Τζων Φιτζέραλντ Κέννεντυ – Βίλλυ Μπραντ – Ρόναλντ Ρήγκαν – Λεονίντ Μπρέζνιεφ – Γκόλντα Μέιρ – Ίντιρα Γκάντι – Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ – Φαρούκ της Αιγύπτου – Γκρέις Κέλι – Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί – Γκρέτα Γκάρμπο – Χουάν Περόν – Εβίτα Περόν – Σαλβαδόρ Αλλιέντε – Ζακλίν Μπουβιέ Κέννεντυ Ωνάση
Ανέγραψα, χωρίς καμία ιδιαίτερη σειρά, αλλά όπως μου έρχονταν στο νου κάποια ονόματα, τα οποία κυριάρχησαν στο διεθνές σκηνικό κάποιες δεκαετίες πριν. Όλα είναι κοντινότερα στην δική μου εποχή. Δεν σχολιάζω το τι έκανε ο καθ΄ ένας (ή η κάθε μία) ακριβώς, διότι δεν είναι αυτό το πνεύμα του σχολίου. Απλώς όλοι οι προηγούμενοι είχαν μία χαρακτηριστική προσωπικότητα. Ακόμα και ο έκφυλος Φαρούκ της Αιγύπτου, ο οποίος κατασπαταλούσε τον πλούτο της χώρας του στα καζίνα και τις κραιπάλες είχε μία κοσμοπολίτικη γοητεία. Όλοι με τον τρόπο τους έθεσαν το στίγμα μιας περιόδου και δημιουργούσαν είτε προς την καλή είτε προς την αρνητική πλευρά μία δυναμική, η οποία ωθούσε ωστόσο προς την πρόοδο την ανθρωπότητας. Διότι και οι αντιδράσεις προκαλούν.
Το σημερινό πάνθεον των αρχηγών είναι ενδεικτικό μίας άοσμης, άχρωμης και προς το γελοίον εποχής. Διεθνείς καρικατούρες κυριαρχούν, χωρίς να προτείνουν ούτε μία… διαφθορά της προκοπής ενώ το στυλ έχει ήδη ενταφιαστεί! Ακόμα και η… αγιοποιημένη (από τον σύζυγο της δικτάτορα Περόν) Εβίτα ενέπνευσε ένα μιούζικαλ! Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι ανάλογο για το μέλλον με τη… Μελ… (να μην το γράψω)!
Ενδεικτικά ο Σάχης άφησε εποχή με το φαραωνικό πάρτυ στην Περσέπολη το 1972, ενώ ο Μπερλουσκόνι με τα… μπούνγκα- μπούνγκα. Θα τον ονόμαζα, εάν μου επιτρεπόταν φτωχο-μπ…
Και το ερώτημα: είναι η κότα, η οποία έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Οι κατά λάθος αρχηγοί ωθούν τις κοινωνίες ή οι κοινωνίες εκφράζονται με αρχηγούς καρικατούρες; Η εκτίμησή μου είναι πως πρόκειται για έναν συνδυασμό, έως ότου κάποιο ανατρεπτικό γεγονός μεταβάλλει και πάλι το σκηνικό. Το ζήτημα είναι ο χρόνος…
