Τεύκρος Σακελλαρόπουλος – Conceptual Cinematography

Οι 4 Νόμοι του Μέρφυ για Κινηματογραφιστές

1. Στο πιο όμορφο κάδρο, το οποίο έχεις εντοπίσει και με κόπο κινηματογραφήσει θα διαπιστώσεις ρίχνοντας μια τελευταία ματιά φεύγοντας, πως στο καλύτερο και πλέον εστιασμένο σημείο υπάρχει κάποιο απίστευτα αντι-αισθητικό σκουπίδι, το οποίο δεν είχες προσέξει (κουτί από τσιγάρα, πλαστικό μπουκάλι ή πλαστικό ποτηράκι του καφέ με καλαμάκι, χαρτομάντηλο). Ισχύει και για τα πλέον απομακρυσμένα σημεία.

2. Απολαμβάνεις απόλυτη ησυχία, στην κορυφή ενός βουνού με την επίσης απόλυτη θέα. Έκανες χιλιόμετρα σε δύσβατους χωματόδρομους. Πρέπει να ανταμειφθείς. Είσαι ένα κλικ πριν να αρχίσεις να κινηματογραφείς. Δεν ακούγεται τίποτα. Τι έγραψα; Δεν ακούγεται… τίποτα; Χμ… Λάθος. Είναι απίστευτο αλλά δύο ήχοι (θόρυβοι) πάντα είναι εκεί να ταράξουν την νεκρική σιγή:
Α. Ο θόρυβος της εξάτμισης από ένα μηχανάκι στο πουθενά (πάντα ήθελα να ρωτήσω ποιος είναι και πού πηγαίνει… αλλά ποτέ δεν τον συνάντησα)…
Β. Ένα ηλεκτρικό πριόνι… Τότε θυμήθηκε κάποιος να κόψει το δένδρο…
Γ. Κι όταν ησυχάσουν οι προηγούμενοι ένα F-16 θυμάται να ελέγξει τον εναέριο χώρο εκεί.

3. Αφού έχεις ολοκληρώσει το μεγαλύτερο υποστηρικτικό κομμάτι της κινηματογράφησης και είσαι σε καλλιτεχνικό οίστρο έχεις σκόπιμα αφήσει για το τέλος το καλύτερο. Ετοιμάζεις τη δεύτερη μπαταρία… Χμ. Δύο συμβαίνουν:
Α. Την ξέχασες…
Β. Την θυμήθηκες αλλά είχες ξεχάσει να την φορτίσεις.

4. Περιμένεις τον αετό ώρες να φανεί. Απογοητεύεσαι. Αποσυνδέεις τα μικρόφωνα, τους φακούς, τα τακτοποιείς και ετοιμάζεσαι να φύγεις απελπισμένος!
Ένα ζευγάρι αετών ξαφνικά εμφανίζεται κάνοντας κύκλους επάνω από το κεφάλι σου μόλις εκείνη την ώρα. Τρελαίνεσαι να τα συναρμολογήσεις όλα πάλι. Μόλις είσαι έτοιμος και στρέφεις την κάμερα προς το μέρος τους… εξαφανίζονται. Α! Και σου έχει πέσει και ο δεύτερος ακριβός φακός σου από το σακίδιο στην προσπάθεια σου να κάνεις γρήγορα.

Ίσως ενδιαφέρει και άλλους... (κοινοποιείστε)