριμένα στην Κοντοβάζαινα). Το ισόγειο με τις κλασσικές πόρτες (βλέπετε πως τα πολύ μεγάλα ανοίγματα δεν ήταν διαδεδομένα και τούτο λόγω της χρήσης του συγκεκριμένου υλικού δόμησης –πέτρα-, αλλά και του έντονου ηλίου).
Η κληματαριά μακράν η καλύτερη επιλογή σκίασης. Απολύτως οικολογική σχεδίαση.
Στο ανώγειο η κατοικία του ιδιοκτήτη.
Πλήρης συμμετρία και αρχοντιά. Κάποιες παρεμβάσεις στα υπέρθυρα από beton ενώ δεν είναι αντίστοιχες με το χτίσιμο της πέτρα είναι ουσιαστικά απαρατήρητες. Βλέπετε λοιπόν, πως και το αταίριαστο γίνεται ταιριαστό όταν η συνολική εικόνα από μόνη της εντυπωσιάζει.
Για υπόγεια ούτε λόγος να γίνεται. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να τα κατασκευάσουν καθόλου εύκολα, σε άγρια πετρώδη εδάφη, αλλά και ποιος ο λόγος να κινείσαι κάτω από το έδαφος;
Όλα τα κεφαλοχώρια διαθέτουν ανάλογης μορφής και μεγέθους κτίσματα.
