(και πως ξεχάστηκε αλλά και πώς ανατράπηκε)
Η Ελληνική κοινωνία έχει ξεχάσει δύο βασικές συνθήκες της ζωής (ισχύει ΚΑΙ σε προσωπικό επίπεδο):
Η πρώτη αφορά τη φράση Vae Victis (Ουαί τοις Ηττημένοις), την οποίαν εξεστόμισε ο νικητής των Ρωμαίων, Γαλάτης αρχηγός Βρέννος όταν στην ζυγαριά μέτρησης του βάρους του χρυσού για τον υπολογισμό των λύτρων έριξε το ξίφος και τη ζώνη του προκειμένου να αυξήσει το βάρος.
Οι Γαλάτες είχαν εισβάλλει και κατακτήσει τη Ρώμη. Προκειμένου να αποχωρήσουν απαίτησαν μία ποσότητα χρυσού ως λύτρα. Στο ζύγισμα όμως υπήρξαν διαφωνίες από τους ηττημένους Ρωμαίους σχετικά με το δίκαιον της μέτρησης (κοινώς θεωρούσαν πως οι Γαλάτες τους έκλεβαν)· και τότε ο Βρέννος πέταξε, όπως προανέφερα το σπαθί και τη ζώνη του στη ζυγαριά θυμίζοντας στους Ρωμαίους πως αφού έχουν ηττηθεί θα υποστούν και τις συνέπειες. Τέλος!
Θα υπενθυμίζω πως η ήττα δεν αποτελεί ζήτημα δικαιοσύνης· και είναι στο χέρι του νικητή να ορίσει τους κανόνες. Κανένα ζαρκάδι δεν μπορεί να διαπραγματευθεί όταν ο λαιμός του είναι στο στόμα του λέοντος. Η συνέχεια εξαρτάται από την… πείνα του λιονταριού, όχι από την δικαιοσύνη του ζαρκαδιού. Ακόμα και όταν έχεις υποστηρίξει την λάθος πλευρά σε μία διαμάχη ή όταν ΔΕΝ έχεις υποστηρίξει κάποιον στον αγώνα του. Εάν συμβεί και δεν είσαι με την πλευρά των νικητών ή δεν αξιολόγησες σωστά μετά μην ρωτάς τι σε περιμένει.
Έχασες!
Η δεύτερη συνθήκη με περισσότερο αισιόδοξο μήνυμα εμπεριέχει δύο διδαχές, οι οποίες προκύπτουν από την συνέχεια της ιστορίας.
Οι Ρωμαίοι δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν ολόκληρη την απαιτούμενη ποσότητα χρυσού. Έλειπε το 1/3 ακόμα για να συμπληρωθούν τα λύτρα και ζήτησαν μία παράταση, η οποία και τους εδόθη. Εν τω μεταξύ εκείνος, ο οποίος είχε… διαμαρτυρηθεί και άκουσε το Vae Victis, ο Ρωμαίος στρατηγός και πολιτικός Κάμιλλος Μάρκος Φούριος, αφού διέφυγε, διότι όταν διαμαρτύρεσαι στον νικητή μπορεί να χάσεις το κεφάλι σου, συγκέντρωσε στρατό και επέστρεψε κατατροπώνοντας τους Γαλάτες και τον Βράννο!
Όταν λοιπόν νικήσεις αρκέσου στα 2/3 των απαιτήσεων σου και φύγε όσο είναι καιρός. Η πλεονεξία ποτέ δεν βγαίνει σε καλό.
Και όταν είσαι ηττημένος έχεις ακόμα περιθώρια να ανατρέψεις τη κατάσταση εφ όσον όμως έχεις και την διάθεση να αγωνιστείς.
Το σίγουρο είναι πως εάν είσαι ηττημένος και παραιτηθείς έχεις τελειώσει.
Σημ. 1: Για τα ακριβή ιστορικά γεγονότα και εάν το προηγούμενο περιστατικό είναι αληθές ή μύθος εκ των υστέρων πλασμένος από Λατίνους συγγραφείς δεν το γνωρίζω. Θα έπρεπε να διαβάσω τον Τίτο Λίβιο και τους άλλους αρχαίους ιστοριογράφους αλλά τώρα αρκούμαι στην κάπως ωραιοποιημένη (αλλά σε κάθε περίπτωση άκρως ενδιαφέρουσα και διδακτική) περιγραφή. Οι Γαλάτες πάντως πυρπόλησαν εν μέρει τη Ρώμη και μοναδικό απομεινάρι αυτής της καταστροφής είναι ο περίφημος ενεπίγραφος μαύρος λίθος (Lapis Niger). Όλα αυτά περίπου το 390 π.Χ.
Σημ. 2: Αλλού διάβασα πως η ποσότητα των λύτρων του χρυσού ήταν 1000 λίτρα και αλλού για 330 κιλά (προσοχή το λίτρο είναι μονάδα όγκου, το κιλό μονάδα βάρους).
