Ο “Μαύρος Κύκνος”

Ο “Μαύρος Κύκνος” ήταν το όνομα μίας βίλας ενός δισεκατομμυριούχου εμπόρου στην προεπαναστατική Ρωσία, όπου νεαρά φτωχά αντρόγυνα πληρώνονταν αδρά προκειμένου να προσφέρουν “δυνατές συγκινήσεις” σε “ολόκληρη τη Μόσχα”…

Την ίδια περίοδο ωστόσο λειτουργούσε και η “Λέσχη της Αυτοκτονίας”, όπου παιζόταν η Ρωσική ρουλέτα…

Τα θυμήθηκα αυτά με αφορμή διάφορες σκέψεις… προ-επαναστατικού τύπου αφ’ ενός και αφ’ ετέρου επειδή έχω ιδιαίτερη έφεση στις… επικίνδυνες επαναστάσεις…

Αλλά μετά θυμήθηκα και την ιστορία ενός παραστρατημένου γιού πλουσίας οικογενείας, ο οποίος δολοφόνησε τη γυναίκα του, η οποία είχε καταντήσει πόρνη στο cabaret Γιαρ…

Ο Πραζόλοφ (διότι αυτό ήταν το όνομά του) ήταν και προαγωγός εκτός από δολοφόνος της γυναίκας του…

Σε μία κοινωνία σε παρακμή, η οποία αντικαταστάθηκε από μία άλλη κοινωνία, καθόλου καλύτερη μου έμεινε η φράση του Γκαίτε με την οποία ο (προφανώς πολύ ικανός) δικηγόρος του Πραζόλοφ τον αθώωσε:

“Ποτέ δεν άκουσα να μιλάνε για ένα έγκλημα, όσο αποκρουστικό κι αν είναι, χωρίς να νοιώσω πως είμαι ικανός να το διαπράξω”…

Κλείνω λοιπόν την αποψινή βραδιά μας με το υπέροχο τραγούδι των Burt Bacharach και Hal David από την θαυμάσια φωνή του Isaac Hayes “Close to you” με την σοβαρή υπενθύμιση, πως όλα είναι “πολύ κοντά μας” και πως η προηγούμενη φράση του Γκαίτε είναι μία επικίνδυνη φράση επίσης “πολύ κοντά μας”…