(Β. Η Ελληνική εκδοχή)
Στην Ελλάδα σήμερα βιώνουμε μία αθλιότητα.
Μία αθλιότητα, η οποία απορρέει από το γεγονός ότι εδώ και μερικά χρόνια οι πολιτικοί έχουν επιλέξει έναν μόνο αδιέξοδο δρόμο:
Τον στραγγαλισμό κάθε μορφής προοδευτικής σκέψης και την αποστράγγιση μέσω της φορολογίας κάθε δημιουργικής ικμάδας…
Χωρίς και καμία προοπτική.
Κυβερνήσεις (δήθεν) και (δήθεν) αντιπολιτεύσεις καρικατούρες (σε βαθμό γελοιότητας άνευ προηγουμένου) εκτελούν αδιάφορα, μνημόνια, τα οποία οδηγούν σε τριτο-κοσμικές καταστάσεις (με 10-20% πάμπλουτων) και (80-90% πάμφτωχων), τους οποίους έπεισαν πως τα 300 ευρώ το μήνα είναι ένα σπουδαίο εισόδημα…
Ολόκληρη η (δήθεν) αναπτυξιακή πολιτική της χώρας επικρέμαται στο περιλάλητο (και αφερέγγυο ΕΣΠΑ) και με το υψηλό “όραμα” την κατασκευή και άλλων ακόμα τουριστικών καταλυμάτων. Το ΕΣΠΑ, οσονούπω θα αποδειχθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό ανεφάρμοστο, λόγω της υψηλής ιδίας συμμετοχής (40-50%), η οποία αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει…
Σύντομα επίσης και η αθλιότητα του μνημονίου θα καταρρεύσει, διότι απλούστατα οι προβλέψεις περί εσόδων είναι αέρας κοπανιστός, διότι “ουκ αν λάβεις από του μη έχοντος”…
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει στην Ελλάδα ούτε “Κύρος”, (οι πολιτικοί της χώρας ούτε τα σανδάλια του δεν θα ήσαν ικανοί να φροντίσουν), ούτε αυτοί, οι οποίοι υπάρχουν έχουν ως ίδιον το έχειν και το διδόναι…
Ούτε έχουν και εάν είχαν δεν θα έδιναν…
Ο πραγματικός όμως Κύρος απέπνεε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη και αξιοπιστία στα μισθοφορικά ρεμάλια, διότι έδινε έναν στόχο, ένα ουσιαστικό όραμα και ήταν και ο ίδιος τόσο παλικάρι, ώστε πολεμούσε στην πρώτη γραμμή…
Το όραμα της Ελλάδος είναι εφαρμογή ενός μνημονίου φόρων και ξανά φόρων με την αδιόρατη υπόσχεση μιας αυτόματης ανάπτυξης μέσω ενός επίσης αδιόρατου και ξεφτισμένου ΕΣΠΑ…
Όχι αγαπητές/οί μου… Δεν υπάρχει “Κύρος” στην Ελλάδα. Υπάρχουν όμως Ξενοφώντες, Κλέαρχοι και Χειρίσοφοι (ο αρχηγός του στόλου των Λακεδαιμονίων)… Μάλιστα εξόχως ικανοί και κυρίως αποτελεσματικοί, οι οποίοι δεν… προσπαθούν· απλά επιτυγχάνουν. Αναλογιστείτε το κατόρθωμα του στρατηγού Ξενοφώντα να φέρει κάθε καρυδιάς καρύδι από τα Κούναξα στα βάθη της Ασίας πεζή πίσω…
Ο Ξενοφώντας ούτε υποσχέθηκε, ούτε “προσπάθησε”. Το έκανε!
(Δείτε και στον χάρτη ΤΙ ακριβώς έκανε)!
Η τελική μου συμβουλή για το πως κάποιος πρέπει να κινηθεί σήμερα (και αυτό αφορά αναγκαστικά όσους έχουν αυτόνομη πορεία):
Ξεχάστε κυβερνήσεις, ΕΣΠΑ και θεωρίες ανάπτυξης, οπλιστείτε με θάρρος, υπομονή και αντοχή και ακολουθείστε τον Ξενοφώντα στην “προσωπική σας Ανάβαση” με ευστροφία και ήθος…
Και επειδή ο Ξενοφών σαν άνθρωπος αποτελούσε τον τύπο της τέλειας αρετής (ένας συνδυασμός σωματικής ομορφιάς με ψυχική αγνότητα και καθαρότητα) με μία αξιοθαύμαστη και αποδεδειγμένη ικανότητα θεωρητικής και πρακτικής ζωής θα κλείσω με μία φράση από ένα από τα έργα του, την οποία παρακαλώ να λάβετε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν σας:
“των γαρ μάχη νικώντων και το άρχειν εστί”
(διότι εις εκείνους, οι οποίοι νικούν εις την μάχην, και η εξουσία ανήκει)…
Αυτός θα μπορούσε να είναι και ο ισοδύναμος τίτλος του άρθρου…
και ένα από τα πλέον ξεχασμένα και καταργημένα σπουδαία Ελληνικά ρητά, το οποίο πλέον έχει μετασχηματισθεί σε:
“των γαρ μάχην ηττώντων και το άρχειν εστί”
Kαι για να σας ‘ερεθίσω” και λίγο ακόμα θα σας θυμίσω την απάντηση του αρχηγού των Ελλήνων Κλεάρχου προς τον Αρταξέρξη, όταν ο δεύτερος ζήτησε (αν και νικημένος) την παράδοση των όπλων τους (διότι αφού ο Κύρος ήταν νεκρός δεν είχε νόημα πλέον η αποστολή τους).
Ιδού η απάντησις του Κλεάρχου:
“Ου των νικώντων είη τα όπλα παραδιδόναι”
(δεν είναι ίδιον των νικητών να παραδίδουν τα όπλα) και νομίζω πως πουθενά αυτό δεν συνηθίζεται…
Διαβάστε και την Περσική εκδοχή…
