Δεν υπάρχει-δυστυχώς- κανένας νόμος στη φύση, ο οποίος να απαγορεύει το να θέλει κάποιος το κακό σου και να σε επιβουλεύεται. Νόμος! Δεν μπορείς να απαγορεύσεις τις σκέψεις ή/και προθέσεις οποιουδήποτε ανθρώπου, οιασδήποτε κοινωνίας, οποιουδήποτε κράτους. Είναι ένας απόλυτος νόμος, όπως και αυτός περί των δολίων. Καμία απολύτως σκέψη τους ή κίνηση δεν είναι χωρίς δολιότητα. Πάντα μα πάντα ισχύει αυτό.
Ως εκ τούτου θα πρέπει να εστιάζεις στην –κατά το δυνατόν- αποτροπή αυτής της τάσης είτε τροποποιώντας το σκεπτικό με το να βελτιώνεις την ανθρωπότητα είτε με το να προσπαθείς να προφυλάσσεσαι εμποδίζοντας τις επιβουλές. Και πάλι το αποτέλεσμα δεν είναι εγγυημένο και δεν μπορεί να είναι, άλλωστε θα ομιλούσαμε για μία κοινωνία κάποιου άλλου είδους και όχι ανθρώπων. Εννοείται όμως πως αυτό το οποίο έγραψα αφορά ΚΑΙ εσ(μ)ένα, διότι ΚΑΙ ο κάθε ένας από εμάς μπορεί (και σίγουρα κάνει) ανάλογες σκέψεις επιβουλευόμενος άλλους.
Κάποιοι όμως ξεφεύγουν…
Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά στη σκέψη από τη δράση. Και το σημείο αυτό της μετάβασης από τη σκέψη ή την πρόθεση στη δράση είναι ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Πολλές φορές σκεφτόμαστε να “εξαλείψουμε” κάποιον, αλλά δεν φθάνουμε ποτέ ούτε στο ελάχιστο της δράσης. Κάποιοι το ξεπερνούν ωστόσο και είναι αυτή η λεγόμενη κόκκινη γραμμή.
Σε επίπεδο κρατικών οντοτήτων, ναι η Αμερική θέλει να κυριαρχεί παγκόσμια, το ίδιο και η Κίνα, η Ρωσσία να φθάσει μέχρι το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος, η Τουρκία να ανσυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Ελλάδα να επιστρέψει στα σύνορα της Συνθήκης των Σεβρών (τουλάχιστον!), το Ιράν να σβήσει το Ισραήλ από το χάρτη, η Γερμανία να καταλάβει και πάλι την Ευρώπη, η Ινδία το Πακιστάν, το Πακιστάν την Ινδία και τέλος δεν υπάρχει.
Να μην γράψω τι ισχύει στις εταιρίες, στις επιχειρήσεις, στο εμπόριο, στις κοινωνίες και παντού, ακόμα και σε καθαρά προσωπικά ζητήματα. Κανόνας! Όλοι λίγο-πολύ επιδιώκουν να σου πάρουν τη θέση ή ό,τι κατέχεις!
Ωραία! Όλοι θέλουν, αλλά μπορούν; Και εάν μπορούν γιατί δεν μπορούν; Διότι απλούστατα κάποιοι άλλοι ΔΕΝ θέλουν!
Και όταν δεν μπορούν πόσο καλά θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν την επιβουλή;
Η δική μου κοσμοθεωρία λοιπόν είναι κυρίως κοσμοθεωρία αποτροπής και εξάλειψης των αιτίων περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Και προσωπικά δίνω πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα σε αυτό παρά στην επιθετικότητα του άλλου. Διότι απλούστατα δεν μπορώ να την περιορίσω. Αυτονόητο πρέπει να είναι πως η τελευταία επ΄ ουδενί νομιμοποιείται.
