Δεν έχει γίνει καθόλου αντιληπτό (γι΄ αυτό γράφω και το άρθρο) πως ο κορωνοϊός είναι εκτός από ιός και ένα εντελώς νέο παγκόσμιο νόμισα. Ένα νόμισμα, το οποίο εισήλθε από μόνο του στην παγκόσμια (το τονίζω) οικονομία και προκαλεί κατακλυσμιαίες μεταβολές. Έχει και ιδιότητες, κάπως παράξενες, αλλά υπαρκτές:
Κατ΄ αρχήν είναι ένα νόμισμα, το οποίο κανείς δεν θέλει να έχει στην κατοχή του. Ούτε και να το … αποταμιεύσει. Μάλιστα το ακριβώς αντίθετο.
Είναι νόμισμα, το οποίο επιλέγει το ίδιο τον κάτοχό του.
Είναι χρονο-νόμισμα, διότι η αξία του είναι τόσο μεγάλη, ώστε μπορεί να παγώνει το χρόνο, (εμπεριέχει εγγενώς την αξία του σε βάθος χρόνου, όπως κανένα άλλο νόμισμα). Επιπλέον επέβαλε σε έναν βαθμό την επαναφορά μίας παγκόσμιας ισότητας, την οποίαν συνήθως ξεχνάμε ή αγνοούμε, πως ΟΛΟΙ διαθέτουμε εκ της φύσεως… 24 ώρες!
Είναι νόμισμα, διότι επιβάλει τη θέληση του σε παγκόσμιο επίπεδο και σε κάθε κυβέρνηση. Και το απαιτεί αυτό με κόστος ανθρώπινες ζωές.
Είναι άυλο και στα πρότυπα των άλλων ανύπαρκτων (αλλά υπαρκτών στις συνέπειες) νομισμάτων και τέλος αν και… τοξικό (και αυτό) ωστόσο, είναι διαθέσιμο σε όλους!
Είναι λοιπόν ένα παγκόσμιο νόμισμα διαθέσιμο στον κάθε έναν. Και ορίζει μάλιστα και τα οικονομικά μεγέθη εντελώς διαφορετικά. Θεωρητικό μεν αλλά ουσιαστικό παράδειγμα είναι η αξία της ώρας. Πριν καταναλωνόταν, τώρα αποταμιεύεται. Άρα η ώρα πλέον αποκτά οικονομική αξία για έναν, ο οποίος έχει πώς να την αξιοποιήσει (η φιλοσοφική εκδοχή με όρους οικονομικής σκέψης του παρελθόντος).
Τέλος, επειδή είναι εντελώς καινούργια νομισματική μονάδα, κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς πώς να την αξιοποιήσει (και επενδύσει). Θα το παρομοίαζα ακόμα και ως μία ανακάλυψη νέου Κόσμου (λχ της Αμερικής), η οποία όμως ήλθε στον κάθε έναν, αντί να συμβεί το αντίθετο. Άρα έχεις το πλεονέκτημα εδώ, αφού πλέον είναι όλοι στην ίδια γραμμή αφετηρίας.
Πού θα ήθελα να καταλήξω;
Πώς, κατά τη γνώμη μου (και εάν δεν μας επισκεφθεί προσωπικά) εισαγάγει μία νέα μορφή οικονομικών, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με τις δικές της μεθόδους και όχι με τις υφιστάμενες, οι οποίες είναι –και θα αποδειχθούν- εντελώς ανεπαρκείς. Και όποιες ρυθμίσεις ή παρεμβάσεις δεν θα έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, διότι θα αποτελούν εργαλεία ενός άλλου συστήματος και όχι του οικονομικο-κορωνοϊού.
Και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ουσιαστικά ως νέο νόμισμα με τις δικές του ιδιότητες. Το γράφει εξ΄ άλλου και στο όνομά του: κορώνα!
Σκεφτείτε τα παρακαλώ…
