Με τα 2 εναπομείναντα σου ευρώ (τα άλλα σου τα έχουν πάρει οι τράπεζες κλπ) αγοράζεις από το φούρνο 5 κιλά αλεύρι για την οικογένειά σου. Στο δρόμο από τη στενοχώρια σου, σου σκίζεται η σακούλα σε έναν φράχτη. Χάνονται τα τρία κιλά. Δεν θα κάνεις κάτι να προφυλάξεις τα άλλα δύο; Θα τα πετάξεις και αυτά επειδή ήσουν τόσο άτυχος και σου χύθηκαν τα 3 κιλά, τα οποία αγόρασες με τα τελευταία σου 2 ευρώ;
Παιδιά προσέξτε. Μπορεί να πιστεύετε ό,τι θέλετε για τον ιό αυτόν. Μπορεί να θεωρείτε ότι είναι fake ή είναι άλλο ένα μέσον κατατρομοκράτησης (πείτε το κανάλι MEGA) όπως με τα μνημόνια ή οτιδήποτε άλλο. Δεν με απασχολεί.
Οι υστερίες και ο πανικός είναι ό,τι χειρότερο και φαίνεται πόσο εύκολα κατευθύνονται οι άνθρωποι σε αγελαίες και ηλίθιες συμπεριφορές και προφανώς ποτέ δεν ενέκρινα και έχω γράψει εξ΄ άλλου και για αυτό σε προηγούμενη πρόσφατη μου ανάρτηση.
Τα μέτρα μπορεί να ακούγονται γελοία ή αναποτελεσματικά ή παράλογα, αφού είναι αδύνατον να περιορίσει κάποιος την ανθρώπινη διεπαφή. Τα σχολεία κλείνουν, οι εκκλησίες δεν κλείνουν, η ιχνηλάτηση είναι κάτι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί σε πολλές περιπτώσεις αν και όχι όλες. Πείτε και πιστεύετε ό,τι θέλετε.
Και εν τέλει ο κορωναϊός ας πούμε ό,τι είναι ένα αστείο κρυολόγημα για το οποίο γίνεται ένας σχεδιασμένος πανικός με στόχο πάλι τους πολλούς. Θα μπορούσε να ήταν ένας πόλεμος για το καπρίτσιο ενός σαχλού αυτοκράτορα γιατί δεν του “κάθισε” η βασίλισσα της γειτονικής χώρας και να σκοτωθούν και να μείνουν ανάπηροι γι΄ αυτό το λόγο εκατομμύρια άνθρωποι. Για ένα καπρίτσιο (να μη γράψω τίποτα χειρότερο).
Και γιατί τα ίδια μέτρα να μην ισχύουν και για την γρίπη και κάθε άλλη ασθένεια μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος;
Δεν είμαι ιατρός και δεν γνωρίζω να σας απαντήσω. Φαίνεται ωστόσο πως είναι ένας ιός, ο οποίος μεταδίδεται πολύ εύκολα και ενδέχεται να επηρεάσει κάποιες ομάδες ανθρώπων, οι οποίες ούτως ή άλλως είναι ευπαθείς, όπως και σε άλλες μορφές ασθενειών. Και μπορεί να ανήκει σε αυτές και να μην γνωρίζετε εσείς τίποτα ο γονέας σας ή το παιδί σας (θυμηθείτε επηρεάζει διαβητικούς και νεφροπαθείς και υπάρχουν και νέοι άνθρωποι εδώ). Και μπορεί εξ΄ αιτίας όλων των προηγουμένων να ΜΗΝ συμβεί κάτι και να σωθεί έστω ένας άνθρωπος, ο οποίος βγαίνοντας από το σπίτι του μπορεί να παραπατήσει και να σπάσει το κεφάλι του (σύμφωνοι και εδώ) ή ακόμα να μην προσέξει διασχίζοντας το δρόμο και ένα αυτοκίνητο να του κόψει άδικα το νήμα της ζωής του.
Μην ενδίδετε σε μηδενιστικές λογικές. Μάθετε να εκτιμάτε το “κάτι” από το “τίποτα”. Και υπάρχει τεράστια και ανατρεπτική διαφορά σε κάθε τι στη ζωή μας από την ύπαρξη ή μη αυτής της ελάχιστης ποσότητας του “κάτι” από το “τίποτα”.
Αυτά. Άποψή μου.
Διαβάστε και ένα σχετικό μου άρθρο από τον Οκτώβριο του 2015:
Δεν τα πιστεύω από… σήμερα όλα όσα γράφω!
Σημ. Σκεπτόμενος αυτό το άρθρο ξέχασα για λίγο το φλυτζάνι με το γάλα στο φούρνο μικροκυμάτων και προφανώς έσκασε και χύθηκε το μισό και παραπάνω και ήταν και το τελευταίο. Δε σημαίνει πως δεν ήπια τον καφέ μου με τον ελάχιστο, ο οποίος και απέμεινε· και ήταν και πολύ καλός, διότι ήταν και συμπυκνωμένος.
