Ο Αντρέϊ Ταρκόφσκυ σχετικά με το σινεμά:
“Ο κινηματογράφος είναι μια άτυχη τέχνη, καθώς εξαρτάται από τα χρήματα. Όχι μόνο επειδή μία ταινία είναι πολύ ακριβή, αλλά και επειδή στη συνέχεια επίσης διατίθεται στην αγορά όπως τα τσιγάρα κλπ. Μια ταινία θεωρείται καλή εάν πουλάει καλά. Αλλά αν ο κινηματογράφος είναι τέχνη, μια τέτοια προσέγγιση είναι παράλογη: θα σήμαινε ότι η τέχνη είναι καλή μόνο εάν πουλάει. Γνωρίζοντας το πολύ καλά αυτό δεν παραπονιέμαι. Δεν μπορώ να ζητήσω ειδικούς όρους για τις ταινίες μου, καθώς αυτοί οι όροι δεν υπάρχουν. Μία ταινία για μεγάλο ακροατήριο δεν μπορεί να είναι ποιητική.”
Εάν κλέψεις μία φορά με σκοπό να μην ξανακλέψεις παραμένεις κλέφτης. Εάν προδώσεις τις αρχές σου ποτέ πια δεν θα μπορείς να έχεις μία αγνή σχέση με τη ζωή. Εάν λοιπόν ένας σκηνοθέτης αποφασίσει να φτιάξει μία εμπορική ταινία προκειμένου να αποκτήσει τις δυνατότητες προκειμένου να υλοποιήσει την ταινία, την οποία ονειρεύεται αυταπατάται οικτρά. Ποτέ πια δεν θα μπορέσει να το κάνει… Ισχύει για κάθε άποψη της ζωής.
Ένας καλλιτέχνης ουδέποτε εργάζεται σε ιδανικές συνθήκες. Εάν υπήρχαν ποτέ δεν θα δημιουργούσε, διότι ένας καλλιτέχνης δεν ζει σε ένα γυάλινο κόσμο. Και εάν υπήρχαν οι ιδανικές συνθήκες και ο κόσμος ήταν τέλειος, τότε δεν θα υπήρχε ανάγκη για να εκφραστεί μέσω της τέχνης.
Η τέχνη υφίσταται επειδή ο Κόσμος είναι ατελής και κακοσχεδιασμένος και σκοπός της είναι να τον ομορφύνει και να τον βελτιώνει (και όχι να κερδίζει χρήματα από αυτόν).